Το Στοίχημα

6 Κεφάλαιο

Η μερα περασε ηρεμα, για εναν περθεργο λογο και ειχε φτασει η ωρα που θα εβγιανα με τον Μιχαλη.

Αφού έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο, έκανα τα μαλλιά μου ισια αν και ξέρω ότι τα καιω που τα ισιωνω συνέχεια αλλά δεν μπορω το φυσικό μου καθόλου.

Μετά αποφάσισα να φωρεσω μια μπορντο μπλουζα και μια μαυρη κοντη φουστα. Βαφτηκα ελαφρά και ήμουν έτοιμη.

Παντως ειμαι σιγουρη ότι θέλω να βγω.  Ή να το κάνουμε πιο συγκεκριμένα. Είμαι σιγουρη ότι θέλω να βγω με τον Μιχάλη και μαλιστα σε μπαράκι.

Ο Μιχάλης μου έστηλε ότι ήταν κάτω. Πήρα το τσαντάκι μου και κατέβηκα.

Ήταν στηριγμένος στην μηχανη του.

Ηρώ: Εμ γεια

Μιχάλης: Πωπωπω τι ομορφιές είναι αυτές;

Ηρω: Υπερβάλεις...

Μιχάλης: Ξέρεις πως πιστευω ότι είσαι το πιο όμορφο κορίτσι που υπάρχει;

Ειπε χαιδευοντας μου το μαγουλο. Να τα μας... Λες να προλαβαινω να φυγω; Ισως να του πω πως πρεπει να ταισω τον κροκοδειλπ μου;

Μιχάλης : Αντέ ανέβα

Υπακουσα και ανεβηκα δυστακτικα πάνω στην μηχανη του.

Εβαλε μπρπς και κατευθειαν πιαστηκα απο την μεση του. Μυρισα  το άρωμα του και δεν ειχε καμια σχεση με  του Χάρη. Ουτε το αρωμα αλλα ουτε η αισθηση του να τον κραταω ειναι ιδια.

Εγώ σου το είπα ότι γούσταρεις τον Χάρη...

Λες να εχει αρχισει να μου αρέσει; Αλλά όχι. Δεν γίνετε. Δεν κάνω σχέσεις εγω.μονη μου γεννηθηκα αρα μπορω να ζησω και μονη μου.

Σταματήσαμε στο μπαρ.

Αφησε το μηχανακι του λιγο πιο περα απο την εισοδο διπλα σε μια αλλη παρκαρισμενη μηχνανη που καπου την ειχα ξαναδει. Ελπιζω να μην είναι αυτό που σκέφτομαι.

Μπηκαμε μέσα και ο Μιχάλης με κολλησε πιο πολυ πάνω του.

Μιχάλης: Τι σε κοιτάνε ετσι αυτα τα λιγουρια λες και δενε ψουν ξαναδει ππτε κοπελα; Καλύτερα να νομιζουν ότι μου ανηκεις.

Ηρω, πεστου πως κανεις δεν ειναι κανενος!

Ασε ρε...

Πηγαμε σε μια γωνιά και ο Μιχάλης πηγε να φερει τα ποτα μας.

Τοτεν ακουσα μια ψυχρή φωνή από πίσω μου και ναι ηταν ο Χάρης. Αυτός μας έλειπε.

Χάρης: Τι θες εσύ εδώ και βασικά τι θες με αυτόν;

Ειπε  και εσφιξε τις γροθιες του.

Αυτόν τώρα τι τον πείραξε;

Ηρώ: Γιατί λογαριασμό θα σου δώσω τι θα κανω και με ποιον;

Χάρης: Απλα σου είπα  να μείνεις μακριά του.

Μιχάλης: Απο ποιον να μεινει μακρια, παρακαλω;

Ηρώ: Τίποτα. 

Ο Χάρης εριξε μια τελευταια  ματιά σε μένα και μετά στο χέρι του Μιχάλη που ήταν περασμένο στη μεση μου και εφυγε.

Η μουσική όλο και δυναμωνε και περνούσαμε πολύ καλά. Ο Μιχάλης έφυγε για λίγο να μιλησει σε κάτι φίλους του. Και εγώ πλησιασα στην πίστα για να χορεψω.

Εκεί ήταν και ο Χάρης με μια από τις πουτανες του και φασωνονταν. Εσθανθηκα καπως εκεινη τη στιγμη αλλα δεν τους επετρεψα να μου χαλασουν την βραδυα.

Άρχισα και χορευω έξαλλα και ένα αγόρι πέρασε τα χέρια του στην μέση  μου και αρχισαμε να χορευουμε μαζί.

Κατεβάζαμε τα ποτά το ενα μετα το αλλο και ουτε που ειχα ιδέα ποιος ηταν αλλά ούτε με νενοιαζε.  Ανέβηκα πανω σε ένα τραπέζι.

Είχαν μαζευτει πολλά αγόρια από κάτω και σφυριζαν.

Ουτε αυτο με ενοιαζε.

Ο Χάρης ειχε εξαφανιστεί από το οπτικό μου πεδιο αν κακ τόση ώρα ένιωθα τα μάτια του συνεχεια πανω μου.

Ξανφικα κάποιος με τραβηξε απο το τραπεζι και με εβαλενστην πλάτη του, λες και ημουν ενα ένα σακί με πατάτες, και με πηγε εξω.