Eylül gözlerini açtığında bir evdeydi..Sersem gibiydi..Ayağa kalkacaktı..Kalkamadı..Sonra elinde yemeklerle serkan odaya girdi..
Serkan:Aşkım uyandın mı
Eylül:Ne diyorsun sen be ne yaptın bana!
Serkan:Sst..sakin ol..Benim yanımdasın güvendesin merak etme
Eylül:neden getirdin beni buraya
Serkan:Yanımda olman için bundan sonra seni yanımdan hiç ayırmıyorum senden sonra hiçbir şey yolunda gitmedi
Eylül:Serkan bırak beni bırak kızlar merak etmistir beni..Benim sevgilim var çınar beni merak etmiştir
Serkan:Kapa çeneni! Sen benim sevgilimsin! Sakın o çocuğun adını ağzına alma
Eylül:Ben çınarı seviyorum sen beni bıraktın! Aldattın beni
Serkan:Hata yaptım hata yaptım ben Eylül seni bırakmam artık seni bırakmam sen ve ben varız tamam mı ikimiz varız artık herkesi unutacaksın sadece benim için yasayacaksın bana ikinci şansı vereceksin.Eline ne oldu kim yaptı bunu kim zarar verdi bana söyle söyle eylül kim yaptıysa söyle
Eylül:Sen iyi değilsin ruh hastasısın sen serkan! Rahat bırak beni! Evime gitmek istiyorum
Serkan:Sst..Senin yerin benim yanım..gideceğiz buradan hiç kimsenin bizi bulamayacağı bir yere gideceğiz
Eylül:Seninle hiçbir yere gelmem ben!
Serkan:Sormadım sana ! Geleceksin! Ben yarın okula gidiyorum ikimizin okulunu başka bir yere alıyoruz ve gidiyoruz buradan!
Eylül:Gitmem
Serkan:Aşkım sevdiklerimize zarar gelsin istemezsin değil mi
Eylül:Ne demek bu!
Serkan:Benimle gelmezsen o çok sevdiğin arkadaşlarımıza zarar veririm demek sevgilim
Eylül:Yapamazsın bunu
Serkan:Yaparım benim kaybedecek hiçbir şeyim yok..Söyle şimdi geliyor musun gelmiyor musun
Eylül:Allah belanı versin serkan! Tamam tamam geliyorum! Dokunma onlara zarar verme!
Serkan:Tamam sevgilim sen yanımdasın zarar verir miyim hiç
Eylül:Nefret ediyorum senden
Serkan:Yeniden seveceksin beni biz çok mutlu olacağız
Eylül:Ruh hastası!
Sabah olmuştu kimse eylüle ulaşamıyordu..Telefonu evdeydi..Dün sabah olanlardan sonra hiçbiri haber alamamıştı eylülden..Çok merak ediyorlardı..
Songül:Ya kim ne yapar benim kardeşime nerede benim kardeşim güney nerede ya nerede
Güney;Bilmiyorum songül bilmiyorum
Çınar:Ya delirmek üzereyim benim sevgilim nerede başına ne geldi
Kader: çok mutluydu eylül her şey bu sabah oldu kim ne yaptı ya ne yaptılar kardesimize Songül
Çınar:o kız yaptı değil mi o kız yaptı
Emre:Hangi kız çınar ne diyorsun?
Çınar:Cemre mi ne! Dün buraya gelmedi mi o !
Güney:Yapmaz herhalde eylüle zarar vermez
Çınar:Ben o kadar emin değilim! Ya da o çocuk yaptı allahın cezası! Ben gidiyorum
Emre:Dur nereye gidiyorsun
Çınar:o çocuğu bulacam görecek gününü okuldadır!
Güney:bekle bende geliyorum
Güney ve Çınar çıkar evden..
Kader:Cemreyi ara songül belki o biliyordur
Songül:Ben aramam onu
Kader:Hadi songül sen hakkından gelirsin onun belki o zarar verdi eylüle
Songül eline telefonu alır zorda olsa arar cemreyi..Ama telefonu kapalıydı..
Cemre okula gidip islemleri yaptı artık ankarada olmayacaktı..Başka bir şehire geçiş yaptı..aydına..nazilli ilcesinde..Her seyden uzakta olacaktı..Yalnız..Caresiz..Terketmis ve terkedilmisti artık..Son aylarda hayatının hatasını yapmıştı..Anne babasından sonra sığındığı kardesleri vardı ama artık onlarda yoktu..Onu affetmemekte de haklılardı..
Güney ve çınar okula gitti..Serkanı gördüler..Serkan hiçbir şey olmamış gibi davrandı..Güneyde çınarda Serkanın bir sey yapmadığına inanarak caresizce eve döndüler..
