Bir yil once bu gun.Romada yapayalnizdim.Tanidiğim her kese ofkeliydim.İcimdeki enkazda tek bi sevgi kirintisi kalmamisdi.Şimdi,şimdi burdayim.Affetmek,herkesi, herşeyi,kuskunkunlukleri geride birakmak,ofkeyi sondurmek.Belkide en iyisi...
Mutsuzluklara,kirginliklara konsantre olmak yerine,icindeki mutlulugu bulmak.Ona tutunmak ve affetmek,neyse ne, yasiyorum,yasiyoruz iste...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece...
Poetrysadece hayata yeniden bağlanmaya çalışan bir kadinin sozcukleri.... Yuva dedigin neresiydi?dogdugun yer?yada doydugun?sevdiyin,sevildiyin?en buyuk mutsuzlugunda asla yalniz olmadigini bildiyin,yada en cok mutlu oldugun.? Artik bilmiyorum,tek bildiyi...
