Eylül serkana her şeyi anlatmıştı..Gece boyunca da ağlamıştı..Serkanda eylülde şaşkındı..Serkan iki kardeşe aşık olmuştu..Daha doğrusu birine gerçekten aşıkken diğerine sadece aşık olduğunu sanmıştı..Bu berbat bir şeydi..Eylül son zamanlarda çok üzülmüştü..Bu bebeğe de eylüle de zarar veriyordu..Böyle devam ederse ikisini de kaybedebilirdi..Eylüle güzel bir gün yaşatmak istedi..Sabah erkenden uyandı..piknik sepeti hazırladı..bir arkadaşından araba rica etti..Her şeyi hazırlayınca eylülü uyandırmak için odalarına girdi..
Serkan:Canım..Uyan artık..Bak saat 10 oldu
Eylül:Uyumak istiyorum serkan
Serkan:Tamam ama burada değil hadi kalk
Eylül:İstemiyorum
Serkan:Lütfen..Bak seni bir yere götürmek istiyorum
Eylül:off tamam
Serkan:Kızma ama
Eylül:Tamam tamam nereye gidiyoruz?
Serkan:Süpriz o..Hadi hazırlan
Serkan eylülü bir ormana getirir..
Eylül:Serkan ne işimiz var burada?
Serkan:Soru sorma bugün ikimiz varız sadece tamam mı..Bak sen bu sandalyede otur..Ben ikimiz için sofra hazırlıyorum kahvaltı yapalım
Serkan eylülün gözlerini kapatır..hazırlık yapmaya başlar..Aradan zaman geçer..
Eylül:Serkan ne yapıyorsun 1 saat oldu acıktım
Serkan:Tamam canım az kaldı hatta açıyorum hazır mısın
Eylül:Hazırım
Serkan:Açıyorum
Eylül:Aç hadi
Serkan eylülün gözlerini açar..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eylül:serkan ama burası..
Serkan:Beğendin mi
Eylül:çok güzel olmuş
Serkan:Hadi gel siz acıktınız
Serkanla Eylül başbaşa kahvaltı yapar..
Eylül:Burası çok güzelmiş..Çok beğendim..
Serkan:Sevindim beğenmene canım..İyi yap kahvaltını..Bugün üzülmek yok tamam mı
Eylül:Beni nasıl evlatlık verirler serkan..aklım almıyor..Sence cemre bunu biliyor muydu
Serkan:Biliyordu bence eylül..O gerçek testin sonucunu oraya koyduğuna göre onu da biliyordu
Eylül:2 yıl boyunca kandırdı beni..Kardeşim dedi..Diğer kızlar gibi..Yanımda oldu..Sonra sana aşık oldu..Bizi bilmesine rağmen..Tamam sende onu sevdin ama..
Serkan:Ne olursun bugün bu konuyu konuşmayalım olur mu..Bugün sen ben ve çınar varız..
Eylül:Tamam özür dilerim sen bizim için bir şeyler yaparken ben canını sıkıyorum
Serkan:Tamam canım boşver hadi aç ağzını..
Serkan eylüle kendisi yedirir..
Eylül:çok teşekkür ederim
Serkan:Niçin
Eylül:Bugün o evde kalsaydım eğer delirebilirdim
Serkan:Bizim eve bir tane deli yeter bence aşkım
Eylül:Öyle söylemek istemedim
Serkan:Biliyorum canım rahat ol..Doydun mu?
Eylül:Evet
Serkan:Hadi gel o zaman
Eylül:Nereye
Serkan:Ağacımızı dikeceğiz
Eylül:Ne ağacı
Serkan:Çınar ağacımız..Hadi gel..
Serkan arabanın arkasındaki çınar fidanını alır eylülün elinden tutup uygun bir yere götürür..
Eylül:Nereden geldi aklına..
Serkan:Önce dikelim..Sonra sana çınar ağacının hikayesini anlatacağım Eylül:Dikerken anlatır mısın..Öyle daha güzel olur..
Serkan:Olur..Başlıyorum o zaman..
Çınar ağacı ve kabak
Günlerden bir gün çınar ağacının yanında bir kabak filizlenir.Zaman geçtikçe kabak yağmurun da etkisiyle hızla büyür.
Neredeyse çınar ağacı ile aynı boya geldiğinde ona sorar.
-Hey çınar sen kaç yılda bu boya geldin?
Elli yılda der çınar..
-Elli mi,diye güler kabak.Ben neredeyse iki ayda seninle aynı boya geldim bak!
Doğru der çınar..
Zaman geçer ve sonbahar gelir..ilk rüzgarlarla beraber kabak üşümeye,yapraklarını dökmeye ve bükülerek aşağı doğru inmeye başlar. Endişeyle çınara danışır..
-Neler oluyor bana çınar?
Telaşlanma,yalnızca ölüyorsun der çınar..
-Neden?
Benim elli yılda geldiğim yere sen iki ayda gelmeye çalıştığın için..
Serkan konuşmaya devam eder..
Buradaki çınar sensin kabakta ben..
Ben ilk başta sana sığındım Eylül..Sana aşık oldum..Seninle yaşadım her şeyi..Ilk aşkım sendin benim..Sonra zaman geçti..Bir sürü şey yaşadık sorunlarımız oldu..Ben vazgeçtim bizden.Öldüm..Bambaska bir insana dönüştüm..Başka bir ağacın altında yaşamaya çalıştım..O ağaca sığındım..bilmediğim bir şey vardı..O kabak yeniden ölmeye başlarken sığındığı ağaçta yapraklarını dökmeye başladı..Kabak anladı ki çınardan başkası yasatmaz onu..Yeniden ona sığındı..Anladığı bir şey daha vardı bu kabağın gerçek aşklar sınanır..Gerçek aşk emek ister..kararlılık ister..O kabak şimdi çınar ağacının yanında mutlu..Ona aşık..Onu yeniden kazanmak için emek harcıyor..Çabalıyor..Ama bunu çınarın sayesinde yapıyor..Kabak onu üzdü ama çınar kabağın iyilesmesi için caba harcadı..Yanında oldu..Kabak ona defalarca kötü şeyler yaşattı ama çınar kendinden ödün verdi buna rağmen..Aşk emek ister..sabır ister..
Şimdi değil belki ama bir gün o çınar kabağa yeniden güvenecek..
Bu bizim ağacımız..Biz bu şehirde yaşamasakta her yıl çınarımızla birlikte buraya geleceğiz..Ve bundan elli yıl sonra bu ağacın altında sevdiklermizle olacağız..
