ZORAKİ

8.Bölüm

 Yeni bölüm geldiii! 

***

   ''Yapma etme Güneş. Vücudundaki benek olayım  Güneş!'' diye bağırıyordu Ömer. Benden kaçmaya çalışıyordu ve dayağınıda yiyordu.

  ''Oğlum aklında bir problemin mi var? Benim vücudumdaki o benek değil ben!  Dışarıdaki insanlar evimizde hayvan beslediğimizi sanıyor. Sus artık!'' dedim.  

 Ömer'e  diğerlerinin nerde olduğunu sordum ama  söylememekte  ısrar ediyordu  bende onu dövüyordum. Övünmüyorum ama elim çok ağırdır. Bu yüzden de Ömer kaçıyordu.

''Bana bak eğer nerde olduklarını söylemezsen  seninle bir  daha konuşmam. Çabuk söyle!'' diye  bağırdım. ''Güneş, vallaha söylerdim ama onlarda bu dediğinin aynısını söylediler. Onlar da beni tehdit ettiler.'' dedi. Ömer'e şimdi biraz acımıştım   ama geri kendime gelip yine onu kovalamaya başladım. 

 ''Tamam Güneş. Öyle olsun Güneş, Onlar beni dövsün ben evde yaralı yaralı gezeyim diye yapıyorsun  değil mi Güneş! Sen beni öldürmek mi istiyorsun ha?''

''Evet.'' dedim kısaca. Bir süre  sesini çıkaramadı. ''Bu çok net oldu Güneş.'' dedi. ''Biliyorum'' diye cevap verdim.

 ''İyi o zaman''

''İyi''

''Tamam. Ben gidiyim o zaman.''

''Tamam git.'' dedikten sonra ne dediğimi anladım ve hemen ''Hayır hayır!  Hiçbir yere gitmiyorsun sen!'' dedim.

'Tüh be!' diye mırıldandı. ''Tamam seni onların yanına götüreceğim. Ama  bir şartım var.''  dedi.

''Umarım o şartın, yemek yiyip önümde çikita muz yapman değildir Ömer.''  dedim. Şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu.  ''Oha! Nerden bildin?'' dedi.  Bu sefer ben şok olmuş bir biçimde  ona bakıyordum.  ''Oğlum, senin aklından bunlar mı geçiyordu? Ben öylesine  söylemiştim.'' dedim. 

  ''Her neyse beni hemen onların yanına götür.'' deyince kafasını olumlu anlamda salladı.

 Dışarıdaydık ve Ömer beni diğerlerinin  yanına götürüyordu. ''Güneş,  yolda sıkılmayalım  diye sana hikaye anlatacağım. '' dedi. Ben ifadesiz bir şekilde ona baktım. ''Tamam  başlıyorum. Şimdi bir  gün  6  cüc2eler varmış.'' diye başlamışken hemen durdurdum. ''Ömer  o 7  cüceler  değil miydi?'' diye sordum. ''Yok kanka, biri askere gitmiş.'' dedi.  Ben ona ters bir şekilde  baktım ve ''Vazgeçtim, anlatma. Allah kahretsin ki anlatma.'' dedim. 

   Yanımızda  bir araba durdu. Arabadakiler indiler ve bir anda beni kollarımdan tutup zorla arabaya bindirmeye çalıştılar. Ben bağırmaya başladım ve beni tutan adama tekme attım.  

 Attığım tekmeyle beni bir anda bıraktı. Ben tam kaçacakken diğeri tuttu ve benim ağzımı tutarak arabaya bindirdi. Arabaya bindiğimizde  ağzımı bıraktılar ve bende ağzıma hiç yakışmayacak subliminal küfürler etmeye başladım.  

  ''Ömer insanların 4'te 3'ü suydu değil mi?'' diye sordum. ''Evet kanka.'' dedi Ömer. Ben, cevabı verdiği gibi saydırmaya başladım. ''Ben sizin içinizdeki 4'te 3'lük suyu alır bir yerlerinize tıkarım!  Bırakın lan beni! Bırakın!'' dediğimde  herkes  içimden çıkan canavara şaşırıyor olmalıydı. Herkes ağzı 'o' şeklini almış bir şekilde bana bakıyorlardı. ''Sizi doğurtan ebenizi de yakın akrabalarınızın da ben ta'' diyordum ki Ömer beni koluyla dürtükledi. Kendimi durdurdum. Her ne kadar dışarıdan hanım hanımcık gibi görünsem de içimden böyle bir canavar da çıkabiliyordu.

  Bir süre daha arabayla 'sessizce' yolculuk yaptıktan sonra bir yerde durduk. Bu geldiğimiz yer ıssız bir yere benziyordu. İçimde daha da çok korku olmaya başlamıştı. Beni o eski binaya doğru götürmeye çalışıyorlardı ama ben bağırıyordum ve oraya gitmemekte direniyordum. En son beni 2 kişi tuttu ve zorla götürmeye başladılar. Ömer'e baktığımda ise onu gıdıkladıklarını gördüm. O da salak salak gülüyordu.

 Binaya girdirdiklerinde gördüğüm manzara karşısında şok oldum.

***