CAPTURE (ON HOLD)

Chapter 16: Moving......on?

CHAPTER 16:

“Maaaaaaaaatrixxxxxxxxxxxxxxxxx reloaded! “ sabay busina ni Kim.

“Oo na! Just a minute!” Kinuha ko na bag ko at libro. At agad agad lumabas.

Sumakay ako sa passenger seat.

“Saan ka ba nagpapaganda at ang blooming mo na!” Blooming? Ako?

“Ewan ko sayo! Lagi namang ganyan bati mo sa akin ng umaga eh, yung “matrix, ganda mo,” ngayon naman blooming, bukas kaya hmm…muka na akong princess bukas?” tanong ko sa kanya. Hehe. Sya naman kasi lagging nambobola.

Tsaka…

Alam ko namang maganda ako.

Dahil kung hindi….

Hindi sana maiinlove si………

Beep. Beep.Beep

“Grabeng makabusina Kim ha” sabi ko. Na gulat kasi nga ikaw ba naman nasa passenger set tapos biglang preno at businang malakas?!

“Tignan mo naman! 7:35 na! late na tayo! Kasi naman damn this street!”

Madaming tao. May pinagkakaguluhan ata. Kaya naman ito pati sa street na to nastranded kami.

Just great!

Umiba ng ikot si Kim.

Nag long cut na kami.

Nagpark sya.

“Oh dito na. Oh yes baby!  Thank You sa pagsama mo sa akin bez!” kinuha ny alibro na hawak ko at kiniss ako sa cheek.

May nakatingin sa kanyan lalake. She snobbed the guy.

Hahaha

Ano pa ba?

Alam nyo namang loyal yan ke Lev.

Ako? Naiwan ako sa may parking lot.

Sinamahan ko kasi sya dito sa culinary school.

Ako naman palaging tagabitbit ng gamit nya eh.

Ganun naman parate, kasi dun sya natutulog sa bahay ng madalas.

Bakit dun sya natutulog ng madalas? Kasi …..

“Hey! Look ! Such a small place Trix” Oh great!

Levis.

“Oo na Levis. Malamang. Akong sumasama ke Kim parati!”

“Hehe! Relax! “

Dito na kami nag stay tatlo. After 3 years, dito na kami nag college. Wala rin eh. Wala na kaming balita kay Iva----

I hate remembering his name.

Kaya HIS or HE nalang ang gagamitin ko.or SIYA or KANYA

Di na naming nakita o nakakuha ng balita ng tungkol sa KANYA…

Kaya pinilit kong makalimot.

Dito na ako nag aral…

Minsan dinadalaw kami ni Jinn dito tuwing summer nila sa HK.

Pero..

Three years..

Di ko padin maalis sa isip ko yung words na dapat sinabi ko sa kanya noon

Na stuck pa din sa throat ko yun eh. Di madali. Ang hirap… Ang hirap makalimot.

“Serious naman neto!” tinititigan ako ni Kim.

Ni Kim?

Di ba may pasok sya?

“Ha? Ha? “ sabi ko.

“Ay teka! Hoy kim may pasok ka pa ha! Bakit andito kana?” sabi ko na nagulat.

Ikaw ba naman nag eemote, may inaalala tapos susulpot to.

“Wala si chef eh ^^ emergency call, manganganak daw ang kayang asawa kaya dismiss kami!” Galing eh noh?

Sighs…

Living dead na talaga ako.

Shit na talaga.

Lagi akong natutulala. Buisit.

Pinipilit kong maging Masaya.

Pinipilit kong buksan yung puso ko sa iba.

Pero, SIYA lang talaga at wala ng iba…

Kahit anong pilit ko, ayokong mapunta sa iba

Kung di lang din naman sa kanya…

Kim’s POV

“Thank you Kim, for everthing! We though we’d lost her” sabi ni tita. Mom ni Trix.

Well, 2 years ago, muntik kasing mawala sa sarili yang si trix, tska nyo na alamin kung ano yun.

Dito ako madalas matulog sa bahay nila.  Dala nadin kasi ng mga pasumpong sumpong nyang iyak.madalas kasing wala sila tita kaya ako na ang nagbantay.

Di niya alam na umiiyak sya sa gabi…

For almost 3 years.

Ganito sya.

Pretending to be happy.

Alam ko hindi naman sya happy.

Oo happy sya sa labas, pero

Deep inside,

It’s killing her too.

Sobra na eh. Naiinis na ako sa kapalaran.

Imagine, I’ve been witnessing her to the SAME things over and over? Di niya buksan puso nya sa mga nanliligaw sa kanya, mas gwapo ba ke Ivan…

Ivan…

Ayaw palang banggitin ni Trix ang pangalan nya.

 kasi tuwing binabanggit ...

umiiyak siya.

tapos

malulungkot naman sya ng tuluyan.

Kaya nga dito na kami nagstay kasi

mas okay dito, malayo kung san nawala si Ivan. isa pa, ang alam nyang dahilan kung bakit nasa bahay nila ako ay dahil takot ako sa bahay namin dahil wala akong kasama doon kundi si tintin, ang aso kong malambing na daladala ko pati sa bahay nila Trix!

Kelan kaya magigising sa katotohanan si Trix na wala na talaga si Ivan.