Selam öncelikle herkese bu benim ilk hikayem ve yazar yazmaz paylaşmak istedim. Umarım severek ve begenerek okursunuz. Okuma sayısına göre ilk bölüm gelir. Teşekkürler.
Londra-2012
Gökyüzünü kaplamış gri bulutların kasveti beni huzursuz ederken içimdeki tüm sıkıntının yükünü gökyüzünden çıkarıyordum. Sanki bu halde olmam onların yüzündenmiş gibi. Sanki onlar beni parçalamış, onlar beni yıkmış gibi. Evet kesinlikle her şey şu kıvırcık bulutlar yüzündendi. Kıvırcık mı uf hayır ben….
Taramaya bile üşendiğim dağınık saçlarımın arasından geçirdim ellerimi. Buraya alışmalıydım, Londra da ki o hayallerimi süsleyen yatılı okulun odasına. Yapamıyordum. Hissediyorum burada olmamalıyım. Burası onun yaşad….
Ah lanet olsun! Ne saçmalıyorum buradan başka gidecek yerim mi vardı sanki?
İki küçük valiz ve başarı ortalamama bağlı kalacağım şu yurt odası dışında hiçbir şeyim yok.
Sıkıntıyla valizimin fermuarını açtım. İçinden birkaç eşyamı çıkarıp sözde bana ait olan dolabıma yerleştirdim. Yapabilirdim. Tüm olanlara rağmen, burada okuyup ünlü olabilirdim. Ondan intikamımı alabilirdim. Ne diyorum ben O … O zümrüt gözleri ya da karamel dağınık saçlarını ve… ve … lanet olsun. Lanet olsun.
Hıçkırıklara boğulurken yere damlayan gözyaşlarımı görebiliyordum ve daha yarım saat önce ağlamayı kesmiştim. Bende bu etkiyi yaratmamalıydı. Aptal bir moron gibi sadece üç haftada kendine âşık etmişti piç. Ama sonra ne yaptı. Evet, Steve den bahsediyorum. Ah pardon Harry idi adı değil mi? Ben onu ne sanar… Hayır, hayır onun hakkında konuşmayacaktım, düşünmeyecektim. O bana yasaktı.
Aynı Âdem ‘e yasaklanan elma gibi evet elma… Onun elma gibi kırmızı dudakla… kafamı alıp bir yere vurmalıydım. Belki de direk yerinden çıkarsam daha rahat olur.
Âdem’ e dönersek sonuçta dayanamayıp o elmayı yemişti. Tabi benim konumumdan bakınca ‘yemek’ çok farklı yerlere çekilebilir ama neyse sonuçta demek istediğim Âdem’ in yaptığını yapmayacağım. Oh be sonunda cümleyi toparladım.
Eminim hepiniz hiçbir şey anlamadınız ama bekleyin ve benim yaşadıklarım ve yaşayacaklarıma tanık olun. Nasıl âşık olduğuma? , Nasıl yıkıldığıma? , Nasıl kırıldığıma? Ve Nasıl ayağa kalktığıma?
Bu arada, Ben kim miyim? Bunun cevabını çok uzun zaman önce unuttum…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAF
FanficBir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder. Çünkü her yerde olmak, hiçbir yerde olmamaktır.