Karşı dairede ki sesleri işittiğimde, beni takip ettiklerini anlamam uzun sürmemişti. Doğrusu apartmana girdiğim andan beri bir gariplik olduğunu hissetmiştim. İlk olarak komşumun evine giriş yapmışlardı fakat içerideki kişinin onlarla bir ilgisi olmadığını anladıklarında benim daireme geleceklerini biliyordum. Bu yüzden açık olan pencereme yönelip bir kaçış yolu aradım.
Yangın merdiveni çok yakınımda olmasada kanca yardımıyla ulaşabilirdim. Yatağımın altında ki -kaçış anında işime yarayacak-malzemelerin arasından kancayı aldım. Yangın merdiveninine tutturduğum kanca ile kendimi boşluğa attım. Alt dairede uzun süredir yaşayan biri yoktu. Benim kaçış planımsa: alt daireye inip binadan tüymekti. Bu nedenle asıldığım ipten aşağı kaydım. Apartman çok eskiydi, camlarda eski tipti. Kim bilir ev, aylardır boş olduğu için camlar sıkı bile kilitlenmemişti.
Ayağımla attığım güçlü tekme ile içeri girmem zor olmamıştı. Yangın merdivenine astığım kancayı çekiştirerek yerinden çıkarmayı başardığımda, koşarak daireden dışarı çıktım. Merdivenlere ilerleyip kendimi binanın dışarısına atmak için tabana kuvvet koştum.
Bina kapısından çıkarken temkinli şekilde hareket ediyordum. Ve bina kapısının önünde, arabanın içinde pusuda bekleyen adamı görmem zor olmamıştı. Benim peşimde olduğunu, yukarıdaki arkadaşlarını beklediğini anlamamak, aptal olmayı gerektirirdi. Tüm planlarım için büyük bir tehlikeydi. Planlarımı tehlikeye sokacak birine kolayca zarar verebilirdim.
Gözlerimiz buluştuğunda koşar adım yanına ilerledim. O da hareketlenip arabadan çıkmaya çalıştığı sırada, ona izin vermeyip kapıyı kapattım ve cebimdeki *eterli pamuğu solumasını sağlayıp ağız bölgesine sürdüm. Tam olarak bayılmasa da şuurunu kaybetmişti. Nereye gittiğimle ilgili bir şey söylemesi riskine girmek istemediğim için en az dikkati üstüme çekmeyi hedefleyerek kafasını direksiyona vurdum. Bu darbe tam olarak bayılmasını sebep oldu.
Temkinli adımlarla binanın yanındaki küçük markete girdim. Adamların diğer daireleri rahatsız edip dışarıyı da kolaçan edeceklerini bildiğim için bu markette beklemek en mantıklısıydı. Marketin giriş kısmında duran büyük soğutucunun camındaki yansımadan onları görebilecek kadar uzaklaşıp bekledim. Ve tahmin ettiğim zamanlamayla dışarı çıkıp etrafa bakındılar. Benden bir iz bulamadıkları gerçeğini kabul ettiklerinde arabalarına binip gözden kayboldular.
Ben ise rahat bir nefes alıp daireme gittim. Fakat kapımın önüne geldiğimde, komşum Harry dağılmış dairemden bakışlarını ayırıp şaşkınlıkla konuştu. "Kimsin sen?"
*eter : Bazı ameliyatlarda anestetik olarak kullanıldığında ya da kişi kendi kokladığında vücut aşırı mukus salgılamaya başlayabilir. Bunun sonucunda ise yangılanmalar ve solunum tıkanıklığı meydana gelebilmektedir.
Merhaba! Bu hikayeden beklentim büyük. Medyaya hayalimde olayların geçtiği binayı benzer bir görsel koydum. Yorumlarınız çok değerli💓 vote vermeyi unutmayın😘💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Walking the wire
Fanfictionİkimizde normal insanlar olduğumuzu, hiçbir sırrımızın olmadığını, her insan gibi monoton bir hayata sahip olduğumuzu düşünüyorduk. Yani en azından ben her zaman onun hakkında bu düşüncelere sahip olmuştum. Ama bir gün ikimizin evide basıldığında...
