Chapter 6: A visit from a cousin
Callison's Point of View
Nagiimpake na kami para sa pag uwi namin sa Pilipinas
Excited nakong makita yung pinsan ko after 5 years na hindi ko sya nakita kaya sana maganda yung timing ng paguwi namin kasi baka mamaya bad timing kami wag naman sana
"Callison, Hurry up! "pasigaw ni mama
"Eto napo pababa na"
Hinila ko na ang maleta ko palabas ng bahay at agad kong binigay iyon kay daddy at saka sumakay sa kotse
Sobrang excited nakong makauwi ng Pilipinas at syempre excited na din akong makita yung bestfriend kong si Abby ang tagal na din nung huli kaming nagkita ng personal nagvi-video call naman kami kaso mas maganda yung personal kaming magkasama
Nandito na kami sa airport at sumakay na kami sa private airplane na pagmamayari ni Dad
Matagal tagal din ang byahe kaya hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako
"Cally....gising na nandito na tayo..."
Nagising ako ng biglang may tumawag ng pangalan ko at pagyugyog sakin
Dumilat na ako at saka sumabay sa kanila sa pag baba sa eroplano
Sobrang saya ko ang tagal na din simula nung huling uwi ko dito
"Mom didiretso na ba agad tayo sa kanila?"tanong ko
"Oo ei pero kung may gusto kang bilhin go ahead sabihin mo sakin"
"Ahm..wala na po akong gustong bilhin ei gusto ko lang po talaga makita sila saka si Abby"
"Nga pala Cally doon ka muna sa kanila for 3days may appointment at meeting pa akong kailangan asikasuhin, I hope you understand" she said
"Ayos lang mom i understand naman po"
Tumango nalang si Mom
Hindi nagtagal nakarating din kami sa bahay
Gabi na nang makarating kami
Agad kaming sinalubong ni Manang
Hanggang ngayon pala sa kanila pa din siya nagtatrabaho
"Manang!" Agad ko syang niyakap na para bang sabik na sabik yumakap din ito pabalik
"Nako anlaki mo nang bata ka parang dati anliit liit mo pa at napakacute na bata ngayon napakaganda mo na" sabi nito ng nakangiti
"Wala naman pong nagbago dun" pa biro kong sabi ko
"Manang nasan mga tao dito bakit parang kayo lang nandito?" tanong ni Mom
"Nasa business trip ang mga magulang nila sila Lila naman nasa Hospital" sagot ni Manang
"Bakit anong nangyari?"
"Hindi ko din alam bigla nalang umuwi si Lila dito at tumakbo pa punta sa kwarto ni Mel para dalhin sa Hospital" mahinahong sagot ni Manang
May edad na din si Manang ilang taon na din siyang nagtatrabaho dito hindi na din nakakapag tataka kung ganun nalang kapormal ang pananalita niya sa amin
"Kumain na ba kayo? kung hindi pa kumain muna kayo mahaba haba din ang binyahe nyo" pag aaya ni Manang
Nilibot ng mga mata ko ang paligid ganun pa din naman walang nagbago maliban lang sa ibang kagamitan na nadagdag dito
"Siguradong namiss mo ang pinsan mo" salita ni Manang
"Syempre naman po ilang taon din kaming hindi nagkita" sabi ko nang nakangiti
"Hayaan mo tatawagan ko siya para alam niya na nandito na kayo" sagot niya at umalis para tulungan ang ibang maid sa paghahanda ng makakain
Nakaagaw pansin sakin ang isang litrato nasa lapag siguro nahulog lang
Pinulot ko ito na nakita ko ang litrato nila
I didn't know na magkakilala sila
Agad kong tinago ang litrato sa bulsa ko
Ibabalik ko nalang siguro sa kanya paguwi niya
"Iha tara na kumain ka muna" tawag sakin ni Manang
I smiled and go to the dining room
Umupo ako sa tabi ni Mom habang ang mga maids naman ay busy sa paghahanda
"Hali na ho kayo sabayan nyo po kami kumain" pag aaya kila Manang
Umiling ito sa akin pagkatapos niyang ilagay ang pagkain sa hapag kainan
"Hindi na iha mamaya na kami kakain pagkatapos niyo" sagot nito
Napatango nalang ako dahil baka lalo silang mahiya kapag pinilit ko pa
"Kamusta naman kayo dito Manang" Tanong ni Mom
"Ayos naman kami dito iha wala naman nagbago" sagot nito
Patuloy lang ako sa pagkain dahil ayokong sumabat o makisama sa usapan nila
Hindi na nakakapagtaka kung sobrang close si Manang at Mom dahil simula bata palang ito ay siya na ang nagpalaki sakanya
Pagkatapos ng hapunan ay hinatid na ako ng isang maid na inutusan ni Manang sa kwarto na tutulugan which is ung kwarto ni Lila
Binuksan ko ang pinto at pinagmasdan ang paligid
Wala pa din pinagbago mahilig pa din siya sa violet bagay na bagay talaga sa kanya yung pangalan niya
Inilapag ko ang bag ko at dumeretso sa kama para mahiga
Naalala ko bigla yung picture na napulot ko kanina kaya agad kong kinuha yun sa bulsa koPicture yon ni Lila at ng dalawa pang babae kilala ko sila pareho dahil madalas sila ikwento sakin ni Abby pero ang pinagtataka ko lang bakit sila si Ara ang kasama nila dito at hindi si Abby
Umupo ako at kinuha ang cellphone ko sa bag para tawagan si Abby
Calling...
[So how's the trip?] She asked
"Nakakapagod pero ayos naman nakarating naman ng ayos" I said
We talked for hours that's how we miss each other, we talked about what happened to us today, trash talk some random students she hate and other nonsense
Hindi ko talaga alam paano ko siya naging kaibigan e, all i know is that she only have few friends because of her attitude and i didn't have friends because I didn't like them
[You know what, let's go somewhere tomorrow i miss my best friend] she said and it make me smile
"Yeah good idea--oh btw can I ask you something?" i said
[Mmm? what is it?] she asked
Hindi na ako nagpadalos dalos pa kaya tinanong itatanong ko na sakanya ang kanina ko pa gusto itanong
"What happen between you and Lila?"

YOU ARE READING
Young Hearts
Teen FictionThese teenagers with different dreams and goals experiencing different kind of love But what if this thing they called Love will test their friendship Can they sacrifice their own happiness for the friend whom they love?