16 Κεφάλαιο

5.1K 194 4
                                    

Μόλις γύρισα από το σχολείο.

Ακόμα μια βαρετή μέρα τελείωσε χωρίς τον χάρη  να έχει  ερθει στο σχολείο δεν ξέρω τι να σκεφτώ .
Η αλήθεια είναι μου έλειψε

Ξαπλώνω στο κρεβατάκι μου και με παίρνει       ήρεμα ο ύπνος

.............

Ακούω έναν θόρυβο σαν κάποιος να χτυπάει την πόρτα

Ναι μήπως για τι κάποιος χτυπάει την πόρτα;

Πραγματικά δεν μπορείς να σκάσεις;

Θέλω να σου σπάω τα νεύρα

Κατεβαίνω με αργά βήματα την σκάλα
Και ανοίγω διακριτικά την πόρτα μόλις ανοίγει βλέπω έναν χαμογελαστό χάρη να στέκεται απέναντι μου

Χάρης:μου έλειψες

Μένω ακίνητη η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα αυτό.

Ενώ συνερχομαι   βλέπω έναν χάρη να γελάει και να κουνάει το χέρι του πέρα  δώσε μπροστά  από το πρόσωπο μου

Ηρω:γεια

Χάρης: μόνο αυτό έχεις να πεις;

Ηρω: τι να σου πω

Χάρης: ότι σου έλειψα

Ηρω : μέθυσες;

Χάρης:Εντάξει πλάκα σου κάνω να μπω

Ηρω : Ναι πέρνα

Έκατσε  στον καναπέ και δεν λέγαμε τίποτα απλά κοιταζόμασταν

Ηρω :χάθηκες;

Χαρης: αλήθεια τώρα δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς εμένα;

Ηρω:χωρίς εσένα μπορώ χωρίς μερέντα δεν μπορώ ,δεν θα μας πεις που ήσουν;

Χάρης:σε ποιούς να σας το πω ;

Μπορεί να ήταν κρύο αλλά χαμογέλασα και του πέταξα ένα μαξιλάρι

Από εκεί που χαμογελούσε σωβαρεψε και με πλησίασε με άγριο  βλέμμα

Χάρης:τι έκανες

Άρχισα να γελάω ακόμα Ποιο πολύ

Ηρω:όχι εγώ

Έβαλε τα γέλια

Πόσο χαρούμενη με κάνει αυτός ο ήχος

Αποφασίσαμε να βγούμε έξω για λίγο  δεν ξέρω για τι συμφώνησα ήξερα μόνο ότι το ήθελα πολύ 

Περπατούσαμε με της ώρες

Ακούστηκε το αγαπημένο μου τραγούδι και τότε κατάλαβα ότι χτυπάει το κινητό μου ήταν ο Μιχάλης

Ηρω: γεια, Ναι, είμαι έξω,θες αύριο;ωραία μπαι

Ο Χάρης με κοιτούσε περίεργα

Χάρης:είδα Ποιός σε πήρε

Ηρω : και;

Χάρης :από πότε κάνεις παρέα μαζί του;3 μέρες έλειψα πότε

Ηρω:Δεν θέλω ανάκριση  είναι φίλος

Νευρίασε φαίνονται η φλέβες τόσο έντονα

Χάρης:πάμε σπίτι

Ηρω :Θέλω να κάτσω και άλλο

Χάρης:λίγο ακόμα όμως

...........................

Δεν κάναμε κάτι το συναρπαστικό

Δεν λέγαμε κάτι το συναρπαστικό

Αλλά μου άρεσε τόσο πολύ λογικά επειδή είμασταν η δύο μας

Το Στοίχημα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora