Artık zorda olsa Murat'ı unutmuştum. Her hafta düzenli olarak aktiviteler yapıyorum.
Pazartesi: Piknik
Salı-Çarşamba: Kamp
Perşembe: Deniz
Cuma-Cumartesi: Gezme sinema
Pazar: Dinlenme
Bunları artık her hafta yapıyordum ve acayip iyi geliyordu haftanın ilk dört günü doğa iki günü gezme pazar günü rahatlama günü. Artık sevgili mevgili bana göre hiç değil. Kısacası sevgililik kim?? ben kim?? Artık doğa ile başbaşa yaşıyordum. Bu aktiviteleri Derin Berre ve Kumsal'la yapıyordum. Arkadaşlarımla çok eğleniyordum. Tabii ki de bunları yaparken sosyal hayatı da bırakmıyordum. Kısacası hayatı doyasıya yaşıyordum. Bunu her hafta yapmak yorucu olsa da yaptığım şeyi çok seviyordum. Yani artık DOĞA ❤️ BEN. Kumsal için de çok iyi oldu. O kaçırılma olayından sonra böyle güzel tatil geçirmek mükemmel geldi hatta o olayı unutmuş bile olabilir. Arkadaşlarımı böyle mutlu görmek beni de mutlu ediyor. Bir Salı günü kamp ateşinde marshmallow yerken ben dedim ki sizi böyle mutlu görmek beni de mutlu ediyor dedim. Hepsi benim yanıma gelip sarıldı ve herkes ellerini birbirimizin eli üzerine koydu. Aynada dedik ki:
Hepimiz birimiz için!
Birimiz hepimiz için!
Diye bağırdık. Ve ellerinizin fotoğrafını çektim. Bunu fotoğrafçıdan poster olarak 4 tane çıkartıp herkesin odasına aşması için arkadaşlarıma dağıttım. Bu bizim. Arkadaşlık singemiz oldu. Bunu odasından çıkartıp çöpe atan artık bizim arkadaşımız olmayacak diye birbirimize söz verdik.
