Chapter 9
Saira P.O.V
Bigla nagring yung phone ko may nakita akong message galing kay Mark.
" Ate bakit ka daw uuwi?humanda ka daw mamaya kay mama pagdating mo"
Mark :
Nagpalabas ako ng isang buntong hininga kung papalayasin man ako ok lang kakayanin.
"Tsaka ate Yung mga damit mo naiwan andun na nilalagay ni mama" dagdag ni mark.
Nakita ako ni Alexton kaya agad pinahid sa kamay ko ang mga kunti luha pumatak. " hey are you okay"? Sandali nalang paparating na daw si Terrence kasama si Hannah " tumango lang ako.
Alam ko pag uwi ko sa pilipinas wala akong madatnan na Pamilya.
"Guys thank you ha dahil dumating kayo sa buhay ko" sabay yakap ko sa kanila isa isa.
"Anu naman pinagsabi mo bess bakit ka nagpapasalamat?" Tanung ni Ericka na nilapitan ako.
"Bakit bess hindi na ba ako pwede magpasalamat sa inyo", niyakap ako ni Ericka.
"Syempre Sai mahal ka namin, kung may problema ka pagdating mo duon tawagan mo lang kami" habang nakawak sa kamay ko si Athena.
"Basta pagburol ko punta kayo ha, paghindi magpapakita ako sa inyo " sabay tawa.
"Basta Sai hindi lang sa banyo huh " dagdag ni Leste sabay hawak sa anu niya. Kaya binatukan siya ni Alexton.
"Ikaw ba kahit anu nalang punagsabi mo yan na ba resulta ka panunuod mo ng mga kdrama"? Saway ni Alexton kay Lester.
"Oh guys andito na Terrence at Hannah" sigaw ni Lester.
"Pacenxa na kayo kung nahuli kami galing pa kami ng school sinundo ko si Hannah. "
Lumapit si Hannah sa akin. "Ate Sai aalis ka na ba?"
"Hmmn aalis lang naman si Ate Hannah kaylangan ko lang ito para sa sarili ko" sabay yakap sa kanya.
"Mamimiss kita Hannah" niyakap niya ako.
"Oh mag ingat ka don' ha pagkatapos yung gamot mo iinumin mo", mamimiss kita.
"Di bale kung may vacant kami pupunta kami sayo " sabi ni Terrence.
"Guys kailangan ko na pumasok, "
"Sandali lang Sai isang group hug naman tayo oh " nagyakapan kaming pito.
Kinuha ko narin ang mga bagahe ko bye guys saka kumaway sa kanila.
Ng makapasok ako sa airplane "Maa'm this way' sumunod ako sa attendant at umupo sa binigay na upuan. Malapit ang bintana.
Pinikit ko ang mga mata ko ng may nararamdaman akong umupo sa gilid ko.
Hindi ko pinansin pinikit ko nlang ang mata ko.
Pagkatapos ng ilang oras sa flight. Heto na andito na ako sa manila walang sumundo sa akin kaya nag abang ako ng taxi.
Wala din naman nakilala sa akin dahil nakahoodie ako. Pinara ko ang taxi "manong sa shadow subd tayo"
"Sige ho ma'am " hapun na pagdating ko dito sa pilinas. Wala paring pagbabago.
After an hour narating namin ang bahay. "Manong pakitabi nalang ho " tinabi niya ang taxi at bumaba na ako. Nagpatulong natin ako sa mga bagahe ko.
Ng matapos madiskarga bagahe ko nag doorbell ako sa gate. Kung ang ibang pamilya excited makita mga relatives nila ako hindi dahil alam ko mangyayari puro masakit lang na salita maririnig ko mula sa kanila.
Bumukas na rin ang gate " si manang Tasing nagbukas"
"Hi manang " kumaway ako sa kanya.
"Saira nako diyos ko bata ka bakit hindi ka nagpasabi na uuwi ka para masundo ka halika ka dito tulungan na kita sa mga dala mo." Kinuha ni manang ibang gamit ko sa labas.
Inikot ko ang paningin ko sa bahay malaki na ang pinagbago sa bahay pati mga pintura color iba na.
"Manang si mama,? Tanung ko
"Nasa loob hija halika pasok ka?" Sabi niya.
"Hindi ba siya magagalit kung andito na ako"? Huminto ako sa pintuan.
"Eh bakit magalit siya? Anak ka niya?
Pinikit ko ang mata ko saka pinagpatuloy ko.
"Mabuti dumating kana!" Napatingin ako sa nagsalita sa taas. Bumaba siya.
At lumapit sa akin. "Ma, hi-hi "
Slapped! Napahawak ako sa kaliwang pisngi ko.
"Ma bakit? Anu nagawa ko di ba dapat masaya ka na umuwi ako"?
"Sinampal kita para magising ka sa katotohanan, pera na naging bato pa. Sinayang mo lang ang pagkakataon mo ? Pagkatapos anung gawin mo dito tatambay? "
"Sana bago mag umaga wala ka na dito sa bahay , oo nga pala yung mga damit mo nasa bodega na pakikuha nalang dun."
Pinigilan ko umiyak pero ang mga namumuong luha sa mga mata ko hindi ko napigilan lumabas talaga sila. Dumaloy sa pisngi ko.
Hinayaan ko lang sila dahil hindi ko mapigilan eh. Patuloy lang sila sa pagdaloy.
A//N: readers ang chapter na ito imahinasyon lang ang lahat. Sana wag kayo magalit.
Don't forget to vote and comment
BINABASA MO ANG
COUNTING STAR
Teen FictionNadiagnose si Saira ng isang sakit, dahilan para binigyan siya ng taning sa buhay. Kaya pinili niya magquit sa showbiz para matupad ang mga hiling niya, na gusto niyang gawin sa buhay. Ngunit magawa ba niya kung wala na siyang sapat na oras? [ Tear...
