So open up to me || L.D ZAWIESZONE

Rozdział 20

Pov.Leondre

Czy właśnie tak miał wyglądać nasz koniec? Czy właśnie tak miało się to wszystko zakończyć? Nigdy nie pomyślałem, że jakakolwiek dziewczyna zawróci mi tak w głowie. To co ona ze mną robi jest szalone. Byłem zbyt blisko komfortu i to było niewłaściwe złudzenie.

Pov.Melissa

Jestem już na lotnisku i czekam na samolot. Znów piję kawę, tyle że tym razem jest dobra. Chciałabym zostać i boli mnie to, że odchodzę. Kiedy tu przyleciałam nie miałam w planach się zakochać. Po prostu tak wyszło. Szybko dopijam napój i kieruję się w stronę bramki numer osiem.
-Kochanie- czuję przyjemny dotyk na mojej dłoni.
-Zostaw mnie- szepczę.
-Daj mi tylko chwilę- prosi, a ja ulegam- Pamiętasz nasze pierwsze spotkanie? To było w samolocie, szukałem swojego miejsca i nadal go nie zapomniałem. Było to miejsce numer dwadzieścia osiem. Kiedy już je znalazłem mój wzrok od razu zatrzymał się na tobie. Miałaś wtedy na sobie czarne jeansy i biały sweter. Usiadłem obok ciebie, a twoja mina wyrażała niezadowolenie wywołane przez moją osobę. Gdy zdjąłem kaptur uśmiechnąłem się do ciebie, co natychmiast odwzajemniłaś. Nie masz pojęcia jaki byłem wtedy szczęśliwy. Następnie wylałaś na mnie wodę- śmieje się, a na moje usta wkrada się uśmiech przypominając sobie tamtą sytuacje- Nie byłem zły, wręcz przeciwnie cieszyłem się bo wiedziałem, że mnie przeprosisz i usłyszę twój głos. Pamiętam to wszystko bo jesteś niezapominalna- mówi, a w moich oczach gromadzą się łzy.
-Przestań- szlocham.
-W każdej sytuacji potrafisz znaleźć coś śmiesznego i starasz się nie uśmiechnąć. Nigdy nie dopijasz herbaty i zawsze wydłubujesz rodzynki z każdego ciasta. Nie wiesz o tym, ale codziennie próbuję uzasadnić sobie dlaczego zaczęłaś się ze mną spotykać, ale to jest chyba jedno z tych pytań, na które nikt nie zna odpowiedzi- śmieję się.
-Dlaczego to robisz?- pytam w końcu.
-Bo właśnie taka jest miłość- odpowiada, a nasze usta stykają się.

Kocham was, kochani xx