Chapter 10

441 5 0
                                    

Ziggy's POV:

Naging maayos naman ang naging pagsasama namen ni Erald hanggang sa isang gabi, hindi ko inaasahang masisira ang lahat.

May nag door bell sa labas ng bahay namin. Pagbukas ko ay may nakita akong isang lalaki, naka cap sya at naka jacket at may dalang isang kahon.

"Ah, kayo ho ba si Mrs. Ziggy Tamano?"

"Opo ako nga po"

"Ahm, package po para sa inyo ma'am"

"Para sakin? Eh baka para sa asawa ko yan, kanino galing?"

"Eh ma'am sa inyo po nakapangalan eh, pa sign nalang po"

"Ah okay.."

Pagka pirma ko dun sa papel ay kinuha ko yung package, nakapangalan nga sakin, na curious ako sa laman kaya binuksan ko na yung kahon, nakakita ako ng cd. Binuksan ko yung TV at DVD player at nilagay ko yung cd, nakakita ako ng file, binuksan ko yun at tumambad sakin ang isang video, it's from Knoxx's party, I can tell because the place looks familiar, at kinagulat ko pa ang mga sumunod na nangyare, that was me, lying on the bed and being blindfolded, wait, is that Erald?! I was in shocked when I saw that, napatakip ako ng bibig at nangingilid ang mga luha ko, I can't believe it, he's the one who raped me, nanginginig ako hindi ko alam gagawin ko.. natatakot ako..

Binuksan ko pa yung isang maliit na kahon at tumambad sa harap ko ang mga pictures, mga ebidensya na si Erald nga ang gumawa sakin ng kahayupan na yun.

"Ziggy.. what's going on here, why are you crying?"

Napatingin si Erald sa mga naka kalat na pictures sa mesa at sa video na nagpeplay pa rin, pinatay nya yun.

"Ziggy, I can explain"

"Don't go near me! *sob*"

"Ziggy please.."

"Erald is that real?..*sob* are you?.. *sob* are you.. the one *sob* who—raped me?.. *sob*"

"Yes. I am. I did that and I just want you to know that I didn't mean to do it"

"You bastard!*sob* how can you do this to me? Ha? WHY DID YOU DO THAT TO ME?!*sob* WHY?!! ANONG KASALANAN KO SAYO?! *sob* huhuhu.."

"Honey.. please.. I can't tell you but you have to trust me"

"ANO?! *sob* WHY THE HELL YOU CAN'T TELL ME?! *sob* YOU WANTED ME TO SUFFER IN THIS FOREVER?! *sob* WHY?!!"

"This is not the right time Ziggy! Please you need to trust me even if I can't tell you, It's dangerous, you don't know whom I'm dealing with! But please.. Ziggy I love you.. believe me.."

Sa sobrang galit ko nasampal ko sya ng malakas

"NO! *sob* STAY AWAY! *sob* YOU STAY AWAY FROM ME! *sob* YOU RUINED ME! *sob* YOU RUINED MY LIFE!!! *sob* STAY AWAY!!! *sob*"

Aakyat sana ko sa itaas pero biglang sumakit yung tyan ko at pagtingin ko ay may dugo sa hagdan at dumadaloy yun sa mga hita ko.

"Ahh--! *sob* ang baby ko.. *sob* ERALD TULOOONG!! *sob*"

"ZIGGY!!!"

Binuhat nya ko at isinakay sa kotse at dali dali nya kong dinala sa ospital.

"Erald.. *sob* yung baby ko huhuhu *sob*"

"Just breathe, malapit na tayo okay?!"

Nasa back seat ako at hawak hawak nya yung kamay ko ng mahigpit habang nagmamaneho sya.

Naramdaman ko nalang na buhat buhat nya na ko at papasok na kami sa ospital at may mga sumalubong na nurse at doktor and then suddenly, everything went black.

Erald's POV:

Anung oras na bakit ang tagal naman? Bakit nasa ER pa rin si Ziggy? Jusko naman. Wag Nyo naman po sanang pahintulutan na may mangyareng masama sa mag ina ko maawa po Kayo.

Maya maya ay lumabas na yung doktor.

"Doc, kamusta ho yung lagay ng mag ina ko?"

Malungkot ang mukha nung Doktor

"Mr. Tamano right? You're the son of Mr. Marlon Tamano?"

"Yes, Ako nga ho"

"I'm Doctor Sonny Rodriguez, your father is a good friend of mine. I'm sorry to tell you and I gave my very best but we didn't save the baby, but your wife is in stable condition now, you should go there and be by her side, she needed you.."

Inilipat na nila sa maayos na kwarto si Ziggy at pinuntahan ko sya dun, umupo ako sa gilid ng hospital bed at pinagmasdan sya habang natutulog, hinawakan ko ang isang kamay nya at pinisil pisil ito.

"I'm sorry Ziggy *sob* I'm so sorry.. *sob*"

Hindi ko maiwasang wag umiyak, we're waiting for that baby to come.. we we're so happy, I can't believe that everything will be gone forever, sinisingil na ba ko ng langit sa lahat ng mga kasalanang nagawa ko? Bakit naman po ganon?.. sobrang sakit naman po.. bakit sa lahat naman ng tao samin pa nangyare 'to ni Ziggy? mahal na mahal ko po ang asawa ko, alam na alam Mo po yan..

"Erald?.."

Hinahawakan nya yung tyan nya nang magising sya.

"Erald.. *sob* bakit wala akong maramdaman?.. *sob* sabihin mo sakin.. *sob* okay lang ba si baby?.. *sob* Erald sabihin mo!! *sob*"

Humihigpit yung hawak nya sa polo ko pero wala akong magawa kundi umiyak, niyakap ko sya.

"Ziggy, wala na.. *sob*"

"What?.. *sob* No! No!"

"Wala na yung baby naten.. *sob*"

"HINDI TOTOO YAN! *sob* HINDE! HINDE! *sobs*"

Tinatanggap ko lang lahat ng palo at suntok nya sa dibdib ko, hanggang sa dumating yung mga nurse para i-sedate sya.

"KASALANAN MO TO! *sob* KASALANAN MONG LAHAT ANG NANGYARE! KASALANAN MO!! *sob*"

She was so damn mad. I can't even look at her face with full of sadness and fear. Nung tinurukan na nila ng pampakalma si Ziggy ay nakatulog na ito, kaya lumabas muna ko, tinawagan ko sila tito at tita, pati na rin si mommy at daddy at bumili ako ng canned beer.

Wala kong pake kung umiinom ako sa loob ng ospital, nasa private room naman si Ziggy eh kaya dito lang ako, babantayan ko lang sya hanggang sa umayos yung pakiramdam nya.

My Husband's Dark SecretTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon