~de waarheid~5

472 22 20
                                    

Alvast sorry😂 en mensen nee ik ga niet vaker update omdat er een clifhanger is, wacht maar lekker een week😜

Enjoy!

Pov. Harry
"Wat moet je me vertellen?" Vroeg ik en Louis zijn ogen werden groot "Lou?" Zei ik. Hij keek bang naar Zayn die precies hetzelfde naar Louis keek, Liam keek boos naar Louis en Zayn waar ik niks van snapte "er is niks Haz" zei Louis "lieg niet en vertel hem de waarheid, hij heeft het recht erop" siste Liam "wat bedoeld hij?" Vroeg ik en keek Louis aan maar die keek niet naar mij maar naar de grond dit keer, "jij doet het of ik vertel het hem" siste Liam naar Louis en zijn hoofd schoot rechtop, 'Liam' zei Zayn 'nee het is klaar, Harry moet het weten nu' zei hij en Louis keek me aan, tranen stonden in zijn ogen ''sorry'' zei hij zacht "waarvoor?'' vroeg ik maar ene moment wilde ik het antwoord niet, het was sowieso geen goed nieuws, de spanning was om te snijden, het was stil, niemand zei wat alleen Louis die schuldig in me ogen keek ''ik vind je niet leuk, i-ik ben verliefd op Zayn'' en met die woorden verliet Louis rennend de kamer, ik vind je niet leuk, ik ben verliefd op Zayn de woorden spookte door me hoofd minuten lang, 2 zinnen die me hele leven in elkaar liet storten, me droom spookte erbij alleen zat ik nu niet vast en werdt ik niet levend verbrand, Zayn was achter Louis aangerend en ik sta nu in de armen van Liam terwijl de tranen naar beneden stromen, ik dacht dat hij van me hield, elk woordje erover was gelogen, onze hele liefde is gelogen, hij had het beloofd, een paar minuten geleden nog, hij hield niet van je, wie houd er nou wel van je, iedereen heeft je achter gelaten, familie, vrienden. Melanie, de stem spookte door me hoofd, en het heeft gelijk, 'Louis is gewoon een klootzak' zei Liam en drukte me dichter tegen zich aan, hij wiegde ons langzaam heen en weer wat me rustiger maakte, huilen deed ik niet meer, kleine snikken kwamen van me lippen af maar veder niks, ik wil weg hier en alleen zijn maar ik weet dat het niet gaat gebeuren, Liam laat me op dit moment niet alleen dat weet ik zeker en anders komt hij vaak genoeg bij me kijken, 'ik wil even alleen zijn oke?' vroeg ik terwijl ik uit zijn omhelzing ging 'is goed, doe je zelf niks aan he' zei hij en ik schudde me hoofd 'beloofd' zei ik en hij glimlachte zwakjes 'sorry, ik vond dat je het moest weten, dit kon niet veder' zei hij 'hoelang wist je het?' vroeg ik 'eergisteren, maar hij wilde het zelf vertellen en ik gaf hem 2 dagen' zei hij 'weet Niall het ook?' vroeg ik en hij schudde ze hoofd ''alleen ik maar ik kwam erachter toen ik ze zoenend zag'' zei hij en ik knikte ''ik ben in me kamer'' zei ik en liep weg.

in me kamer liet ik me vallen op het bed en barstte weer in tranen uit, ik hield echt van Louis, hij was de eerste waar ik echt verliefd op was, ik heb vriendinnen gehad afgelopen jaren maar nooit waren deze gevoelens sterk het was gewoon voor de lol, maar met Louis niet en het kwam van 1 kant... de mijne.. elke ''ik hou van je'' elke kus, de omhelzingen, de lieve woordjes, het betekende niks, voor hem, voor mij was het alles.

uren lang zit ik al in me kamer en ik wil er niet uit, Liam en Niall zijn beide vaak naar binnen gekomen om te vragen of ik wat wilde drinken of eten maar ik wilde niks en hoef niks, ik heb geen trek in eten ik ben al misselijk genoeg, ik heb geen dorst ook al heb ik het gevoel dat er niet veel vocht in me lichaam zit, uren lang heb ik alleen maar lopen huilen, niet hard zeg maar dat iedereen het hoorde maar de tranen stroomde wel snel over me wangen, de laatste keer dat ik zoveel heb gehuild was met Melanie, waarom moesten ze haar pakken het meest dierbare in me leven, nog steeds is ze het dierbaarste in me leven en dat blijft ze, niemand vervangt haar plek, zelfs de ware liefde niet, maar die ga ik toch nooit leren kennen.

Er wordt op de deur geklopt en Niall kom de kamer binnen met een bord eten en een glas drinken ''je moet wat eten en drinken'' zei hij en ging langs me zitten, ik lag in me bed en was net wakker, ik heb niet lang geslapen, 10 minuten ofzo, ''ik heb geen trek'' zei ik zacht ''je moet wat eten ook al zijn het een paar hapjes'' zei hij en streelde door me haren, ik ging rechtop zitten en Niall gaf me het bord, ik nam een paar hapjes maar was al snel klaar, ik ben nog steeds misselijk en eten maakt het erger, ik legde het bord weg en legde me hoofd terug op de kussen ''probeer anders maar wat te slapen, je ziet er moe uit'' zei hij zacht en ik schudde me hoofd ''lukt toch niet'' zei ik en Niall stapte over me heen en ging naast me liggen, ik legde me hoofd op zijn borst en hij begon aan me haar te friemelen, we haalde samen herinneringen op over wat we samen hadden mee gemaakt, ik was Louis even vergeten, ik was de zorgen om heen even vergeten alleen de leuke herinneringen waren aanwezig, maar toen ik in slaap viel was het gelukkige weg en maakte het weer plek voor de verdrietige herinneringen.

Where do broken hearts go?

Man dit was sad om te schrijven, ik zou zelf echt verschrikkelijk vinden om te weten dat me vriendje vreemd is gegaan of vreemd gaat.

Deze blijf ik zielig vinden, kan er sws niet tegen als 1 van hun huilt


heartbroken~Larry/Zouis/NarryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu