My Husband's Dark Secret

Chapter 21

Ziggy's POV:

--------- 3 weeks later...

Naka-recover na ko pero hindi pa rin nagigising si Erald. Binabantayan ko sya ngayon sa private room, ilang araw na kong walang tulog, minsan nalilipasan pa ko ng gutom, minsan pupunta dito si mommy at daddy kasama si Zac at awang awa na ko kay Zac dahil kinakausap nya daddy nya kahit tulog lang ito at pag aalis na sila ay hinahalikan nya pa si Erald sa noo. Hindi ako umaalis sa tabi nya at tuwing gabi umiiyak ako sa harapan nya at pinapakiusapan ko syang gumising na sya.

Wednesday, 3:46 AM

Nagising ako sa hindi pamilyar na lugar, may humahaplos sa buhok ko at pagtingin ko ay nakangiti sakin si Erald.

"Erald? Nasan tayo?"

"Wag ka nang magtanong basta sama ka sakin, may pupuntahan tayo"

Hinawakan nya yung kamay ko at napunta kami sa isang hardin na punung puno ng mga rosas na iba iba ang kulay, ang ganda.

"Erald?.."

"Ziggy, patawarin mo ko sa lahat lahat ng nagawa ko sayo, alam kong hindi ako naging mabuting asawa, sana mapatawad mo ko.."

"Erald anong sinasabi mo?.."

"Aalis na ko Ziggy, wag kang mag alala hindi na kita guguluhin"

"ERALD HINDI! HINDI KA AALIS!"

"Hinihintay na nila ko dun.."

"ERALD *sob* PARANG AWA MO NA! WAG MO KAMING IWAN NI ZAC! *sob*"

"ERAAAALLLLDDD!!

Napatalon ako nang magising ako, nananaginip nanaman ako ng masama hanggang sa nakita ko yung maliit na screen sa may life support ni Erald, it's dropping.

/\/\/\/\___/\/\/\/\/\_________/\/\/\/\___________________

______________________________________________

______________________________________________

"NURSE!!! NURSE!!! DOC!!!"

Pinindot ko ng pinindot yung paging button

"NO! NO! NO! NO! PLEASE ERALD! *sob* NO!!"

Agad agad dumating ang mga nurse at doktor, at pinump ang dibdib nya, nilagyan sya ng oxygen at kinabitan ng kung anu ano.

"Misis, Dun ho muna kayo sa labas please lang po.."

Dahan dahan akong inilabas nung nurse sa room ni Erald at naiyak nalang ako sa upuan sa gilid sa labas ng room.

Nanginginig kong tinawagan sila mommy at daddy.

*Mommy, daddy, si Erald po.. *sob*please.. kaylangan ko po kayo dito*

___________/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\___/\/\/\/\/\/\/\/\/_

___________/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/____/\/\/\/\/\/\___

Maya maya ay lumabas yung Doktor.

"Doc!"

"Halika ho kayo sa loob Misis, gising na ho si Mr. Tamano at stable na ang lagay nya"

Pinapasok ako nung Doktor at nakita kong nagising na si Erald kaya dali dali akong lumapit sa kanya at niyakap ko sya.

"Thank God you're awake! *sob*"

"You're always—in my dreams Zig-gy.. you al—ways convinced me—to—go back here..."

"You scared me! *sob* I thought you're going to die! I don't know what to do *sob*"