47.Bölüm -bebek çantası

305 28 11
                                    

Polisler hakan demiri her yerde aradıklarını söylediler..Serkanları da herhangi bir şey olduğunda haber vereceklerini söyleyerek eve gönderdiler..Evin önüne geldiklerinde kapıda biri bekliyordu..Cemreydi bu..

Eylül ayakta güçlükle duruyordu..meral ve kader eylülün koluna girmişti..Eylül cemreyi görünce yanına gitti..

Eylül:ne işin var senin burada! Her şey senin yüzünden oldu! Hastaneden mi kaçtın sen!

Cemre:Eylül dur sakin ol..Ne benim yüzümden oldu anlamıyorum..Hastaneden kaçmadım..Tedavim bitti,gidecek bir yerim yoktu buraya geldim..Eymen ve çınar Nasıl ? İyi mi onlar?

Eylül:Yoklar ! Eymen ve çınar yok her şey senin yüzünden!

Cemre:Anlamıyorum..Güney..Mert..
Siz söyleyin ne oluyor ?

Güney:Eymen ve çınar kaçırıldı cemre..Karakoldan geliyoruz..Çocuklar yok

Cemre:na-nasıl kaçırıldı..ne diyorsunuz siz!

Mert:Eymenin gerçek babası! Senin yaptığın pisliklerin cezasını çekiyor çocuklar! O şerefsiz hakan mıdır nedir! Nereden öğrendi eymeni cemre!

Cemre:o mu yapmış? Allah kahretsin !

Serkan:sen söyledin değil mi ona eymeni! Al gör oğlunu çocuk satıcısının eline verdin! Mutlu musun ha mutlu musun!

Cemre:Ben..O beni öğrenmiş..Hastaneye geldi..Ben ona hiçbir şey anlatmadım ki..ama günlüğüm günlüğümü o almış demekki oradan öğrenmiş her şeyi..Ama nasıl çocuk satıcısı,anlamıyorum

Songül:Hayatına aldığın insanlara bak! Çocukları nasıl bulacağız ha söyle !

Cemre:Be ben bilmiyorum bir şey yapalım ne olursunuz kurtaralım onları

Eylül:Seni asla affetmeyeceğim cemre! Senden nefret ediyorum! Senin yüzünden cocuklarımı kaybettim ben!

Cemre:Eymen benim çocuğum tamam sana anne diyecek ama ben doğurdum onu eylül..bende senin kadar üzülüyorum

Eylül hiçbir şey söylemeden eve gitti..Kendisini odaya kapattı..Telefonunu eline alıp fotoğraflara baktı..4 5 gün önce çınar eve geldiğinde ne kadar mutlulardı..ilk aile fotoğraflarını o zaman cekilmislerdi..Biraz geriye gitti sonra..Eymenin fotograflarina..Sonra çınarın hastanedeki makinelerin arasındaki fotoğraflarına..Şimdi ikiside yoktu..Belki de ikisi de bir daha hiç gelmeyecekti..Ağlıyordu sürekli..Eylül bu zamana kadar her şeyini kaybetmisti..Anne babası onu küçükken evlatlık vermişti..Babası bildiği adam o çok küçükken ölmüştü..Annesi bildiği kadın da yoktu artık..Şimdi de çocukları..İnsan her şeye alışırdı belki ama evlatlarının olmamasına alışamazdı..İşte bu en zoruydu..

Serkan da kendisini bir odaya kapattı..Eymene de çınara da bir şey olursa eylülde serkanda kaybolur ve kayboldukları yerden kimse çıkaramazdı onları..Serkan eylüle söz vermişti..Yıllar sonra çınar ağacının altında sevdikleriyle birlikte oturup piknik yapacaklardı..Ama eymen ve çınar olmadığı sürece o çınar ağacının bir anlamı olmayacaktı..Zaten bakımı yapılmadığı için o çınar ağacı da kuruyup giderdi..Serkan odadayken kapısına biri vurdu..Güneydi gelen..Serkanın yanına oturdu..

Güney:Kardeşim

Serkan:Güney..Onlara bir şey olursa ne yaparız biz

Güney:Polisler bulacak ben inanıyorum

Serkan:yok güney yok..24 saat oldu..Cocuklarımı satmıştır o şerefsiz..Belki de küçücük çocuklara uyusturucu verip öldürmüştür onları..Güney eymen hasta,çınar desen yeni çıktı hastaneden..onlara bizden başkası bakamaz ki..Eylül onların annesi,bende babasıyım kimse bakamaz onlara

Güney:Ne olursun aklına kötü bir şey getirme..bak toparla kendini..Eylül için ayakta durmak zorundasın

Serkan:nerede eylül çıktı mı odadan

Güney:Hayır..4 saat oldu..Çıkmıyor..Sende çıkmıyorsun..Bak Eylülün sana ihtiyacı var..Hadi çık..yanına git karının yanında ol

Serkan:o gitti mi? Cemre..

Güney:Yok..O da kötü..Biz ona kızıyoruz evet ama eymenin annesi o..Ne kadar kötülük yapsa da..biliyorsun isteyerek yapmadı hiçbir şeyi

Serkan:istemiyorum onu hayatımızda
Güney:Her şey yoluna girsin gidecek zaten..

Kimse sabaha kadar uyumamıstı.Serkan eylülün yanındaydı..ikisi de çok kötüydü..Sabah saatlerinde kapı çalındı..kızlar kapıya bakamıyordu o günden sonra..emre açtı kapıyı..Bebek çantası bırakılmıştı icinde de eymen vardı..emre hemen aldı eymeni..Herkes şaşkındı..üstünde bir not vardı eymenin..

"kim olduğumu öğrendiniz herhalde..Bu miniğin babasıymışım..cemre iyi tanır beni..Felçli bir çocuğu kimse istemedi,ee bende istemiyorum..Geri getireyim dedim..Felçli ama şanslıymış..Diğeri için aynı şeyi söyleyemem ama..Coktan baskalarının çocuğu oldu.."

İkinci Şans Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin