VAMPİRİN İNSAN KIZ KARDEŞİ

4.Bölüm

ALLY
Şu anda evdeyim. Yatağımda uzanıyorum. En sonunda aşağı kata indim. Annem koltukta oturuyordu. Beni yanına çağırdı. İlk önce bana sarıldı.
"Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum." diye başladı.
"Hadi söylesene." dedim.
"Ivy'yi biliyorsun değil mi?" dedi. Biraz düşününce aklıma geldi.
"Evet." dedim.
"Ivy'yle kardeş olmak hiç içinden geçti mi? Onunla iyi anlaşıyor musun?" dedi.
"Hayır kesinlikle hayır ne söylemeye çalışıyorsun?" dedim.
Annem derin nefes aldı ve söylemeye başladı. "Kızım ben Ivy'nin babası David'le evlendim. Ve David'inde Ivy adında bir kızı var. Ben kızı bir kere görmüştüm. Kız baya bela bir kıza benziyor. O kızdan bence kesinlikle uzak durman gerekiyor. Ivy'nin annesi yokmuş ve seninde baban yok. O yüzden bence ikiniz için de iyi olacak. Vampir olduklarından haberim var. Ama ben David'e aşık oldum. Onu seviyorum. O çok iyi bir adam o yüzden onunla evlendim. Sana sonradan söylediğim için üzgünüm ama sana nasıl söylerim diye düşündüm. Bu arada David'lerin evinde kalacağız hemen eşyalarını toplamaya başla." dedi.
Ben dondum kaldım. Ne diyebilirdim ki olan olmuştu. Şimdi odama gidip bütün gün ağlayabilirdim. Ama bunun için çok geç onun yerine oturup biraz daha düşündüm. Annem ise bana bakıyordu. Sanırım bu kadar şok olacağımı tahmin etmemişti.
"Kızım bu konuyu çok sıkıntı yapmana gerek yok. Sonuçta olan oldu. Yani boşuna kendini yorma." dedi.
"Tamam anne görüşürüz." dedim.
Odama çıktım. Yatağıma gömüldüm. Kızın beni öldürmeye çalışması yetmemiş gibi bir de onunla kardeş olacaktım. Bundan daha kötü ne olabilir ki. Gece beni odamda öldürse evdekilerin haberi olmaz. Bu çok korkunç. Hemen kalkıp eşyalarımı toplamaya başladım. Sonuçta artık burada kalmayacaktık.
Bugün için fazla şok yaşamıştım. Hala şoktaydım. Bugünün bitmesini istiyordum. Ivy ile aynı evde kalırsam hiçte iyi olacağını sanmıyordum. Ted ise bana aşık olursa Ivy'nin yüzündeki ifade hiç iyi olmaz. Onu kızdırmak hayatımda isteyeceğim son şey olurdu. Yapmam gereken şey Ted'den kaçmak ama beni yine de yakalar. Neyse umutsuzca yarını beklemekten başka seçeneğim kalmadı.

😬😬😬😬😬😬😬😬😬😬😬😬

Maalesef bu sabahta uyanmak zorunda kaldım. Güçlükle tuvalete gittim. Daha sonra kahvaltı masasına oturdum. Ağzıma bir şeyler attım. Her zamanki gibi çantamı alıp evden çıktım. Sınıfa girdim. Sırama oturdum. Olivia gelmişti. Sanırım bugün kan içmemişti. Bana yiyecek gibi bakıyordu ki bu bence bana karşı olan doğal hali.
Ayrıca Ivy'de gelmişti. Bana "Bir gelsene 2 dakika" der gibi işaret yapıyordu. Gitmeme gibi bir şansım yoktu. "Tamam." demek zorunda kaldım. Yine tuvalete götürdü.
"Efendim." dedim.
"Herhalde artık üvey kardeş olduğumuzdan haberin var senin." dedi.
Sadece kafa salladım.
"Bana bak eğer birine söylersen seni öldürürüm." dedi.
"Sen birine söyleyecek misin?" dedim korkuyla.
"En yakın arkadaşalarım Kate ve Lucy biliyor sadece. Onların dışında kimse bilmeyecek küçük hanım umarım yeterince net olabilmişimdir." dedi.
"Anladım." dedim.
"İyi. Bu arada çıkışta bizim eve gidiyoruz. Bizim evde kalacaksınız bundan sonra." dedi.
"Peki." dedim. Sonra bir an yürek yemiş gibi sordum. "Beni her zaman tuvalete çekip mi iletişim kuracaksın?" dedim.
O da hem ciddi hem de sinirli bir şekilde "Sana istediğimi yaparım. Kimsenin beni bir insanla görmesini istemiyorum. Görürlerse bile kardeş olduğumuzu bilmemeleri lazım. Asla bir insanla kardeş olduğumu diyemem kimseye." dedi.
"Tamam. Bana uyar." dedim. Gururum incinmişti.
Onunla kardeş olmak istediğimden değil. Sadece insan olduğum için küçümsendiğim için.
O da düşüncelerimi okumuş olacak ki. "Bana küsmeye çalışma sen küssen ne olur ki. Ayrıca sen bana sordun ve cevabını da aldın." diye bağırdı.
"Tamam. Cevabımı aldım. Ve küsmedim. Sadece bana ne kadar değersiz olduğumu söyledin." dedim.
"Sabah sabah belanı bende bulma. Tersim çok kötü olur. Kendimi açıklama yapma zorunluluğunda hissetmiyorum." dedi.
Ve tuvaletten çıktı. Bende arkasından sınıfa girdim. Olivia'nın yanına oturdum. Bana yine tuhaf bakıyordu.
"Sen kahvaltı yapmadın mı?" diye dayanamayıp sordum. Ben gerçektende canıma susamıştım.
İlk önce bana tuhaf tuhaf bakmaya devam etti. Sonra cevap verdi.
"Ne yani bana kanını mı vereceksin? Evet. Kahvaltı yapmadım." dedi.
Hemen "Hayır." dedim. Sesim belki korkudan bağırmış gibi çıkmış olabilirdi. Sonra sürdürdüm. "Bana tuhaf tuhaf baktığın için sordum." dedim.
Gülmeye başladı. Sonra "Tamam." dedi.
Öğretmen gelmişti.
Öğretmen Bay Jackson Ivy'ye garip garip bakıyordu. Ivy umursamıyordu. Onun gözü bende ve Ted'deydi. Artık bu durum korkunç bir hal almaya başlamıştı. Bir de onun evinde kalacaktım. Kabus gibi geçeceğinden emindim. Ivy'den  çok korkuyordum. O ise bundan zevk alıyordu. Ted'e sırılsıklam aşık olduğunu biliyordum. Ve Ted'inde beni sevdiğini biliyordum. Ama ben vampir olan birisiyle asla birlikte olmam. Böyle bir şeyin imkanı yok.
Okul çıkışı gelmişti. Artık David'lerin evine tamamen yerleşmiştik.
