Mavinin Kahvesi

MK-2

Medya : Çağrı - Irmak

2. Bölümle karşınızdayım uzun yazmaya çalışacağım iyi okumalar. Sizi seviyorum 💕

______________

Okulun bahçesinde okulun içine doğru ilerlerken gözümüz etraftaki öğrencilerdeydi. Bahçede ilerlerken koşan bi çocuk Irmak'a çarptı. Ben kim olduğuna bakarken Irmak hafif sendeledi.

"Çok çok pardon çok özür dilerim." diyip Irmak'ı kolunu düşmemesi için tuttu adını bilmediğimiz çocuk. "Yok iyiyim bir şeyim yok ta daha dikkatli ol bence." diyip doğruldu Irmak. Ben Irmak'ın yanında dikilip öylece onları izliyordum.

"Haklısın acele bi işim çıktı o yüzden koştum tekrardan özür dilerim. Bu arada ben Çağrı" diyip elini uzattı Irmak'a. "Ben de Irmak" diyip uzattığı elini sıktı. Sonra bana döndü."Yağmur" diyip elini sıktım.

"Neyse görüşürüz ben gidiyim inşallah bir daha karşılaşırız." dedi Irmak a göz kırpıp bana da gülümseyip oradan ayrıldı. Irmak a baktığım da salak salak sırıtıyordu gözleri beni bulunca gözünü kaçırdı. Göz ucuyla bakınca yine göz göze geldik." Ne bakıyosun be alt tarafı ultra yakışıklı meteor bi taş bana çarpıp özür dileyip göz kırptı.". Bunları derken gözlerinin içi gülüyordu.

"Ağzının suyu akıcaktı Irmak hala alt tarafı diyorsun." diyip kıkırdadım. Omzuma vurdu. Gülerek okula doğru ilerleyip müdürün odasını aradık. Bulmamız zor olmadı. Eski okulumuzun aksine giriş kattaydı oda.
İlk okulda yaptığımız gibi "ben tıkliyim sen konuş" dedim Irmak a bakarak. Gözlerini devirdi. "Saçmalama Yağmur gir işte."
"Sen niye girmiyo-" cümlemi kesen ses müdürün odasından bir hışımla çıkan çocuk oldu. Bi an ikimizde irkildik. Çocuk beni süzüp sinirle yoluna devam etti. Ben daha ne olduğunu anlayamadan içeriden müdür sandığımız adam bizi içeri çağırdı."Kızlar siz yeni nakil aldıranlar olmalısınız. Girin içeri."
     Ben önde Irmak arkamda odaya girdik. Hoca bilgisayardan bir şeyler yapıp sınıflarımızı söyledi.
 
    "Irmak Doğan 11-F, Yağmur Akın 11-D" dediği an aynı anda birbirimize baktık. Sonra hocaya döndük. "Hocam aynı sınıfta olamaz mıyız ? Bu iyiliği yapın bize lütfen." diyip lafa atıldım. Hoca bize bi kez bakıp gülümsedi. Sonra bir şeylerle ilgilenip tekrar bize döndü. "Yağmur senin sınıfın seninle birlikte tam oluyordu. Irmak ı alamıyordum o yüzden seni onun sınıfına aldım  bikaç kişi eksiği var çünkü şimdi sınıflarınıza gidebilirsiniz."

      Irmakla aynı anda çığlık atıp sarıldık. Hoca bu yaptığımıza güldü ve " Sevincinizi dışarda giderin bakiyim işim var." dedi sevecen bir tonla. Irmak "Tabi hocam derhal her şey için çok sağolun ayrıca kravat yakışmış" Hocayla aynı anda güldük ve Irmakla odadan çıktık.

       Sınıfı bulmamız uzun sürmedi. Cam kenarında bir yer bulup oraya üşüştük. Sınıf kalabalık değildi. Bazı kızlar bize iğrenircesine bakıyordu ve Sürtük oldukları her hallerinden belliydi.Okul eteğini süper mini haline getirmiş okul lakosunun düğmelerini açıp göğüslerini sergiliyorlardı. Makyajdan bahsetmiyorum bile. Biz sadeydik. Benim doğal halim beğeniliyordu. Mavi gözlerim kahverengi saçım ve beyaz tenimle oldukça güzeldim. Yada kendimi beğeniyorumdur. Makyaj elbise etek bana göre değildi ama illaki yapıyorum gerek kaldıkça. Diğer kızlardan bir farkım daha ise kesinlikle futbol aşığı olmamdı sanırım. Ben mahallede kızlarla evcilik oynamak yerine erkeklerle futbol oynayarak büyümüştüm. E tabiki GALATASARAY lıyım.

