Beşik Kertmesi#Wattys2017

~Kardeş-Geçmiş-Hayal Kırıklıkları~

Merhaba arkadaşlar bundan sonra bölümleri karakterlerin ağzından yazmaya karar verdim.Çünkü diğer türlü bazı anlatmak istediklerimi anlatamıyorum.Ama bundan hoşlanmıyorsanız yorum olarak veya mesaj olarak belirtebilirsiniz...

Handan’dan
Korkuyordum çünkü artık bana aşk çok uzak bir duyguydu.Böylesi benim için daha iyiydi.Eğer bir daha aşık olursam tekrar aynı şeyleri yaşamaktan korkuyordum.Sanırım Mete’ye hissetmemem gereken duygular hisediyorum.Mete’de bana karşı öyle olmalıydı ki bir arkadaştan daha fazla yakındı.Buna engel olmalıydım.Yaşadıklarımı tekrar yaşamak istemiyordum,Mete’ye de bunları yaşatmak istemiyordum.İkimiz için de arkadaş olmak en iyisiydi.Kendimi düşklemekte olduğum geçmişe bıraktığımda uyku beni çoktan esir almıştı.

Sabah annemin sesiyle uyandım.Pencerenin önünde perdeleri açarken “Handan kal artık,kış uykusuna mı yattın hem bak okula geç kalacaksın.”.Bense karşılığında “Evet,evet kış uykusu çok iyi fikir,ben kış uykusundayım bölmeyiniz lütfen.”dedikten sonra kükredim.Annemin pes etmeye niyeti yoktu ayaklarımdan çekiştirirken hatırlamadığım bir huyumu hatırlatmıştı “Hadi uyan artık,hem baban sana 3 koli kakaolu süt almış.”.Eskinden hep Murat’la içiyoduk beni terk ettiğinden beri hiç içmedim zaten artık sevmiyorum.Daha sonra annemin sesiyle Murat hakkındaki düşüncelerimi bir kenara attım “Eğer o yataktan kalkmazsan okula geç kalıcaksın kutup ayısı prensesi.”daha sonra banyoya girdim elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa geçtim,babama “Günaydın” dedikten sonra yerime oturdum.Babamın söyledikleriyle tekrar aklıma Murat ile olan geçmişim geldi,”Ee 1 sene boyunca ağzına sürmedin özlemişsindir diye düşündüm.”tam aksine artık kakaolu sütten,limonlu dondurmadan ve diğer limonlu olan şeylerden nefret ediyordum.Babama “Artık nefret ediyorum.” dedikten sonra odama geçtim ve üstümü değiştirdim.Saçımı gelişi güzel topladıktan sonra üzerime kot ceketimi giyip odadamdan ayrıldım.Ayakkabılarımı giyerken babam yanıma geldi, “Kusura bakma kızım ben sana o acı çektiğin eski günleri hatırlatmak istemedim.” babam her durumda özür dilerdi açıkçası ben bu durumdan hoşlanmıyordum çünkü benden ne zaman özür dilese bir sebebi yoktu, “Önemli değil baba bir şey hatırladığım yok hem ben sizi dinleseydim bunlar olmayacaktı.” dedikten sonra babamın yanağına bir buse kondurdum ve evden çıktım.Motorumun olduğu yere doğru yöneldim.Motoruma bindikten 10 dakika sonra okulda olmuştum.Sınıfa çıktığımda sadece Burak vardı.İyi çocuktu,sevecen bir karakteri vardı.Hem yakışıklı biriydi de.En azından 3 gün içerisinde bu şekilde görünüyordu.Burak’a “Günaydın” dedikten sonra çantamı sıraya koydum ve sabah bir şeyler yemediğim için kantine indim.Tostumu ve çayımı alıp bahçeye çıktım.Erken geldiğim için kızlar daha yoktu.Tostumu ve çayımı bitirdikten sonra kütüphaneye çıktım.Açıkçası ilgimi çeken bir kitap olmamıştı zaten kitap okumayı da pek sevmezdim bu yüzden kütüphaneden çıkıp sınıfa indim.Kızlar gelmişti.Hilal şakıyarak “Kanka sana bir süprizimiz var.” dedi, “Hayırdır,nerden çıktı bu süpriz.” dedim ve birisi gözlerimi kapattı.Kısa bir süre afalladıktan sonra bu eller bana tanıdık gelmişti “Savaş” diye bağırarak arkamı döndüm Savaş’a sarıldım.O sırada Mete sınıfa girdi,dikkatli bir şekilde Savaş’ı süzdü ve yerine oturdu.Sessizliği Mete bozdu, “Hayırdır kızlar arkadaş kim?”,tam “Sana..” derken sözümü Hilal böldü. “Savaş bizim tek erkek arkadaşımız kısa bir süre önce İstanbul’dan ayrıldı ama artık geri döndü ayrıca Handan'ın ilk aşkı” dedi.Zevzek işte ne olcak. “Ayrıntıya gerek yok,Hilalciğim.” dedim ve Mete,Savaş’a elini uzattı. “Merhaba bende Mete kızların sınıf arkadaşı.”.Savaş “Kızları koleje transfer eden kahraman sen olmalısın.” dedi ve elini uzattı.Daha sonra tokalaştıktan sonra zil çaldı ve sınıftan ayrıldı.Öküz ya insan bir görüşürüz der,erkek milleti işte ne olacak.5 dakika sonra müdür sınıfa girdi “Evet sınıfınıza 1 kişi daha geldi Savaş Kurtuluş.”.Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu “Yaşasın artık hep beraberiz.” dedim fısıltıyla.Mete suratı asık bir şekilde bana baktı “Savaş’la ne zamandır arkadaşsınız?”.Cevap vermek ve vermemek arasında kaldım.Ama verdim “Hilal,Savaş ve ben 15 senedir,Elmas ve İrem 12 sene.” dedim ve Savaş’a döndüm yanı boş olan Gizem’in yanına geçti.Tabii kız güzel Savaş kaçırır mı?Asla!Tahtaya döndüm ve sınıfa Barış girdi “Bugün ders boş millet hocaların semineri varmış.” Herkes çığlık attı.Sınıfta Savaş,ben,kızlar ve Mete’nin arkadaşları ve Mete kaldı.Elmas “Ee boş boş duracağımıza oyun oynalım mesela DC?” herkes kabul etti.Daha sonra İrem şişe getirdi ve ilk Özgür çevirdi.Savaş-İrem arasında şişe durdu.Savaş soruyor,İrem cevaplıyor,Irem doğruluk dedikten sonra Savaş sorusunu sordu. “Ee yok mu bize bir enişte?”,Irem “Hayır,canım bildiğin cevapların sorusunu niye soruyorsun.”.Daha sonra Özgür telefonuna gelen mesajla yanımızdan ayrıldı.Daha sonra İrem çevirdi.Bu sefer Emrah-Hilal şeklindeydi.Emrah cesaret dedi.Hilal sevdiğin kıza çıkma teklifi et dedi.Emrah şaşırsada 2 dakika içinde bulduğu kolye ile çömeldi ve Hilal’in gözlerinin içine bakarak “İnsan parasını kaybedince fakir,özgürlüğünü kaybedince esir,aşkını kaybedince şair olurmuş.Beni şair yapmayacak tek kız sensin benimle çıkar mısın?” dedi ve biz ŞOK.Hilal hemen kabul etti ve oyuna devam ettik.Umut çevirdi,Elmas-Umut şeklindeydi.Elmas cesaret dedi.Umut “Git ve müdüre ona aşık olduğunu söyle.” gözlerim fal taşı gibi açıldı.Elmas başta itiraz etse de kabul etmek zorunda kaldı.Umut videoya çektiği için gelince bize de izletti şişeyi Savaş çevirirken biz hala kahkaha atıyorduk.Mete soruyor ben cevaplıyordum.Doğruluk dedim tabii ki.Mete’nin sorduğu soru karşısında donup kaldım. “O gün neden ağladın,Murat’la aranda ne geçti?” dedi herkes bana baktı bense sadece Mete’nin gözlerine baktım.Kızlar ve Savaş “Anlatmak zorunda değilsin bu senin özelin,kimseyi ilgilendirmez.” dedi o sırada gözümden bir damla yaş aktı.Telefonumun titreşmesiyle Mete’den gözlerimi ayırdım ve telefonuma baktım.Babam mesaj atmıştı.