Onların evine Ivy'yle gittim. Gidene kadar korkudan öldüm resmen ya birşey yaparsa diye ödüm koptu. Zaten yol boyunca hiç konuşmadı. O önden gitti. Ben arkasından onu takip ettim. Bana "Biz bir eve gidelim ben sana ne yapıyorum." der gibi bakıyordu. En sonunda vardık. Onun önüne geçtim. Ve salonda oturan anneme doğru koştum. David'de salondaydı. Evleri güzeldi. Baya büyüktü. Ona sarılmak Ivy'nin bana onun yanındayken zarar veremeyeceğini düşündürüyordu. Ama sadece düşündürüyordu. Çünkü annemde insandı. Anneme de bana da zarar verebilirdi. Ama tam bu sırada Bay David üstüme gelmeye başladı ve aynen şöyle dedi. "Ally tanışabilirmiyiz?." dedi. "Tabii ki." dedim.Ve tokalaşmam için elini bana uzattı. Bende karşılık verdim. "Tanıştığıma memnun oldum." dedim. Bay David gülümseyerek yanıtladı.
Jessy odasına gitmek için merdivenleri çıkarken babam olacak adam Ivy'e "Ally'e evi tanıtmayacak mısın?" dedi.
"Ne gereği var baba kendisi öğrenebilir." dedi.
"Lütfen kabalık yapma." dedi.
"Tamam baba." diye inledi.
Çantasını bırakıp aşağı indi. Vampir hızıyla gidip geldiği için çok hızlı olmuştu. Bu arada ben çantamı nereye koyacağımı bilmiyordum ve sormaya çekiniyordum. Çok ağır değildi zaten. En sonunda çantamı bir köşeye bıraktım.
Ivy bana "gel " işareti yaptı. Bu korkunç kızın tanıtmasındansa kendim öğrenmeyi tercih ederdim. Maalesef Bay David çok ısrar etmişti.
Yanına gittim. Bana kalacağım odayı göstermekle başladı. Onun odasının yanındaki odaydı. Tam olmasını istemediğim yerdeydi. Ama idare etmek zorundaydım. Aslında kalacağım oda gayet güzeldi. Sadece konumu kötüydü.
Diğer odalarıda gösterdi. Bana alt kata asla inmememi söyledi. Orada kan depoladıklarını söyledi. Ve indiğimi görürse bana kötü şeyler yapacağını söyledi. Benim zaten orada ne işim var ki. Ne yapayım ben orada yani. Bu tehdit ya da uyarıya gerek yoktu. İç sesim herhalde biraz sert çıkmış olacak ki. Gözleri fal taşı gibi açıldı. "Demek böyle düşünüyorsun." demesiyle beni duvara yapıştırması bir oldu. "Sana düşüncelerine dikkat et demiştim." dedi. Nefes alamıyordum. Çünkü direk boğazıma yapışmıştı. O ise hiç acımadan bana bakıyordu. En sonunda dayanamadım ve ağlamaya başladım. "Biliyor musun ağlayanlara karşı daha acımasız oluyorum." dedi ve boğazıma daha çok baskı yaptı. Var gücümle "Canım yanıyor. " diye bağırdım. Ama beni takmadı. "O zaman kurallara uyacaktın ve şimdi seni öldürmek istiyorum." dedi. O kadar canım yanıyordu ki. "Özür dilerim." dedim bunu çok zorlayınca diyebilmiştim. "Özür dilemek zayıflıktır. Ben hayatım boyunca hiç kimseden özür dilemedim. Yazık sana ezik." dedi. "Lütfen boğazımı b-bırakır mısın." dedim kekeleyerek. Ona resmen bıraksın diye yalvarıyordum. Çok sinirliydi. Birden beni bıraktı ve ben yere düştüm. Beni kaldırmadı bile. Beni orada bırakıp odasına gitti ve kapıyı sertçe çekti. Ben ise can çekişiyordum. Kim bilir onun odasına girsem bana ne yapardı. Bugün gerçektende benim için çok zor geçmişti. Kız korkunçtu yapacak birşey yoktu. Ve korkunç olmaktanda zevk alıyordu.
Bende kendimi toparlayıp yeni odama geçtim. Yerleştim ve pijamalarımı giyip yatağıma yattım. Boğazım hala acıyordu. Onu anneme şikayet edemezdim. Çünkü yine zarar gören ben olurdum.

EVET SEVGİLİ OKUYUCULARIM
FARKINDAYIM ÇOK ARA VERDİM
AMA DİĞER BÖLÜMLERDEN ÇOK DAHA FAZLA YAZDIM
EN UZUN BÖLÜM BU OLDU
HER NEYSE BİR DAHA Kİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ
KENDİNİZE ÇOK İYİ BAKIN
SİZİ ÇOK SEVİYORUM😘😘❤️❤️