Elimdeki oda kartıyla girmeye çalışıyordum ama bir türlü odaya giremedim. Kapıyı iki kere tıklattım ama duyan olmadı. Lanet olsun. Kartı çevirip isim yerine baktım.
Emre Çelik
Kahretsin!Ben şimdi ne boklar yiyeceğim acaba.Sahi oda numarası kartlarda yazıyordu.
354 numaralı oda bu koridorda mı?Yok artık.Ya evren lütfen bunun bir şaka olduğunu falan söyle.
Geriye doğru 12 oda geçtim.Ve kapının önünde beklemeye başladım.
••••••••••••<<<<<<<<•>>>>>>>>••••••••••••
Emre'den
Kız gittikten sonra biraz kafamı dinlemek için sahilde oturdum.Kafamı yemiş.Manyak,psikopat,ruh hastası.
Yarım saat oturdum oturmadım. Odama geçmek için yukarı çıktım.Genelde bu saatlerde herkes barlarda ya da clublarda olduğu için otel bomboştu ama 2.kata çıktığımda koridorda birini gördüm.Bu oydu.Lanet olsun.Ne arıyor bu burada?"
"Ne yapmaya çalışıyorsun?"Kafasını bana çevirdi."Efendim?"
Kaşlarını çattı."Diyorum ki amacın ne?Niye benim odanın önündesin.Oyun mu oynuyorsun?"
"Ne!Ben sadece-"
"Ah.Ben anladım galiba.Sen böyle ayartıyorsun oğlanları değil mi?Hatta bu aşağıda seni zorlayan çocuk da arkadaşındır.Ne çeşit bir psikopatsın sen?"
"Bak neden bahsettiğini bilmiyorum ama öyle bir şey yok..."
"Bak benden uzak dur çevremden uzak dur bana yeter tamam mı?Canım ya,sende üzülmüşsündür şimdi kırılmışsındır.Git buradan."
"Kartı ver.Hemen."
Gözlerime bakmıyordu.Doğrudan elindeki karta bakıyordu.Biraz ileri gitmiş olabilirdim tamam ama o daha fazlasını hak etmişti.
"Neden?"
Elimdeki karda baktım.Nilay Akkaya.366.Lanet olsun.Elimden kartı çekti ve elindeki kartı yerine koydu."Ben çok haklıydım Emre.Hepiniz aynısınız."İşte o an yanağından bir damla yaş düştü.Oraya saplandım.Taş kesilmiştim.Bir süre sonra kapı çarpma sesiyle kendime geldim.Ne yaptım ben ya?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbime Bir Öküz Oturdu
हास्य-विनोदDeli bir kız...Ortalığı yıkmaya geliyor...Hazır olun...Bomba gibiler...