Trailer (1st chapter)

57 8 23
                                    

LOUIS' P.O.V.

Her zamanki gibi eski dökülmüş koltukta uyandım ve  açık mı kapalı mı olduğunu anlayamadığım gözlerimle etrafıma baktım. Salonun ortasındaki masanın üzerinde otlar, bitmiş bira şişeleri ve dolu bir küllük duruyordu. Dün akşam bu kadar fazla dağıttığımı ben bile bilmiyordum. Üzerimdeki battaniyeyi atıp -bunu üzerime kimin koyduğunu bilmiyordum- paytak adımlar ve yarı açık gözlerimle banyoya doğru gittim.

Banyoya girdiğim anda tiz ve iğrenç denilebilecek bir çığlık duydum. Kim olabileceğini bile sorgulamadım, çünkü bu Zayn'den başkası değildi. Adam çığlık attığında evdeki camlarım çatlayacak diye korkuyordum ve camları tekrar yaptıracak param henüz yoktu. Onu bir daha evimde ve özellikle banyomda çığlık atmaması için uyarmalıydım. Bunu hem komşularımın beni tecavüzcü ya da azgın biri olarak görmemesi hem de evdeki camdan yapılmış maddelerin sağlam kalması için yapmalıydım.

"Louis ne zaman insanlar işerken tuvalete girmemeyi öğreneceksin?! Ya da tuvalete girerken kapı çalmayı? Sen iyice-"

O bunları söylerken daha doğrusu avazı çıktığı kadar bağırırken tuvalet kapısını sertçe kapatıp dışarı çıkmıştım. Dışardan tuvalete doğru bağırmaya başladım.

"Zayn sen ne zaman işerken tuvaletin kapısını kilitlemeyi öğreneceksin? Ya da evime girerken kapı çalmayı? Sen iyice-"

Tuvaletten çıkıp burnumun ucuna kadar geldi.

"Kendi evimdeyken, pardon en sevdiğim insanın evindeyken neden işerken kapıyı kitleyeyim? Ayrıca üç yıldır evine kapı çalmadan KENDİ anahtarımla giriyorum ve buna sesini çıkartmıyorsun, şimdi mi evine yani evimize girerken kapı çalmam gerektiğine karar verdin?" Haklıydı.

"Eğer burası ikimizin eviyse sen işerken tuvalete dalmama alışacaksın ve avazın çıktığı kadar bağırmayacaksın çünkü bu çok sevdiğim komşularımın sabah akşam seni becerdiğime inanmalarını sağlıyor aynı zamanda camları değiştirecek paraya sahip değiliz."

"Camları değiştirmek istemiyorsan bağırmama sebep olma." yüzünde saçma bir gülümseme ile ekledi,
"Ve o götle asla beni beceremezsin." neden en yakın arkadaşım beyine sahip değildi?

"İnsanlar birbirlerini götleriyle becermezler, Zayn." ben bunu dedikten sonra gözlerini devirdi ve mutfağa doğru ilerledi.

Ben ise tuvalete girdim ve ihtiyaçlarımı giderip ellerimi yıkamak için aynanın karşısına geçtim. Aynada bana bakan iğrenç bir insan vardı. Yanakları çökmüş, göz altları kırmızı-mor halini almış, saçları birbirine karışmış. Geçen seneki halimle bu halimi karşılaştırdığımda gerçekten kendimi tanıyamıyordum. Tüm kaslarımın, kilolarımın hepsi gitmişti. Yüzüm çökmüş, saçlarım güçsüzleşmiş, yüzüme bir çirkinlik gelmişti. Son bir yılda içki ve sigaraya bağımlı olmuştum. Günde en az 1 paket sigara içiyordum. Aileme eşcinsel olduğumu açıkladıktan sonra üvey babam beni evlatlıktan red etmişti. annem ve kardeşlerimle de konuşmama izin vermiyordu ama ne olduysa oldu ve geçen sene babam o lanet eve girmeme izin vermişti. Nedeni ise annemin kanser olmasıymış. Bunu duyduğumda yıkılmıştım anneme sarılmıştım ona onu ne kadar sevdiğimi söylemiştim ve bum. Bir hafta sonra onun sadece tabutunu öpebilmiştim. Bunları düşünürken ağladığımın farkında bile değildim. Kendi hıçkırığımı duyana kadar. Zayn'in ağladığımı anlamaması için hemen yüzümü yıkadım ve aynaya gülümseyip tuvaletten çıktım.

Salona girdiğimde Zayn boş bira şişelerini atmış, küllükleri boşaltmış ve masayı toplayıp, silmişti. Şimdi ise mutfakta ocağın başında yumurta haşlamaya uğraşıyordu. Arkasını bana dönüp gülümseyerek konuşmaya başladı.

Rose And Dagger | l.sHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin