teraźniejszość

38 2 1
                                    

duszę się powietrzem,

które miało dać mi życie

smucę się wśród ludzi,

którzy mieli dać mi szczęście

nie czuję siebie,

a przecież miałam być wolna

umieram wewnątrz,

zatracając się w swej pustce

chcę krzyknąć,

ale głos więźnie mi w gardle

potrzebuję pomocy,

jednak nie ma tu nikogo

mów mi dobrzeOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz