Another Me [Kaisoo Çeviri]✔

Bölüm 2~

Elimde 5 bölüm çevrilmiş hazır var şimdiden ekliyorum sonra JUST LIKE YOU geçince nerede demeyin-ki 6 bölüm gelmiş daha :P- Daha görmediniz mi sevilmedi mi bilmiyorum ama değişik bence ben sevdim... Diğer gelecek olan fic çok daha bomba ve eğlenceli ama ;) Fluff olcak o  tombik bir Soo ve maceraları dinlicez yakında o da^^Keyifli okumalar~supernaturel~~

Edit: Kız var diye endişe etmeyin yakında kendisini sevedebiliriz. Fic KAISOO unutmayalım sonuç belli ;)

BÖLÜM 2

Shion aynanın karşısına geçip bedenini incelemeye başladı. Evet, eğer bu bedende yaşamak istiyorsa ona alışmalı ve kendini Kyungsoo olarak nitelendirmeliydi değil mi? Evet o Kyungsoo’ydu artık, Shion’u unutun. Bu mevzu her neyse ip uçlarını bulup bu çocuğa yardım etmeliydi.

Kyungsoo’nun mükemmel bir vücudu vardı. Beyaz cildi ve hafif karın kasları... Aslında hala neden tanrı söylediğinde bunu kabul etiğini bilmiyordu, sadece hayatına devam etmek istemişti… Ama bir de şimdi bakın bu çocuğun bedeninde hapis kalmıştı. Ama yine de Jongin’i görebilirdi değil mi? Evet en azından sahip olduğu şu son 117 günde onu görebilirdi...

Artık bana Kyungsoo diyin, benim adım Kyungsoo ve ben bir erkeğim.

**

(Artık Kyungsoo olarak yazmış yazar)

‘Hey Kyung! İyi olduğuna çok sevindim!’ Biri sınıfa girerken onu selamlamıştı. Çocuk en az Soo kadar beyaz tenliydi, dişlerini bile gösterecek kocaman bir gülümsemeyle kolunu omzuna attı. Kimdi bu çocuk?

‘Eh.. merhaba….’ Hemen yaka kartına göz attı. ‘Byun..Byun Baekhyun. Hey Baekhyun! Teşekkürler!’

‘Ayıpsın Soo bebeğim, ben senin  iyi arkadaşınım. Junmyeon ile yanında gelmek istedik ama kendini iyi hissetmediğini söyleyip bizi istememiştin.’

‘Evet… Üzgünüm.. Sadece…’ Derin bir nefes verdi.

‘Neyse artık iyisin! İyisin Soo! Hadi Junmyeon’un yanına gidelim bizi sınıfta bekliyordur.’

Sınıf her zamanki gibi curcuna alanıydı. Kyungsoo yürümeye başladığında kimse onu umursuyormuş gibi görünmüyordu, hastaydı ve uzun zamanın ardından geri dönmüştü. Bu Kyungsoo için gerçekten acı verici olmalı diye düşündü Shoin. Baekhyun onu yanında sürüklerken çocuğun biri sıkıca kendine sarıldı.

‘Tanrım DO Kyungsoo! Seni çok özledim!’ Junmyeon denen çocuk bu olmalıydı.

‘Evet… evet teşekkürler Junmyeon, bende seni…’ Kyungsoo gergince gülümsedi ama çocuk ona en güzel gülümsemelerden birini veriyordu.

Kyungsoo sınıfı gözleriyle tararken geri dönmek için gerçek nedenini arkadaşıyla oturmuş gülerken gördü. Sanki Shion’un ölümünü umursamıyor gibiydi. Ama Jongin’i tanıyordu, ne olursa olsun her şey yolunda gibi davranırdı. Çocuğa doğru yürümeye başladı, kalbi yerinden çıkacak gibi atmaya başlamıştı. Yüzündeki gülümsemeyi koruyarak yanına ulaştı.

‘Hey Jongin. Arkadaşınla eğleniyor musun?’  Genç olanı heyecanlandırmıştı.

‘Pardon?’

‘Oh üzgünüm. Ben Kyungsoo, Do Kyungsoo. Muhtemelen beni tanımıyorsun değil mi? Ama ben senin kız arkadaşınla tanıştım.’

‘Kız arkadaş?’ Jongin durmuş ona ciddiyetle bakıyordu ve Soo bu bakışla memnun oldu.(Yani öldüğü için üzüntüsünden öyle bakıyor sandı)

‘Evet… Cha Shoin kız arkadaşındı değil mi? Onunla ölmeden önce tanışmıştım, senin için zor olmalı üzgünüm.’

Jongin’in arkadaşı gülmeye başladı. ‘Çok zor oldu değil mi? Çok üzülmüş olmalısın Jongin! Hemde cenazesine bile gitmemene rağmen! Ahahahahah’ Kris gülme krizine girmişti.