CAPTURE (ON HOLD)

Chapter 2: Pictures with Glances

Chapter 2:   Pictures with some Glances

Trix’s POV

Oh life.

My life is so boring.

Buti pa sa mga pictures na kinukuhanan ko, they’re alive and colorful. When will my life be like this? Hmmmm…. Naging colorful buhay ko dahil sa CAMERA. Hahaha. Yep, kasi dahil ditto nakita ko through the lens yung lalaking di ko kilala at di ko kaano ano pero napamahal ako.

He did things I never thought was possible. Pero he told me na his goal was to make impossible things possible for me. Then why did remembering me impossible for him after……okay, I won’t tell it here. I love this guy. He’s not bad, sya yung gentleman type tsaka sawa na ako sa mga puro bad guy-turned-good type na mga lalake sa nababasa ko.

Gwapo siya oo. Pero hindi yun eh. Siguro dahil di siya bad boy. Mabait at alam niya kung ano ang ikakasaya ko. Yung story naming hindi tragic, pero medyo sad para sa kin. I’m clinging to him, this much. Tumigil yung oras pag siya kasama ko. Pag hiniwalay niyo ako sa kanya parang niyo akong inalisan ng oxygen. Mamamatay ako.  Pero di ako namatay dito ha. Dito nagsimula:

I’m young and free! Not a statue na nasa iisang place lang. I am young,wild(tame,actually) and FREEEEE. Yeyyy!!!! ^___^

Oh lalala, I’m taking pictures around this place. Pretty houses! Cool people! Nice cars! Yaaah I’m gonna put this on my blog. After some minutes, sinabit ko camera ko sa leeg ko, may strand naman eh at nireview ko mga nakuhanan ko, in fairness nakakuha ako ng great shots. Yehey!  Tapos kumuha pa ako ng ibang pictures…paglingon ko sa may right ko, may isang magandang sasakyan…di ko alam pangalan ng sasakyan pero wow! Pang mayaman, baka di na ako makakita nito kaya kukuhanan ko na.

SHOT!

May nakatayo sa may door nung car. Tinignan ko siya through the lenses of my camera, SHOT! Nakuhanan ko. Nakatingin siya sa akin. Feeling ko kanina pa niya ako tinitgnan. Tama ba? Sa tingin niyo kanina pa niya ako tinitignan? Ewan ko eh. Nakatingin siya sa akin, hehehe. Nakasmile. Ang gwapo siya. Para siyang artista. Ang porma pa ng damit. At eto pa, may camera din siya at nakatutok sa akin kanina. Ano to, nagkuhanan kami ng picture? Binaba ko na camera ko. Tinignan ko siya at ngimiti ako. OMG! Parang kamuka niya yung sa isang thai movie na si P’shone? Am I right? I love Asian Movies kasi. Hahaha! Tapos  naputol yung moment.

“ Bestie! Trixie koo! “ ^^ ay si Kim pala. Hinug niya ako and I kissed her cheek. Beso Beso. I hugged her back. Tapos napatingin siya sa right ko,

“ Uy, nakatingin sayo yun kanina pa” ah si ….Mr.P, Mr. Photgrapher . Ngumiti ako ulit kay Mr.P, ngumit ulit siya. OMFG! ANG GWAPO PO. Period. Ngayon lang ako tingnan ng ganun kalakas na dating na lalake. Tapos pumasok na siya sa sasakyan niyang maganda. With her mom I guess? Sa tingin ko mag ka age lang kami. Haaaay. Please come back, I wanna take pictures of your car. And OK! FINE! Of YOU too!!!

Nah, umalis na sila eh. Wala na. Pero di ko naman kilala yun eh, Kaya so what nalang po! Nag-stay pa kami ng ilang hours sa bahay ng tita ko. Kasama si Kim. After nun mga 10pm, umalis na kami. Pumunta na kami sa West Covina. Andun kasi bahay naming eh. Pero ma isheshare ako sa inyo… Si Mr.P, gusto ko ulit Makita. Bakit kaya? Hmmm..di naman ako tumitingin sa muka ng tao, di ko judgemental pero kasi bakit nga niya ako tinitignan? Kahit anong dahilan, I just wanna know! Pleaseeee!!!!

Pero friends, when I saw him. Yep, si Mr.P, I had this feeling na I wanna run towards him. And hug him. Kahit dit sa states, wala pa akong nakitang ganun. Yes, wala pa. Pero kasi di ko naman kilala si Mr.P eh noh, pero he made me want to cling to him so much… di ko maintindihan sarili ko. TRIX WAKE UP! I fell inlove with his car, not to him. Okay?! Pero when I hugged Kim, I thought of Mr.P, how does it feel to hugs someone like him? Yaaa~ Why did he even stared at me! If he didn’t, I wouldn’t feel this way oh.

Nasa WC na kami. Home Sweet Home.

