KIRILGAN

BÖLÜM-2 (aile)

Sabah kalktığım da bi tek Aslı vardı oda uyuyodu. Bende kalkıp Doğukan'ı aradım ama burada yoktu ve naptığı hakkında bi fikrim yok mesela Umut işte dir bize bakabilmek için sabah aksam çalışıyor çok fazla yoruluyor kıyamıyorum.Doğukan ise hırsızlık yapıyo zaten Umut'ta sırf bu yüzden calışıyo biz yanlış şeyler yapmayalım diye ama Umut'un aldığı para yetmiyo ben mi napıyorum hap satarım ama öyle herkese değil sadece sokakta yaşayanlara onlarda nerden para buluyo anlamıyorum. Aslı birden ağlayarak kalktı hemen yanına koştum

- "Şşş tamam geçti geçti burdayım kotu bir rüya gördün geçti güzelim" hep böyle oluyor uykusundan hep ağlayarak uyanıyor ve gördüğü şey ise ailesi onu bizden alıyor ya da biz ölüyoruz veya ailesi. Biraz sakinleştikten sonra konuştu

- "Eylül annen, annen geldi seni aldı bizden sonra öldürdü seni yine seni istemediğini söyledi" deyip yeniden ağlamaya başladı ah be kızım

- "Aslı benim annem yok o yüzden beni öldürme ihtimali de yok üzülme canım sil gözyaşlarını hadi" ben deyince hemen elini gözlerine götürdü ve yaşları sildi.

Sokakta oynayan çocukları izliyorduk ki Aslı saçma bir soru sordu

- "Eylül ailemiz olsaydı nasıl olurdu bizde o çocuklar gibi sokakta oynarmıydık"

- "Ailemiz olmadığı için çocuklar gibi oynayamayacağımızı  kim söyledi" dedim kafasını oyun oynayan çocuklardan bana çevirdi

- "Ama bak şurdaki çocuk gibi oynayabilir miyiz" dedi elini babasıyla top oynayan küçük çocuğa uzatarak ah be kızım

- "İlla öyle mi oynamak gerekiyor bizde bunlar gibi kendi aramızda oynarız" deyip karşıda kovalamaca oynayan çocukları gösterdim birden gözleri doldu

- "Ben babamla oynamak istiyorum" diyecek bişeyim yoktu eğer dersem kırabilirdim ben susarken o devam etti

- "Benim babamla hic hatıram yok hıh hatırayı bırak yüzünü bile bilmiyorum yolda görsem yabancı deyip geçerim. Eylül ben babamı istiyorum" deyip tuttuğu yaşları bıraktı yapma boyle be Aslı yapma

- "Eğer o da seni isteseydi yanında olurdu Aslı seni istemeyen biri için ağlmayı kes o seni düşünüyomudur? Ben söyleyim aklına bile gelmiyodur hatta senden haberi var mıdır?"

- "Eylül babamın yaşadığını bilmiyoruz" bunu bende düşündüm açıkçası, ben araştırdım benimkiler yaşıyor ama ikisede farklı biriyle yaşıyor

- "İstiyorsan araştıralım" dediğim sırada arkada Doğu belirdi

- "Kimi araştırıyoruz, hop hop senin o gözler niye yaşlı bakayım" Aslı'ya söz hakkı vermeden ben konuştum

- "Bunun ailesini"

- "Emin misin bak bu ağır eğer öldüyseler sıkıntı yok ama yaşadıklarını bilirsen seni istemedikleri için daha çok üzülürsün" dedi ki haklı ben ailemin yaşadığını öğrendiğimde daha çok nefrete büründüm. Ölseler anlardım öldükleri için bakamadılar derdim ama yaşıyorlardı ve benden haberleri yoktu. Babam bir holding'te müdür annem ise temizlikçi ulan siz bir birinizi nasıl buldunuz gençken yaparsın bir hata sahip çıkmazsın kendine hadi erkeği anlarım istemez ulan sen annesin be anne bi anne kızından bu kadar kolay vazgeçer mi küçücük çocuk bırakılır mı siz kendi uçkurunuza sahip çıkmadınız diye niye bunun cezasını ben çekiyorum hiç mi annelik duygun sızlamadı bu yavrunun suçu yok onlar istemese bile ben sahip çıkarım kıza demedin mi? Yada neden demedin böyle bir şey hadi babam bıraktı senle büyüseydim hiç değilse ailem yok yerine babam yok derdim sadece, ikinizinde özlemini çekmezdim. Doğukanın bana seslenişi ile düşüncelerimden ayrıldım 

- "Kabul etti" 

- "İyi bok yedi bi insan kırılacağını bile bile niye böle bişi ister" 

- " Bırak gerçekleri görsün" dedi  ve içeri geçtik 

Merhaba yeni bölüm ile karşınızdayım oy vermeyi ve fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın

���