2 - BÖLÜM

42 34 0
                                    

İKİNCİ BÖLÜM

MARDİNA ,

Yeni talebe sınıfa girdi , ve herkese dikkatlice bakıyor du ama adım larına da dikkat ediyor du düşmemek için , ilk gün den okula rezil olmak mı ay düşüncesi bile kötü vezir den rezil olmak gibi bir şey bu , sonra kadir hocanın ağzını açıp söze başlamasıyla bölündü düşüncelerim!!
 Ben göz açıp kapayana kadar çocuk kadir hocanın yanındaydı bile ,  kadir hoca da şöyle diyip sözüne başladı?  Evet arkadaşlar yeni sınıf arkadaşınız rüzgar evet rüzgar cım bize kendini kısaca anlat bakalım , peki hocam ben rüzgar aksoy arkadaşlar adana dan nakil aldırarak geldim adanalı yım 19 yaşında yım .

 bu kadar hocam başka bir şey gelmiyor şimdilik aklıma tamam rüzgar cım zamanla tanışır kaynaşırsınız dedi kadir hoca rüzgar adlı yeni talebe çocuğa ve mardina nın yanına geçip oturabilirsin dedi hoca ve çocuk da , başıyla onaylayarak buraya doğru gelip çantasını bırakıp oturdu ve ders başladı,  hoca ders anlatır ken yeni çocuğun nasıl biri oldunu merak edenleriniz elbet vardır bu çocuk talebe dedime bakmayın harbi yakışıklı çocuk aslında , mavilere koyulaşmış gözleri vardı,  kahve arasında ufak sarı karışımı olan ufak sarı gerisi kahve saçlı,  vede giysiler den görünmesede anladım kadarıyla atletik vücutta sahip bildiğin yürüyen ilk insan temsili metor gibiydi .

Ben ellerim yanak larımda somurtur şekilde otururken bir ara ona bakmak için başımı çevirmek istedim tam çevirir ken de yine aklıma gelen ama olmasını istemedim şey oldu . düşüncelerim beni yanıltsa bir kere de , gözlerimiz birleşti ben ona o bana bakıyor du ,  sanırım o maviliklerin içinde kahve gözlerim le kaybolan olabilir dim evet sanırım bunu kesinlikle ister dim sonra ,  başımı çevirmek için harekete geçtimde insanı n içine huzur veren gülümsemesi ni gördüm,  sonra da kafamı çevirdim bu çocuk ta sanırım her zaman gülmeyen tipler den çünkü ben her zaman sırıtmam sırıtım kişi de şanslı dır .

İki sat sonra tüm dersler bitmiş ben de çantamı omzuma alıp ceketimi de yanına sıkıştırıp yoluma koyulmak için hazırlanırken , biri kolumu tutu ve bu her kimse onu sanırım öldüren kişi olabilir dim başımı döndürüp,  kolumu tutan kişiye baktım bu rüzgar denen kas yığıntısı çocuk tu ne istiyorsun kolumu bırak hemen dedim bir çırpıda , pardon kusura bakma sadece bundan böyle aynı sıradayız ödev mödev bazı konular da konuşmak için  bana numaranı verebilirmisin diye düşünüyorum,  dedi bence benim numaramı istiyor san kendi başına bulabilirsin o kabiliyeti görüyorum sende dedim ve kolumu çektim ellerinden arkama bakmadan yoluma devam ettim , ve durum da eğlence li göründümün farkındaydım ama bulabileceğini ummasam da bakmadan devam ettim  ...

İYİ OKUMALAR 🍂

 

SOYADIMSIN /Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin