Ofisten çıktım ve sahile doğru yürümeye başladım. Ayça denilen o kadın, babamla ne alakası vardı, nerde tanışmışlardı, ya da gerçekten o kadın sadece babamın çalışanı mıydı? Kafamda delice sorular. Ve hiç birinin cevabı yok. Sahile doğru yürürken yolda Ardayı gördüm. Bana endişeli bi şekilde baktı ve yanıma yaklaştı. "Noldu" dedi. Ben sadece ağlıyodum. Konuşamıyodum. Teselliyi Ardaya sarılmakta buldum. Sonra bi banka oturduk ve başladım en başından anlatmaya...
O benim tek sırdaşımdı. Ben anlattım o dinledi, ben ağladım o susturdu. Daha sonra yürüyerek eve gittim ve yol boyu yaşadıklarımı düşündüm. Eve gidince annem açtı. Üzgün görünmemek için hafif bi tebessüm ettim. Anlamış olmalı ki" Neyin var?" Dedi. Annem yaa! Kıyamam...
"Bişeyim yok okulda kızlarla kavga ettik." Dedim , geçiştirdim. Odama çıktım çantamı bi köşeye atarak yatağıma uzandım ve başladım ağlamaya. Onca para, onca servet hepsi boşmuş. Hepsi insanın elinin kiri işte...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zenginlik Başa Bela
Teen FictionBen Melis. 17 yaşındayım. Babam Özİnce holdingin sahibi. Ve biz zenginliğin, paranın içinde yüzüyoruz. Herşey para sanıyodum. Taa ki babam bi cinayete kurban gidene kadar. Evet biz zengindik ama mutlu bi ailemiz yoktu. Annem babamdan ayrılmıştı. Çün...
