Move # 4: Sadness

109 8 3
                                    

( Fergie's POV )

"Dadi, Nag jojoke ka diba?" Tinanong ko siya.

Mahigit isang oras na kaming naghihintay dito at wala pa rin yung sinasabi ni Dadi na FUTURE HUSBAND ko.

Sheesh. Baka nagpakasal na kung kani-kanino yung rinereto ni Dadi sakin. Ayoko ng maghintay nakakasawa hindi siya importante sakin.

"Saglit lang. Padating na siya"  sabi ni Dadi  pero tumayo na ako.

Hindi na ako makapag-hintay ng matagal at kating-kati na ang mga paa ko na mag-gala .

"Magpapahangin lang ako sa labas" pagpapaalam ko at tumango lang si Dadi.

Lumabas na ako at nadama ko agad ang malamig na simoy ng hangin.

Enlemeg. Naka-jacket na ako at lahat lahat tumatagos parin ang lamig ng hangin sa suot ko tagos pa sa puso ko.

Tignan mo naman!! PURO COUPLESSSSS.. Ano ba ang problema ng tadhana sakin?! Bakit ayaw pa niyang ipakita sakin ang magiging kasama ko for the rest of my life?

Napa-buntong hininga nalang ako.

Maghihiwalay din yan lahat! Walang forever! Alam kong corny pero wala eh Bitter ako eh! Tch! Itlog nalang ng lalake ang hindi naghihiwalay.

May nakita akong park bench at umupo muna dun para makaiwas sa couplesssss.
Until I heard a shrieking voice near me kaya napatingin ako sa right side ko kung saan naggaling ang nakakabulabog na tone ng voice.

At ayun! May mag jowang naglalandian at naghihipuan sa park bench and I just stared at them showing my irritating face pero nagulat ako ng nakarinig na naman ako ng shrieking voice sa left side kaya napatingin din ako sa at hayop ganun din! Mga naghaharutang tao! Wala na bang privacy ngayon? Pati pa ba naman park hindi na pinatawad ? Wala ng public public ngayon basta maipakita mo kung gaano ka nalilibugan sa partner mo!

I groaned in frustration and I crossed my arms.

"Look at her. " Someone said kaya lumingon ako and I saw a freaking ugly pok pok girl wearing a sun glass even though it's night already na nakaturo sakin kaya binaling ko nalang ang tingin ko sa harapan ko.

"She's all alone" she said and it caught my ear. Oo na! Alam ko ng mag-isa ako ipagmumukha mo pa sakin!!! Hindi ako lumingon at baka mapatay ko pa siya, Subukan niyang magsalita pa at ibabato ko na yung inuupuan ko sa mukha niya.

I heard faint whispers coming from my back kaya nainis ako. Tatayo na sana ako ng may biglang yumakap sakin. I look down and I saw big muscular arms wrapped around me. My body perfectly fit in his arms and I know who the heck this guy is.

I smiled in relief when I felt his warm body pressed on my back. I wanna melt..

"Fergie...Uwi ka na, Hindi na ako galit"  I giggled and face him wearing my sweetest smile. Pinalo ko siya ng mahina sa braso kaya binitawan na niya ako.
Sanay na ako sa mga ganitong pangyayari. Immune na ang katawan ko sa biglaang pangyayakap ni Clarence sakin.

"Matagal na akong umuwi kung dati mo pang tinanong"sabi ko sakanya at nagulat ako ng sinubsob niya ang kanyang mukha sa leeg ko kaya nakiliti ako

"Edi uwi na pala" he muttered and he nuzzled his nose in my neck kaya tinulak ko siya palayo sakin.

"Ayan na uuwi na tayo" humarap na ako sakanya at binatukan siya ng malakas.

"OKAY KA LANG BA? Ikaw na nga ang yinakap ikaw pa ang magagalit?!" Sabi niya kaya napatawa ako.

Ang lakas ng tama ng lalakeng ito. Langya.. Hindi na naman niya na-inom yung gamot niya para kahit papaano kumunti ang pagiging baliw niya..

Ewan ko ba kung bakit ganito si Clarence pero Right from the start akala ko na lalakeng-lalake siya at may gusto siya sakin dahil sa panglalambing niya pero habang tumatagal ay nagiging weird siya at nagmumukha nang bakla.

Patuloy lang kaming naglakad at hinanap ko ang cafe kung nasaan si Dadi.

Nagulat ako ng bigla naming nadaanan si Zade na mukhang nagulat  at hawak ang phone niya. Tinitigan ko siya mabuti at nabigla ako ng may tumulong luha sa mata niya at mabilis siyang tumakbo paalis.

O.O) What happened?? Napatulala ako at ngayon ko lang nakitang ganun yun in person.. Parang mas nakakahawa yung sadness na ipinapakita niya..

So ayun. Nakabalik na kami sa cafe at sinabi ni dadi na walang dinner date na mangyayari. Umalis na kami at dumiretso na sa hotel, Sa ngayon pinalipat ni Dadi si CJ ng hotel room dahil lalake siya at babae ako, mahirap na daw baka lumabas ang pagkalalake niya ng di oras.

Tinulungan ko na si CJ sa paglilipat at bukas nalang daw ulit kami maggala.

Pumasok na ako sa room and I sighed heavily. Andaming nangyari ngayon parang ang bilis naman lahat ng pangyayari.

I sat at the edge of the ed rememering every single thing that happened, Una, Nakita ko na ang wallet ko tpos nakita ko si Dadi and lastly si Zade---nakita ko ang isang ugali ni Zade na hindi ko akalain na ganun siya.

Humiga na ako at napatingin sa dingding ng hotel room

'Ano kaya ang nangyari kay Zade?'
'Bakit kaya ganun ang mukha niya kanina?'
'Saan siya naggaling?'

Napaisip ako ng sobrang lalim, Hindi talaga ako maka move on sa mukha ni Zade as in sobrang nakakahawa yung sadness na pinapakita niya. I may not look like a phsycologist or something pero mukhang may malaking problema na kinakaharap si Zade ngayon.

A lot of questions suddenly popped out of my head at hindi ko na namalayan mahigit 45 minutes na akong nakatulala at iniisip si Zade

 Mahal Kita, Manhid Ka LangTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon