Lavinya

LAVİNYA 1.bölüm

Günler rüzgar misali sürüklüyor zamanı bizde içinde toz misali görünmeden var olan canlılar olarak yaşıyoruz günleri.

Belkide bazen yaşadıklarımızı rüya zannetmemiz bu yüzden zira bana en yoğun şekilde yaşatması kabus halini alabilmekte çünkü yaşadıklarımla rüyalarımı fazlasıyla karıştırıyorum.

Aslında beyin o kadar muhteşem bir sistemki biz hatırlamaz unutursak bile o unutulanlar beyin fonksiyon içinde
Hipokampusta saklanır.

Ve bu benim en büyük umut kaynağım yoksa unutulan anılarım olmasa yaşamam, geçmişi yaşamadan gelecege yönlenmem zorlaşacak gün geçtikçe.

Bu düşüncelerle boğuşuyorken gerçek hayata dönüp bulunduğum yere bakınmaya başladım terasta pufuduk koltuğa oturmuş elimde yoğurt, kucağımda kitapla düşüncelere daldığımı farkettim ne zaman bu kitabı okusam içinde yaşıyormuş gibi hissediyorum ve düşüncelere dalıyorum.

Normelde yazarına pek fazla bakmam ama bu kitabı baştan sona o kadar çok okudumki yazarı merak edip bakmıştım "Pars Arslan"

Değişik esintisi vardı bu kitabın ve sayfalara yoğurt dökülmesin diye kitabı alıp rafa koydum.

Tekrar yerime oturduğumda bitirmediğim yoğurtu yemeğe başladım

Yoğurdumun keyfini çıkara çıkara yerken mert seslendi :

'_ Deniz Nerdesin? Sana büyük haberlerim var"dedi

"terastayım canım gel."

-"Sana söyleyeceğim hem şey... hoşuna gidecektir hemde bize değişiklik olacaktır" dedi

Ben-"halla halla neymiş o bakalım"
-'"Bir haftadır bir şirketle ortaklık yapmayı düşünüyorduk ve bu bugün oldu ama bir şartla oldu  oda- Türkiyede yaşamak - bende kabul ettim. Gerçi sana danışmadan kabul ettim ama seninde hoşuna gider diye düşünüyorum."

Türkiyeye taşınmak aslında mert hep Türkiye'yi özlediğini artık orada yaşamamız gerektiğini söylüyordu durmadan bir nevi bu onun için çok iyi bir şeydi.

Bana gelince benim için nerde yaşadığım  yer konusunda bir sıkıntı yoktu mertle yani nişanlımla olmak yeterdi bana.

Üstelik onu böyle hevesli görünce kırmak istemiyordum.

-" doğru düşünmüşsün canım, ee peki ne zaman gidicez?
-" şeyyy en geç bi hafta içinde orda oluruz

_"Ne niye bu kadar çabuk bu biraz hızlı değil mi?

"Sende biliyorsun canım şirket batmak üzere ne Kadar erken olursa o kadar iyi bizim için." dedi

Bunu demesiyle bi şey diyemedim mecbur hazırlıklara çabuk başlıcaktı doğrusu başlıcaktık😒.

Bir hafta sonra....

Uçaktan kalma boyun ağrısıyla arabada sessizce oturuyordum ve yağmurun keyfini çıkarıyordum

Sessizlik mert'in telefonunun çalmasıyla bozulmuştu

Telefonu açıp" VE aleykum selam, evet evet bi on dakika sonra oradayız, tamam o zaman orda görüşürüz deyip kapattı.

Bana döndüğünde sorar bir şekilde baktığımı farkedince

-"yeni ortağım" deyip önüne döndü.

Pencereye değen yağmur damlalarını izlerken bir anda dürtüldüğümü hissettim.

Mert'in bana" hadi geldik" demesiyle başımı kaldırıp yaşamımızı devam edeceğimiz Eve baktım.