Ölmek İstiyorum

BENİ SEVMEYİ UNUTMA DEDİN

Zor da olsa anlıyordum Kyle ile olmamız imkansızdı. Ama umut vardı içimde hep bir umut... Aylar geçti... Tabii ne kadar ağlasam da kendime zarar versem de sen beni sevmedin... Nakil haftası okula gelen bir kişi ne kadar değiştirilebilirdi hayatimi... Ama değişti işte...
Okula nakille gelen tek sendin Dominik. O kadar havalıydın ki siyah saçın ve mavi gözün tüm kızların istediği tipten biriydin.
Ben o yüzden hiç konuşma gereği bile duymadım.
  Kantine gittim. Sıra bana geldi sen de tam arkamdaydın. Çok rahat bir şekilde yanıma geldin. Sanki konuşmuşuz gibi... Ben 1 tane kahve demiştim. Sende hemen atlayıp bana da aynısından demiştin. Sonra benimle kahveni aldın. Ben masaya giderken fark ettiğimde arkamdaydın. Benden önce oturacağım masanın yanına geldin ve Selam dedin. Herkes bize bakıyordu. Kızlar bana çok  garip bakıyordu. Sanki ben zorlamışım gibi seni. Sohbetin çok iyiydi. Dış görünüşünle alakan yoktu. Çok saf bir kalbe sahiptin. Sayende yaşıyorum. Sonra o ders şuben değişmiş bizim sınıfa geldin hemen yanıma oturmak istedin yanımdaki kızı kaldırdın. Çok rahat bir şekilde kolunu sandalyeme koyup oturdun...
Her tenefüs beraberdik yaa. Her anım senle geçti. Sana anlattım her şeyimi. Hatta Kyle hissettiklerimi bildiğin halde benden vazgeçmedin. Kyle sevmezdin hatta benim yüzümden. Benim onun yanına gitmeme kızardın. Beni kendine odaklamayı çok güzel başardın. İkimizin sorunları vardı.Koluma jilet attığım zaman ilk sana göstermiştim. Gece ağlayarak yanına gelmiştim. Bana sarılmıştın. Konuşmak istemediğimi anlamıştın. Ben ağlarken sen de ağlamıştın...

Ben gittikten sonra senin kendine zarar vereceğini bilseydim asla yapmazdım böyle bir şeyi.

Annen senin sesini duymuş odana girince seni kanlar içinde bulmuştu. Beni aradı o gün hastanede seni bekledim. Sabaha kadar uyumadık. Sen bana kızdın bir daha asla kendine zarar verme senin canın yanarsa bende canımı yakarım dediğinde kendimi o kadar özel hissettirdin ki ben bu duyguyu hissetmemiştim daha önce...

Sabah hiç bir şey olmamış gibi okula gittik. Normal değildik ama kimse normal değildir ki zaten. Okul çıkışı beraber sigara içtik

Geçmişimizi yakar gibi sigara yaktık. İkimizde ağır dönemden geçiyorduk.
Bir gün geldin yanıma ağlayarak sarıldın bana odamı kilitledin evde başkasının olmasına aldırmadan kollarımda öylece ağladın ,ağlamaktan konuşamadın.

Kollarımda uyudun. Arada uyanıp ağladın tekrar uyudun. Noldu neyin var desemde cevap vermedin. Her seferinde sonsuza dek benle olacağına söz ver dedin ne kadar söz desem de sen her seferinde aynı şeyi söyledin. Keşke o gece bende sana söz verdirseydim...

Dominik ertesi gün 2. derste okula geldin gülüyordun akşamla alakan yoktu. Tenefüse çıktık yine kantindeydik sen de arkamdaydın... Kolumdan tuttun herkesin içinde beni öptün. Ben , ben onun son öpücüğün olduğunu bilseydim hemen bırakmazdım dudaklarını. Elimi tuttun kolunu omzuma koydun herkese aşkını kanıtlar gibi beni dışarı çıkardın yüzündeki gülümseme bir anda durdu. Yine ağlamaya başladın beni affet sana anlatamayacağım çok sey yaşadım dedin. Elimi tuttun ve BENİ SEVMEYİ UNUTMA dedin... Bir anda yere düştün bayıldın sandım baktığımda nefes almıyordun. Keşke senin için ne kadar ağladığımı bilseydin. Zaman durdu bir anda kendimi ölüme çok yakın hissettim. Ambulans geldi ama sen çoktan... Kollarımda gece uyuduğun gibi uyuyordun. Gözyaşlarım yüzüne düşüyordu ama damla damla değil...  Dudaklarına baktım ağladım seni götürmelerine izin vermedim. Seni geç bulmuştum kabullenemedim seni erkenden kaybetmeye... Sevdiğim kollarımda cansız yatıyordu. Daha dün gece nefes alışını dinliyordum... En sonunda seni hemen bırakmayacağımı anladılar herkes gitti yanımdan... Sen ve ben sadece ikimiz kalmıştık. Ben senle konuştum beni duyarsın belki diye...
- Dominik bu gerçek değil dimi yani gerçek olamaz şu an bu halin. Hadi aç gözünü bak ben burdayım söz verdiğim gibi seni bırakmıyacağım. Lütfen hadi ama aç gözünü. Dünkü gibi uyu yine kollarımda. Bugünkü gibi yine öp beni ama nolur sonsuzluğa gitme.
Sana dediklerimin sadece bu kadarını hatırlıyorum. Herkes seni bırakmam için bekliyordu. Bense seni bırakmayı seni bir daha göremeyeceğim gerçeğini düşünmek bile istemiyordum. Yanımda olan tek kişi kollarımda ölü bir şekilde yatıyordu yaa. Dha 16 yaşındayız biz. Ölmeyi isteyecek kadar ne yaşadık. Kimse bizleri , bizim neslimizdeki çocukları anlamayacak. Hayır bu asla gerçekleşmeyecek. Dünyada bir yılda 17 milyon genç intihar ederek ölüyor. Böyle bir gerçek varken bizi anlamaya çalışan kimsemiz yok. Ee tabi ki ölüm tek çaremiz kalır. Belki bundan 10 yıl sonra çocuklarımıza faydamız dokunur eğer hala yaşamaya devam edersek...
  Gün geçtikçe intihar olayları artıyor. Bunlardan biri de sendin Dominik. Ama sen bunu haketmemiştin sevgilim. Ölüm sana hiç yakışmadı...