Το Στοίχημα

17 Κεφαλαιο

Περπατούσα με αργό και σταθερό βήμα στο προαύλιο του σχολείου .
Σηκώνω αργά το κεφάλι μου  και βλέπω έναν Μιχάλη να μου χαμογελάει

Μιχάλης:Γεια τι κάνεις όμορφη

Ηρω:Όλα τέλεια εσύ

Μιχάλης:τώρα που σε είδα όλα είναι υπέροχα

Στο άκουσμα αυτόν τον λέξεων δημιούργηθηκε ένα χαζό χαμόγελα στα χείλη μου

Μιχάλης:Έτσι να σε βλέπω να χαμογελάς θέλω λοιπόν σήμερα θα μου κάνεις την τιμή ;

Ηρω :Να σκεφτώ το πρόγραμμα μου εμ Ναι εντάξει ελεύθερη

Μιχάλης:ωραία στης 8 Θα περάσω μπαιι

Πριν φύγει βλέπω έναν νευριάσμενο χάρη να περνάει από δίπλα μας  να με κοιτάει με ένα βλέμμα που πετούσε φλόγες

Λοιπόν πρόβλημα του

...............................

Κατεβαίνω δύο δύο τα σκαλιά για τι έχω αργήσει  στον Μιχάλη

Αν μου αρέσει;

Είναι πολύ ωραίο παιδί μου  συμπεριφέρεται  πολύ καλά Αλλά το μυαλό μου το έχει κυριεύσει άλλος

Ααα το είπαις

Έχω αργήσει δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ μαζί σου

Φτάσαμε σε ένα πολύ ωραίο μπαράκι η αλήθεια είναι ότι η μουσική που παίζει δεν είναι τόσο το γούστο μου αλλά μια βραδιά είναι θα περάσει

Μιχάλης:να σου φέρω κάτι

Μου φώναξε για να τον ακούσω

Ηρω : ότι πάρεις για σένα

Άρχισα να παρατηρώ καλύτερα το  μέρος η ματιά μου πέφτει στην είσοδο

Μου κάνεται πλάκα έτσι;;

Υπάρχουν χιλιάδες μαγαζιά και αυτός ήρθε εδώ

Τον κοιτάω ενοχλημένη

Μου χαμογελάει

Επέστρεψε ο Μιχάλης και τώρα ήρθε η  δικιά μ σειρά να του χαμογελάσω σε αντίθεση με  αυτόν που του κόπηκε μαχαίρι

Ουπς

Κρίμα

Μιλάμε κάμποση ώρα με το  Μιχάλη όσο μπορούμε

Μιχάλης:θα μου χαρίσετε αυτόν τον χορό

Κοιτάω τον χάρη που είναι στην γωνία με μια κοπέλα

Που ο Θεός να την κάνει κοπέλα έτσι πως είναι

Ήρθα όμως εδώ για να περάσω καλά και δεν θα τον άφησω να μου χαλάσει την διάθεση

Ηρω : φυσικα

Χορεύαμε κάμποση ώρα  μέχρι που χτύπησε το κινητό του Μιχάλη και έπρεπε να το σηκωθεί

Εγώ έμεινα όμως στην πίστα

Οσο τον βλέπω  να είναι με διάφορες τόσο  χορεύω όλο και πιο προκλητικά

Αισθάνομαι δύο χέρια στην μέση μου και γυρίζω νομίζοντας ότι είναι ο Μιχάλης

Ήταν όμως ένας ξένος που όλο και κολλούσε πάνω μου

Άρχιζα να τον  διώχνω και να φωνάζω Αλλά δεν με αφήνε

Σε δευτερόλεπτα ο τύπος ήταν στο πάτωμα με ένα νευριάσμενο χάρη από πάνω του

Ηρω : χάρη Άστον

Άγνωστος: Ναι Κάνε ότι σου πει η γκόμενά

Ο Χάρης τον χτυπάει μια πολύ δυνατή μπουνιά

Χάρης: δεν θα την ξανά ακουμπήσεις για τι αυτό που αποκαλείς καρδιά θα σταματήσει να χτυπάει

Και έφυγε

Αλήθεια τώρα

Δεν τρέχω πίσω από αγόρια αλλά πρέπει να δώσει εξηγήσεις

Ηρω :χάρη σταματά

Χάρης:Τι θες

Γυρνάει και με κοίταει τα μάτια του φαίνονται τόσο σκληρά

Πλησιάζω ένα βήμα

Ηρω :εσένα  σε θέλω τόσο πολύ

Χωρίς να πει τίποτα ενώνει τα χείλη μας Στην αρχή με ένα γλυκό φιλί και στην συνέχεια πιο άγριο

Χάρης:ελα να σε πάω σπίτι

Ηρω :Και ο Μιχάλης

Χάρης:είπα ανεβά

................