Tanrı var mı? yok mu?

Nasıl sorgulamaya başladım?

Henüz 20 yaşındayım... otelde çalışırken bir anda tuvalette aklıma düşen o soru; ne için, kim için yaşıyorum, neden çalışıyorum,neden çabalıyorum?
Nefes alırken, birisiyle sohbet ederken, yemek yerken neredeyse gün içerisinde her beş dakikada bir içime o garip his giriyordu. Neden daha önce böyle bir his olmamıştı biraz düşündükten sonra cevabını bulmak hiç de zor olmadı. Tabi ki de hayatta bir amacımın olmamasıydı. Yaz tatilindeyken üniversite,ders ve sınav telaşlarım yokken bu hisse kapılmam sanırım çok doğaldı. 
Çok bunalmıştım her dakika düşünmeye başlamıştım kafayı yemek üzereyken psikoloğa gitmeye karar verdim. Sonra, sorunu kendi kendime çözmeye yönlendireceği için direk kendi kendimi tedavi etmeyi amaçladım. Ne yapmalıydım şimdi? İşe nerden başlamalıydım? Biraz internette araştırma yaptıktan sonra bir kaç kitap ismi buldum hemen d&r dan sipariş verdim artık düşünmüyordum çünkü bu hayatta bir amacım vardı Tanrı'nın varlığını veya yokluğunu netleştirip hayatımı daha mantıklı bir şekilde yaşamalıydım. Arafta kalmak yoruyor insanı müslümanız değil mi? Hıh diye bir gülme ile karışık küçümse beliriyor suratımda eğer sizde de öyle oluyorsa tarafınızı seçmek için biraz çabalamalısınız her iki karar içinde geç olmadan!