I’m Trix,pala. Yep. Maria Trix Deveron. 75% Filipino, 25% French. Mom ko Syempre Pinay, dad ko ang Fil-French. 16 y/o. Pinanganak sa France, lumaki sa States, umuuwi sa Pilipinas. I know tagalong.  Sad to say, di ako mahilig magfrench, instead I like Koreans. Weird noh? Grabe. I’m an only child. Never spoiled.May bestfriend ako, si Kim. Kim Lee. Pilipino siya ha, may siguro 25% na Korean. Bestfriend kop o siya. Forever!!! Kasama ko siya kasi di talaga kami mapaghihiwalay. :P. Andito ako ngayon sa Amerika, pero aalis na ako pabalik sa Pilipinas after 2 months, vacation lang dun.

April na ngayon.

Aalis na ako.

“ Appa! I don’t want to leave” I sobbed. I hate leaving my parents, but I need to. Kasi grandparents ko anduon eh.

“Hon, your friends are waiting for you there, baby.Besides, bakit Korean ang gusto mong salita? Hay anak.”  Dad kissed my cheek and I hugged him. My mom? Oh she hugged me tighter and she kissed my cheek,too. Saying,

“ Baby, you’ll be back here in no time. Just enjoy your stay there okay? Dad and Mom loves you to bits” Aww. How I love momma!

“ Matagal mo ng plan ito diba? It will come true na baby”. Momma, I love you! Thanks for being so understanding and daddy for giving me plane tickets and tita zen and tito andy for letting kim be here with me!.

“Trix, come on. The plane’s leaving at 11pm. What time is it? We’re going to be left off bestie!” Ok that was Kim. She always reminded me to do this or that. She’s such a nice person. I love her so much, like she’s my Unni and I’m her dongsaeng. She’s older by months. So we drove off the airport, si dad nagdrive nasa backseat kami ni Kim, si mom nasa harap ofcourse. Maaga pa pala kami. It’s just 7pm.Nyaa damn, 4 hours pa. Ito talagang si Kim, sabi na nga maaga pa eh.

“ Uy thanks for accompanying me hangang sa Pinas ha?” I told her while sitting sa may waiting area.

“ Nah Problem. You know naman I will always be here. Ayaw na AYAW MONG NAG IISA DI BA?” Ya! Why does she have to shout? T___T I love her talaga kamo. We stayed there for 30 minutes. She brought her IPAD out and nag net siya. Ako naman, ofcourse, I brought my camera out. So ayun, nagnenet siya while sitting. Naks Lakas ng impact niya, fashionista kasi siya halod siya nga nagsasabi kung anong isusuot ko eh. ako kumukuha ng photos sa airport. Shot Shot Shot, lalala~ ^___^ ang daming tao sa airport. Nag focus ako sa mga dumadating sa may entrance…shot shot shot, alam ko na caption: In and Out of US boundaries… Tingin dito, SHOT. Tingin doon, SHOT.

SHOT. WOW.

SHOT again. WOW.

SHOOT!!!! WTF?!!!

HE is there! He! Yes He! Siya yun eh. Si Mr.P. Papasok sa may entrance, again nakasabit din camera niya sa leeg niya. Ako? Nakatayo padin, hawak hawak camera, nakafocus sa kanya. Parang umiikot yung mundo tapos biglang nag STOP! Sudden Stop.Di na niya siguro ako naalala. Ako naalala ko pa siya kasi nga yun din suot niya nung nakita ko siya. Dirediretso siya, hila hila maleta niya. Ako, nakafocus parin camera sa kanya. Ano ba tong kamay ko ayaw bumaba eh, hawak parin camera. OMG baka Makita niya ako! Ay nakita nap ala niya ako, he stared blankly. Kasi siguro nagtataka siya bakit may babaeng kuha ng kuha ng photos eh gabi na. He looked away. Aalis na ako ditto, mag ccr nalang ako o kaya lilipat…. Pero teka, he doesn’t know me. He wont remember be. Suck that! Bakit ako natataranta. I went back to Kim’s side. Sat there and crossed my legs. Sinuot ko na jacket ko. Dito nalang ako sa tabi ng bestfriend ko…Atleast safe. Safe nga ba? Sinandal ko ulo ko sa balikat ni Kim.

“Sleepy na si Princess Trix namin?” she asked while still net surfing. I nod and I guess she understood.

“Wake me up after 30 minutes”. I said. Ewan ko. Bakit ako nakatulog nun. Dahil ba iniiwasan ko si Mr.P? Yung pag idlip ko, isang factor na nagpapakita kung gaano ako sa stupid.

Stupid Trixie Stupid!!! Ano bang kabaliwan to at pati yung di ko kilalang lalake eh namamagnet ako >.< Yung Korean words ko naubos eh, wala akong maisip.Ayayay, ito nanaman ang trying hard na mag koreanang trixie.