49.Bölüm-doğum günü partisi

323 29 14
                                    

1 yıl sonra

Zaman hızla akıp giderken üniversitenin 3.Sınıfı da bitmisti..Yaz tatiline girilmişti 1 hafta önce..Eymen ve çınar eylül ve serkanla birlikteydi..Cemre Eylüle söz verdiği gibi yurt dışına gitmişti..başvurduğu burs sayesinde..Orada bir düzen kurmuştu..İşte bulmuştu..Okul dışında sürekli çalışıyordu..Her ay eylüle düzenli para gönderiyordu..Eylül ve serkanda o parayı biriktirdikleri yere koyuyorlardı..Eymenin ameliyatı için..Çınar yavaş yavaş yürümeye başlamıştı..Ama eymen için söz konusu değildi bu..Ameliyat parası birikmisti..1 hafta sonra ameliyat olacaktı..

Güney ve Songülün kızı olmuştu..suan 4 aylıktı adı Melisti..Güney çalışmaya devam ediyordu..Güney ve songülde eymen için serkan ve eylüle yardım ediyordu..Herkes biraz kısmıştı bazı şeylerden çalıştıkları paranın birazını her ay düzenli olarak eylül ve serkana veriyordu..

Kader ve meral de cafede çalışmaya devam ediyorlardı..Ankara aslında herkese iyi gelmişti ilk başta bir sürü sorun yaşasalarda suan hepsi halinden memnundu..Mutlulardı..

Şu sıralar Eylül ve Serkanın tatlı bir telaşı vardı..Eymen ve çınarın doğum günüydü..Onlar için evlerinde küçük bir parti yapacaklardı..Serkan Eylüle sürpriz yapmak istedi..Feride hanımlarla konuştu..Onları ankaraya davet etti..Zaten okullarda tatil olmuştu..Eylül uzun zamandır görmediği metin ve büşrayı bu bahaneyle görebilecekti..onların gerçek ablası değildi belki ama buşra ve metin eylülün her seyiydi..Hayatı boyunca onların yanında olacaktı..Feride ve toprakta gelmeyi kabul etti..Aynı zamanda nazanı ve defneyi de çağırdı serkan..Eylülle araları iyiydi artık onlarında..Daha önce birkaç defa ankaraya gelip kalmışlardı..Çocukları da çok seviyordu ikiside..Nazan ve defne de feride hanımlarla konuşmuştu hep birlikte sabah otobuse bindiler..Ameliyat öncesi bu doğum günü partisi herkese iyi gelecekti..özellikle Eylüle..Eymen için çok endiseleniyordu çünkü...

Gün boyu hazırlık yapan serkan ve eylüle arkadaşları da yardım etmek için geldiler..Kader eymenle ilgileniyordu..Emre de çınarın ellerinden tutmuş yürütüyordu..Güney de kızını kucağına almış herkese emir veriyordu..

Güney:Serkan o olmamış kardeşim bence şuraya koy onu

Serkan:güney saçmalama kardeşim o orada olur mu ya sen otursana kucağında melisle ne yapıyorsun öyle

Güney:Ya sen kızımla arama girme de dediğimi yap hadi

Songül:Sevgili sus artık ya sabahtan beri çok konuştun sen

Güney:İyi ya ne yaparsanız yapın değil mi kızım

Kader:Ya güney güldü sana

Güney:o bana hep gülüyor zaten..Değil mi babacım

Meral:ya Eylül bunlar ne zaman büyüdüler böyle şunlara bak çok tatlılar

Eylül:Zaman çabuk geçiyor meral..bende anlamıyorum gerçekten..Eymen de ameliyat olup Çınar gibi yürüseydi her şey daha güzel olacaktı

Serkan:olacak aşkım..Yürüyecek benim oğlum..Kardeşiyle oyun oynayacak..Çok güzel olacak her şey

Songül:Aynen öyle..Az kaldı kardeşim..

Mert:ee bitti sayılır her şey

Meral:Ee pasta

Eylül:Serkan sen konuşmadın mı pastaneyle konuşacağım demiştin eve getireceklerdi

Serkan:Şey ben onu unuttum aşkım ya aklımdan çıkmış gercekten siz durun ben hemen alıp gelirim

Eylül:Serkan nasıl unutursun böyle bir şeyi

Serkan:Aklımdan çıkmış gercekten özür dilerim..Hemen hallediyorum

Serkan pastaneyle konuşmamıştı bunu..çünkü konussaydı evden çıkmak için bir bahanesi olmayacaktı..Evden çıkıp otogara gitti..Misafirlerini karşıladı..onlarıda  alıp önce pastaneye uğradı sonra da hep birlikte eve gittiler..Kapıyı Eylül açtı..Herkesi görünce şaşırdı..Böyle bir şeyi beklemiyordu..