     "O kadar uzun etekle burda olmak yerine imamhatibe gitseydin orası senin için daha münasip." bize iğrenircesine bakan kızlardan biriydi bu. Kız bunu söyleyince etrafındakilerde gülmeye başladı.
 
    "Asıl sen bu akılla burada olacağına anaokuluna kreşe falan git orası senin için daha münasip." diyip lafı yapıştırdı. Eh kimin kardeşi. Irmak ın bu lafıyla o ismini bilmediğimiz kız önüne döndü. Sinirden kıpkırmızı kesilmişti. Sinirine tabiki etrafındaki kızların ve erkeklerin oo layışı da katılmıştı. Kız sınıftan bir sinirle çıktı.

     "Aferim kız sana iyi soktun lafı." diyip yumruklarımızı tokuşturduk. Eteklerimiz o kadar uzun değildi. Olması gereken boyu buydu.

     Önüme dönüp başımı sıraya koydum. Birden bi uyku bastırmıştı. Hoca gelene kadar kestirsem fena olmaz ha ?

     Birden sınıf kapısının açılmasıyla başımı sıradan kaldırdım. Gelen o sabahki çocuktu. Irmak a çarpan. Neydi ismi mmm heh Çağrı. Sınıfa girince bakışları sınıfta gezinip Irmak'ı buldu. Gözünün içi güldü diyebilirim. Irmak'a dönüp onun tipine baktım. Onun da Çağrı'dan kalır yanı yoktu hani. İster istemez gülümsedim. Irmak uzun zamandır böyle olmamıştı. Mertten sonra tabi..

    Çağrı bize doğru yaklaştı. Ve yanımızdaki sıraya oturdu. Sıranın sağ tarafına oturunca Irmak'a daha yakın oldu. "S-Sen bu sınıfta mısın ?" diye sordu Irmak.Kekelemişmiydi o. Salak.
    "Evet ve sanırım aynı sınıftayız." diyip gülümsedi. Bizde sanki burada olduğumuza göre başka sınıfa düştük. Bu çocukta salaktı. Birbirlerini tamamlıyorlardı. Ve yakışıyorlardı da. Onların muhabbetini umursamadan sıraya kafamın koymaya devam ettim. 
_______

    Yaklaşık yarım saattir uyukluyordum ve hoca dahi gelmemişti. Bu gelmemelerinin devamını en içten duygularımla dilerim. Aslında okuldan nefret ederim ama derslerim kötü değildi. Nasıl olduğunu bende anlamış değilim henüz evde derste çalışmazdım sadece işime gelince derste dinlerdim o kadar ah sınavlar tabi ki nasıl unuturum benim kurtarıcım olan şey kopya KOPYA K O P Y A onsuz olmaz herkeste beceremez ama işte zeka herkeste olan şey değil.

   Sınıfa bir çocuğun girmesiyle düşüncelerimden ayrıldım. Sınıfın ineği olmalıydı. "Gençler  Tarihci Feride hocanın ani fenalaşması sonucu bugün kü 2 ders boş." diyip arkadaşları diye düşündüğüm topluluğun arasına girdi.

    Ben içimden sevinç nidalarıyla kolbastı oynarken Irmak hâlâ Çağrı yla sohbet ediyordu. Bu görüntüye daha fazla dayanamam diye mırıldanıp yatışa geçtim tekrardan. Ben uykudan bıkmam aga.

____________

   Biraz daha uzun oldu bu bölüm. İnşallah beğenirsiniz. Çağrı yı koymamın sebebini anlamışsınızdır zaten. Neyse voteleri unutmayın arkadaşlar. Hatalarım varsa tekrardan söylüyorum bana yorumlardan belirtin. Her şey için teşekkürler size. Sizi çok seviyorum canlarım çok çok çok öptümm 💕💕