CAPTURE (ON HOLD)

Chapter 4: Early ByeBye....ngek, wat kind of story is this?!!!

CHAPTER 4: Early goodbye…anong klaseng story ba to?

Ivan POV

“ Anong surname mo?” Nabigla ako sa tanong nya. Di ba ako may gustong magtanong nyan? Can she read my mind? Ibang babae to ha.

“ De la Fuente” Nasagot ko.                                                                                                                                                                                                                                                                                                    

after nun, nagkahiwalay na kami ng landas. Oo, ang bilis noh? Anong klaseng story to. Good Bye America! Hello Philippines!  GoodBye Trix! May bad side ka din pala.

Di ka man lang nagpaalam na aalis. Friends ha? May friends palang di nag papaalam? Thanks to you!

Siguro tatandaan ko to, there are friends na hindi nagpapaalam ng maayos. sabagay meron din, o kayo may kaibigan kayong ganun?

Medyo naasar ako ng konti. Kasi naman yun na nga yung unang chance ko na makita’t makausap siya tapos di man lang nag bbye. Pwede ko namang habulin di ba eh pero naman marami ngang tao.

 Sa sobrang dami ng nakipila, nawala sila. Tingin ko sinadya nya eh. Kaya nainis ako. Mukha ba akong masamang tao? Lord, pakisabi naman sa kanya na wala akong intensyong masama. Naiinis na tuloy ako.  Biruin niyo ibibigay ko sana tong magandang picture niya nawala naman!!!

Fast FACT lang: Yung pinakamagandang shot sa photography ay yung shot na hindi alam ng kinukuhanan mo na pinipicturan mo sya. Kasi doon, natural yung look. Kaya mas natural mas maganda.

 Mas nakakabilib. Itong hawak hawak kong picture niya, maganda kasi natural look. Tapos halata lahat ng happy emotions niya.

Hay nako Trix! Ms. Photographer ng buhay ko! Bumalik ka nga.

Ng Buhay ko? Hahaha. Siraulo ka Ivan. Di kayo close nun! Lalake nga naman.

Nasa eroplano ako at nakatulog. Hangang dumating sa Pinas. Boring na ang buhay ko. Wala na yung babaeng si Trix. Baka nauna na siyang bumaba. Di ko na talaga siya nakita eh.  Paglabas ko dun sa NAIA. Tumawag parents ko, they asked me kung nakarating na ba daw ako and how was my flight.

Yun, tumakbo si Kris. SI Kris yung childhood sweetheart ko?? Ewan crush ko yan dati, bale magkapit bahay kami at sabay lumaki. Galing na rin siya sa States pero ditto sya nag aral. Mahal niya daw ako, inamin siya last year, di ko naman binalik yung pagmamahal niay kuno sa ken. Wala naman akong nararamdaman sa kanya eh. Friends lang talaga.Yinakap niya ako.

“ Ivan! I missed you damn much!!!” Higpit ng yakap niya. I just put one arm around her. One arm lang, kasi pag two arms para yun sa mahal kong tao.

“ Hey! Both arms na kasi” pilit niya. Ayaw ko eh. Matigas din ulo ko. Kaya di ko siya sinunod ngumiti lang ako at maglakad na papunta sa sasakyan nila Tito at Tita. Doon muna kasi ako sa kanila during my stay here. Kung alam miyo lang ang gusto kong yakapin ng both arms ay si…

Trix? Whoa! That girl didn’t even showed up! Didn’t even saw her! Guess I never will huh?

Sana yung universe mag conspire….

If something or someone si really meant for you, the universe will conspire to make it possible.

Maybe she wasn’t meant for me. Nung una, pagkakita ko sa kanya. Okay fine, nagkagusto ako. Not thinking of the fact the di ko siya kilala… Oh damn, na love at first sight ako eh. Masama ba? Pwede namang like at first sight muna since di pa sya gano kakilala.

Trix, can I take a picture of you for one last time?

Pero naiisnis ako sayo. You didn’t even showed up! Cruel!

Alam ko maikli lang tong nasasabi ko, pero maghintay lang kayo. Grabeng babae, gentleman naman ako at mabait tapos ganun, parang bula.

Psssh. Badtrip!!!!!!!

Wala pang gumagawa sakin ng ganun ha.

Anak ng.