"B-beni öptün."
"Tatlı rüyalar Lolo."
Camila sırıtıp geldiği gibi yalpalayarak eve girdi.
Elini dudaklarına götüren Lauren öpücüğü tekrar tekrar hayalinde canlandırdı, kalbi çok ritimsiz atıyordu.
××××
Lauren sıkı sıkı tuttuğu sırt çantasıyla okula girdi. Dersin başlamasına daha vardı. Eşyalarını sınıfa bırakıp tuvalete gitti ve saçını düzeltip kabarttı. Nihayet görüntüsünden memnun kalınca Camila'yı aramaya başladı.
Kızı her zamanki arkadaşlarıyla bahçede otururken buldu, yanlarına ilerledi.
"H-hey, merhaba Camila."
Lauren grubun ilgisini çekmişti. Tüm başlar ona döndüğünde Camila Lauren'a ifadesiz bir şekilde baktı.
"Merhaba?"
"Düşünüyordum da... Seninle özel konuşabilir miyiz?"
Bir süre sessizlik oldu.
"Neden?"
"Dün gece... Dün gece olanlar için."
"Dün gece ne oldu ki?"
Hatırlamıyordu. Lauren'ı öptüğünü hatırlamıyordu. Yeşil gözlü kızın sesi artık bir fısıltı gibiydi. Bakışlarını yere indirdi.
"Beni öptün."
Camila kahkahalarla boğuldu.
"İYİ KIZIMIZI KÖŞEDE SIKIŞTIRMIŞIM, HA?"
Grup da Camila'yla beraber gülmeye başladığında Lauren ayaklarının altındaki beton zeminle bütünleşmek istiyordu.
"Sırf seni sarhoşken öptüm diye, aramızda bir şeyler olacağını mı sandın Lauren? Ah hadi ama... Kimse bu kadar salak olamaz. Seni bana uyuşturucu getirmen için kullandım sadece."
Birkaç kişi kıkırdadı.
"A-ama beni öptün Camila."
"Tanrım. Sarhoştum. Hiçbir şey ifade etmiyor. Ayrıca bunu ortalıkta söyleyip durma, tamam mı? İnsanların seninle takıldığımı düşünmelerini istemiyorum."
Camila "seninle" derken ona iğrenir gibi bakmıştı.
Lauren'ın diyecek bir şeyi kalmamıştı. Arkasını dönüp onların önünde ağlamamak için sessizce tuvaletlere kaçtı. Özenle yaptığı saçlarını kendi parmaklarıyla tutup çekiştirirken gözyaşları nihayet serbest kalmıştı.
Ellerini lavabonun iki yanına yaslayıp gözlerini kapattı. Bitkin düşmüştü. Kapının açılıp içeri birinin girdiğini ancak arkasında dikilen çocuğu gördüğünde anladı.
"Sen iyi misin?"
Leight.
"Burası kızlar tuvaleti."
"Evet öyle."
"Çık dışarı."
"Kötü durumdasın."
"BEN İYİYİM."
Lauren bağırdığında Leight ellerini kaldırdı.
"Hey sakin ol, çıkıyorum. Ama senin yerinde olsam şuan dışarı çıkmazdım."
Dışarıda ne oluyordu ki? Çıkan çocuğun peşi sıra Lauren da dışarı adımını attı.
Onun dışarı çıkmasıyla konuşan gruplar sessizliğe bürünmüştü. Neden her zaman yaptıkları gibi onu görmezden gelmiyorlardı?
"Evet, evet Camila Cabello'yu öpmüş."
Lauren yanlarından geçerken fısıldadı kızlar.
"Yazık, böyle ateşli bir parçayla şansımı denemek isterdim."
"Camila'ya dokunmaya çalışmış ama Camila onu itmiş."
"Lauren Jauregui eşcinsel!"
"O kızda bir şeyler vardı zaten."
İnsanlar onun hakkında konuşuyorlardı.
"Hayır, hayır..." diye düşündü Lauren. O görünmezdi. Görünmez olmayı seviyordu. Bu olmamalıydı.
Sınıfa girip kitaplarını çıkardığında önüne kağıt bir top düştü. Lauren topu açtığında "LEZBİYEN-LAUREN" yazısı ve birkaç müstehcen çizimle karşılaştı. Bunu kimin attığını bilmiyordu. Yeni kuruladığı gözlerini elinin tersiyle sildi ve sınıfa giren öğretmeni selamlamak için ayağa kalktı.
Bu dedikoduları kim yaymıştı? Camila olduğunu sanmıyordu, o bunun yayılmasını istemezdi. Ama belki de Lauren'dan nefret ettiği için yapmıştı. Neden insanlar gerçeğe kulaklarını tıkayıp sadece istedikleri şeyi duyuyorlardı?
"Lauren. Lauren Jauregui."
Öğretmenin onun adını seslendiğini duyduğunda kafasını kaldırdı.
"Bu sana beşinci seslenişim. İyi misin?"
Biri "Nasıl iyi olmaz ki, Camila'yı öptü." diye fısıldayınca sınıftan kıkırtılar yükseldi.
"ONU BEN ÖPMEDİM, TAMAM MI? O BENİ ÖPTÜ."
"Lauren." dedi öğretmen uyaran bir ses tonuyla.
"YETER ARTIK. BEN HİÇBİR ŞEY YAPMAD-"
"YETER JAUREGUI. DIŞARI ÇIK."
Lauren dışarı çıktı. Kapının önüne bitkin bir şekilde oturunca okulda daha fazla kalmak istemediğini farketti ve çantasını almadan evin yolunu tuttu.
Ne yapacağını, nasıl yapacağını bilmiyordu ama emin olduğu tek bir şey vardı.
"Bunu sana ödeteceğim Camila."
