Young Hearts

CHAPTER 5

Chapter 5:Memories

Lila's Point of View

I'm sitting right beside Mel's bed

She's still unconscious after the surgery

Naalala ko nung mga bata pa kami nandito siya katabi ko pero ako yung nakahiga at siya yung nagbabantay sakin

Mel was 12 while I'm 10 that time

Flash back

I was rush to the hospital after falling from the stairs

Mom and Dad were busy doing some business and only Mel and i are at the house with Manang

Mel was beside me the whole ride trying to make me calm and when we arrived at the hospital Mel was still there with me

"It's going to be fine okay? don't cry Mel is here beside you" she said while caressing my hair

I'm crying because of pain cause by my injured foot

Mel was just beside me the whole time while the doctor and nurse are treating me

The Doctor left and spoke to Manang outside the room

I didn't know anything they say i was too tired and Mel continued to caressing my hair until i fell asleep

Flash back ends

The door opened and it reveals our parents. I stand up and hugged them both

"How is she?" Dad asked

"She's fine now and the doctor said she just needs to rest for a week " i answered

Mom sat beside Mel

"I'm glad she's fine now " Mom said

"Thank you for bringing Mel here" Dad smile

"No problem she's my sister after all"

Lumabas muna ako sa kwarto ni Mel para magpahangin sana

Ilang oras na ding tulog si Mel kaya binantayan ko pa siya

Pagkasara ko nang pinto ay nakita ko sila Kiara na paparating

They both hugged me and have worried faces

"Anong nangyari sumama ako dito ng walang kaalam alam e alam ko lang may emergency" nagtatakang tanong ni Gel

"Mel was suffering from appendicitis kaya kinailangan siyang operahan mabuti nalang at naidala ko siya sa ospital agad" pagpapaliwanag ko

"How about you ayos ka lang ba?" Kiara asked

I smile and nodded

"Yeah I'm fine now don't worry" i answered

"Let's eat first, I'm sure hindi ka pa kumakain simula nung umuwi ka" Ara said

I smiled and walked with them

"You know ang boring ng araw namin nung wala ka" panimula ni gel

"pfft-kung hindi naman dahil sakin wala tayong chika e" biro ko

Gaya ng dati nagkwentuhan lang kami habang naglalakad hindi na namin alam saan kami dinadala ng mga paa namin dahil sobrang busy kami kakakwento

"Teka teka saan ba tayo pupunta paikot ikot lang dito tayo hoy!" singit ni Gel

"Hala oo nga--ayun dun nalang tayo kumain mukhang masarap naman mga pagkain don" sabi ni Kiara sabay turo sa isang barbecue restaurant sa kaliwa namin

Sa entrance palang ay amoy na amoy mo na ang amoy ng barbecue at talagang amoy palang masarap na

Dumeretso kami sa isang bakanteng lamesa at doon naupo. Agad naman pumunta samin ang waiter ang binigay sa amin ang menu. Ibinalik namin ang menu pagkatapos namin umorder ng pagkain na gusto namin

"Grabe madilim na pala sa labas hindi natin narealize yun" sabi ni Gel habang natingin sa labas

"Oo nga e kasalanan yun nung last teacher natin eh bakit ba kasi nagovertime pa siya yan tuloy late tayo umuwi hmp" pagmamaktol naman ni Kiara

Napailing nalang ako habang nakangiti sa inasta nila ngayon

Ilang minuto ang lumipas ay dumating na ang pagkain na inorder namin

Inamoy amoy pa ni Gel ang pagkain at halatang natatakam na

"Taong bundok ka ba?" Pang aasar ni Kiara sa kanya at pinagsingkitan naman siya nito agad naman akong natawa dahil sa inaasta nilang dalawa

Natigil ako sa pagtawa nang marealize ko na pareho silang nakatingin sakin

"What?" i asked in confused

Sila naman ngayon ang tumatawa na kinataka ko

" Nababaliw na ba kayo?" tanong ko muli dahil nagtataka na talaga ako pero tumawa lang sila kahit na hawak na nila ang kutsara para kumain

Napa iling nalang ako at magsimula nalang kumain

Ilang oras din kaming nanatili don ni hindi na nga namin alam kung anong oras na

"Kailangan ko na bumalik baka kailanganin nila ako don" pag umpisa ko

Agad naman sumang ayon ang dalawa

"Sigurado ka na ayos ka lang ha?" tanong ni Ara

"Oo nga ayos lang ako sge na umuwi na kayo baka hinahanap na kayo ni Tita lalo kana baka hinahanap ka na " sagot ko

Ngumiti nalang ang mga ito sa akin at nag paalam na

Mag isa nalang akong bumalik dahil paglabas palang namin ay pinauwi ko na sila kaya ko naman bumalik mag isa sa hospital hindi naman ganun kadami ang tao pero safe naman bumalik

Hindi na din ako natagalan makabalik dito at pumasok na sa loob ng Hospital at pumunta sa elevator, pinindot ko button papuntang 3rd floor kung saan naroon ang kwarto ni Mel

"WAIT!" He shout

I immediately hold the door so the elevator won't close

"Thank you, by the way saang floor ka ba para mauna ka nang makarating" He asked

"3rd floor" i said politely at pinindot niya na ang button papuntang 3rd floor

Saglit lang ang nangyari at masyadong awkward makipag usap sakanya kaya napuno ng katahimikan ang elevator hanggang sa tumunog na ito at bumakas

Nginitian ko ito bago ako lumabas at nginitian naman ako nito pabalik ang weird lang sakin ng ganito dahil hindi ako sanay na masyado akong polite sa ibang tao at mas lalong hindi ako sanay ng tahimik feeling ko lalamunin na ko ng katahimikan kanina pero infairness familiar siya

Naglakad na ko pabalik sa kwarto ni Mel kung saan naabutan ko pa din sila Mom sa loob

"Need anything?" I asked as I walked inside and sit beside Mom

"Nothing sweetie" she said and deep sigh

"The Nurse came here a while ago and told us once your sister wake up she can come home with us" She said

I always wish having a good relationship with my sister, if only there's a way to prove Mel that it wasn't really me who did it

Someone knock in the door and open's it

He smile at us and walks in to hug my Mom

Now I'm confused , why on earth this man doing here?Kanina sa elevator now--ok wtf?! Is this sort of coincidence?