Serkan:aşkım misafirlerimizi içeriye almayacak mısın

Eylül:ya inanmıyorum sana aşkım..onun için tuhaf davranıyordun tüm gün

Serkan:Sürpriz yapmak istedim sana..onlarda kırmadı beni..

Herkes birbirine tek tek sarıldı..Çok mutlu olmuşlardı..Eylül kardeşleriyle uzun zamandır görüşmüyordu onlarla hasret giderdi..Metin sürekli kucağındaydı..tabi çınar ve eymende annelerini kıskanmıştı..Gelenlerin ilgisi de Eymen ve çınarın üstündeydi..Eymenin ameliyatına kadar orada kalacaklar eylül ve Serkanı yalnız bırakmayacaklardı..onlar oturup hasret giderirken zil çaldı.Cemre gelmisti..Cemrenin gelişiyle ortam gerginlesmisti..Serkan cemreden nefret ediyordu yaşattıkları için..Eylülde zaten affetmemisti..Parti de kötü bir şey yaşanmasın diye kimse sesini çıkarmadı zaten eymenin annesiydi cemre..eymen bunu bilmeyecekti belki ama ne olursa olsun annesiydi..Eylül mutfağa gidip pastayı hazırlarken cemre de Eylülün peşinden gitti..

Cemre:Teşekkür ederim Eylül

Eylül:Niçin?

Cemre:oğluma annelik yaptığın için..sana yaşattıklarıma rağmen..Beni bu eve aldığın için

Eylül:oğlum için aldım seni buraya..

Cemre:biliyorum..Teşekkür ederim..Eylül..

Eylül:Efendim..

Cemre:ben evlendim..

Eylül:ne ? Nasıl? İyi biri mi cemre nasıl yaparsın böyle bir şeyi?

Cemre:her şeye rağmen beni düşünüyorsun endiseleniyorsun benim için

Eylül:Çünkü sen her şeye rağmen benim kardesimsin..Oğlumun da annesisin..Yine hakan gibi biri değildir umarım

Cemre:Hayır değil merak etme..iyi biri..beni mutlu ediyor..

Eylül:Sevindim senin adına..Sonra konuşalım bunu..herkes pastayı bekliyor

Cemre:Tamam..

Eylül mumları da yakıp salona geçti..Herkes masanın etrafında toplandı..Eylül Çınarı,serkanda eymeni kucağına almıştı..Eylül ve serkan çocukların yerine pastayı ufleyecekti,çocuklar küçüktü çünkü..Meral son anda durdurdu..

Meral:Durun..Eylül dilek tut..çocukların yerine..

Eylül:Benim dileğim suan gerçeklesti zaten meral..Bütün sevdiklerim burada..Çocuklarım yanımda..eymen iyilesecek..Ama ben pastayı uflemeden önce bir şey söylemek istiyorum..

Serkan:ne oldu sevgilim? Kötü bir şey mi?

Eylül:Hayır aşkım değil..Ben dün bir şey öğrendim..Bugün söylemek istedim..

Eylül bir eliyle çınarı tutarken diğer eliyle de Serkanın elini tuttu..bir yandan da cemreye bakıyordu..

Eylül:Hamileyim..Yani artık dört kişilik değil beş kişilik bir aileyiz..ama bir dilek tutmam gerekiyorsa eğer bu hakkımı cemre için kullanmak istiyorum..

Herkes şaşkınca eylüle bakıyordu..Serkan eylülün söylediği seyden sonra devamını dinlemedi..Cemreyle ilgili olan kısım ilgilendirmiyordu onu..Eylülün kucağındaki çınarı da kucakladı..Yeniden baba oluyordu..

Eylül:Umarım mutlu olursun cemre..Evlendiğin kişi seni mutlu eder..Seninde bir ailen olur..Yaşadığımız onca şeyden sonra seni affedemem belki ama bir şey olursa eğer ben arkandayım bunu unutma olur mu..Kardesin olarak değil belki ama oğlunun annesi olarak arkandayım..

İkinci Şans Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin