Beşik Kertmesi#Wattys2017

~Seni Seviyorum #2~

"O mete,o mete mi?Aaa bana bir şeyler oluyor.Gözlerim karardı,gerisini hatırlamıyorum..."

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim.Yanımdaki koltukta Mete uyuyordu.İçeri hemşire gidirdiğinde Mete uyandı.Bana dönüp "Uyandın mı?" dedi.Gözlerimi devirip "Oradan bakınca uyuyor gibi mi gözüküyorum?" dedim.Mete,hemşireye dönüp "Güzel bayan bu kendine gelmiş,artık gidebilir miyiz?".Oha,Mete yavaş yürü!Hemşire "Tabii,bende zaten serumu çıkartmaya gelmiştim.".Tabii buldu yakışıklı çocuğu kaçırır mı?Hemşire serumu çıkarttı ve bizde hastaneden ayrıldık.Hastane bahçesinde kızlar ve çocuklarda vardı.Bir dakika ya,biz en son yemekteydik n'oldu bana?Elmas'a dönüp "Kanka ben niye buradayım?".Mete "Bana olan aşkın yüzünden bayıldın." dediğinde kafasına bir tane indirdim.Hilal "Kanka tansiyonun düşmüş,bayılmışsın.". "Annem ve babam nerede?".İrem "Onlar evde,seni bekliyorlar."MaşAllah Elmas'a sordum,Elmas hariç herkes konuştu.Mete bana dönüp "Handan biraz konuşalım mı?".Bende Mete ile konuşmak istiyordum ama şuan değil.Mete'ye dönüp "Konuşalım ama şuan değil Mete.Gerçekten çok yorgunum.".Mete kafasını 'Tamam' anlamında salladı.Kızlara bakıp "Hadi gidelim,artık." dedim.Emrah,Hilal'e bakıp (Ki gözünü hiç Hilal'den ayırmıyordu.) "Ben seni bırakırım,aşkım." dedi.Hilal'in yanıt vermesine izin vermeden "Biz kızlarla taksiye binip,gideriz.".Emrah "Zaten kızlar ve Umut'u ben aldım,ben bırakırım.".Kafamı 'onaylamış' bir şekilde salladım.Mete "Handan annem ve babam hâlâ Hale Teyze'nin yanında ben seni bırakırım.".Savaş'a baktığımda ne hissetmiş olduğumu anlamış olmalı ki "Ben iyiyim,merak etmeyin." dedi.Tebessüm etmeye çalıştım fakat olmadı.İrem,Savaş'ın yanağına öpücük kondurdu ve "Her şey düzelecek." dedi.Daha sonra kızlar Emrah ile ben ise Mete'yle gidiyordum.Yolda kafamı cama dayadım ve sadece yolu izledim.Eve geldiğimizde annem bana sarıldı ve odama götürdü.Annem odadan çıktığında Mete ve Gönül Teyze gitmişti.Kapı o kadar sert kapatıldı ki bunu anlamamak imkansızdı.Pjamalarımı giydim ve olanları kafamda toparlamaya çalıştım.Demek Mete Ateşoğlu benim ilk aşkım.Acaba bunu biliyor muydu?Bilse,söylerdi.Yani söylerdi değil mi?Bana yine 'Seni Seviyorum' dedi.Bir dakika derste bana söylediği 'Sevdiğine sahip çık,ben çıkamadım' dediği kişi 'Ben' miyim?Kafamdaki düşünceleri bir çekmeceye koyamadığım için bu sefer düşüncelerimle uyudum.

Ertesi gün...

Sabah kalktım ve hemen duşa girdim.Duştan çıktım ve lanet olası okul formamı giydim.Neredeyse yok gibi olan eteğimi düzelttim.Hayır yani etek,etek değil ki!Kolejde olduğumuz için pantolon da giyemiyoruz.Saçımı toplamaya üşenip,sadece taradım.Çantamı toparlayıp,mutfağa geçtim.Kahvaltımı yaptım ve dişlerimi fırçaladım.Odama yönelip telefonumu ve çantamı alıp evden ayrıldım.Bugün okula yürüyerek gitmek istedim çünkü hava çok güzeldi.Yolda giderken aniden gelen müzik dinleme isteği ile çantamdan telefon ve kulaklığımı çıkardım.Müzik listemi karıştırmaya başladım.Son olarak Aleyna Tilki-Sen Olsan Bari şarkısına karar kıldım. (Sende mi yazar?dediğinizi duyar gibiyim😂)Aleyna'nın şarkısından sonra çalan şarkı ile garip hissettim.Bilal Sonses-Sana Bir Şey Olmasın.Bu Murat ile bizim şarkımızdı.Sözleri Murat'ın bana hissettiği duygulara aitmiş.Eskiden bu yalanlara inanıyordum ama şimdi,Asla!

Şarkıyı kapattım ve artık okula gelmiştim.Sınıfa çıktığımda bizimkilerden kimse yoktu.Mete hariç!Çok güzel Mete'nin konuşmak istediği fakat benim istemediğim konuyu konuşucağımızı tahmin ediyorum.Sıraya ürkek şekilde ilerlerken Mete bana bakıp tebessüm etti.Sıraya oturduğumda Mete direk lafa atladı.

Mete "Handan dün konuşmak istediğim bir konu vardı,konuşabilir miyiz?". "Ne hakkında konuşacağız?".Mete "Geçmiş...".O an Mete'nin gözlerinde sadece bir hayal kırıklığı görüyordum. "Dışarı çıkalım mı,orada daha rahat konuşuruz.".Mete "Tamam" şeklinde kafasıyla onayladı ve bahçeye çıktık.