Ένοπλη συγκατοίκηση

Big steps

Μ-"Ετοιμαστείτε γιατί σε δύο μέρες χτυπάμε το καζίνο "

Β-"Γιατί τόση βιασύνη ;"

Μ-"Καμία βιασύνη αλλά αποφάσισα ότι τώρα είναι η καλύτερη στιγμή "

Γ-"Γύρισε η γκόμενά του και βιάζεται "

Μ-"Αυτό ήταν Γιάννη είσαι εκτός. Βγες έξω. "

Γ-"Μα αφεντικό ..."

Μ-"ΕΙΠΑ ΒΓΕΣ ΕΞΩ "χτύπησα το χέρι μου στην έδρα μου εξοργισμένος.

Αφού βγήκε έξω , αρχίσαμε να κοιτάζουμε τα σχέδια του κτηρίου και να κανονίζουμε την όλη υπόθεση Ποιο πολύ σε γενικές γραμμές γιατί ακόμα έχουμε μερικές λεπτομέριες. Μετά από αρκετή ώρα αποφασίζω να τους αφήσω και να πάω σπίτι μου όσο μελετάει ο καθένας πολύ προσεχτικά τον ρόλο του. Φτάνω σπίτι και κοιτάζω την ώρα 20:00 μπαίνω μέσα και ετοιμάζομαι να φωνάξω την Άρια όταν την εντοπίζω να κοιμάται στον καναπέ. Βγάζω το σακάκι , το πουκάμισο μου Και τα πετάω στο καναπέ πάνω ενώ βγάζω και τα παπούτσια μου. Την παίρνω στην αγκαλιά μου και την ανεβάζω στο δωμάτιο μου. Την ακουμπάω απαλά στο κρεβάτι , ξαπλώνω δίπλα της και την τραβάω κοντά μου , μετά από λίγο με πήρε και εμένα ο ύπνος.

|...|

Μέσα στη μαύρη νύχτα ακούω κουδούνι να χτυπάει , η Άρια ενοχλείται και μουρμουρίζει να ανοίξω την πόρτα. Σηκώνομαι Και κατεβαίνω βιαστικά τις σκάλες άνω ξινω νευρικά τον αυχένα μου ενοχλημένος από το άτομο που χτυπάει τέτοια ώρα. Ανοίγω την πόρτα και δεν προλαβαίνω να καταλάβω καν τι συμβαίνει μέχρι που κατέληξα με μια κοπέλα από πάνω μου να με φιλάει τρεμάμενη , ποιά άλλη , η Νατάσα φυσικά.

Μεριά Αριας

Ο Μάριος αργεί και αποφασίζω να πάω να δω τι γίνεται. Κατεβαίνω τα σκαλιά και ακούω

Μ-"Μπορείς να φύγεις από πάνω μου ;"

Ν-"Κάποτε μου ζηταγες ακριβώς το αντίθετο "

Πλησιάζω την πόρτα και βλέπω την Νατάσα να έχει καβαλισει και να φιλάει τον Μάριο , τον Μάριο ΜΟΥΥ. Κλαφ' την Χαράλαμπε.

Πάω μπροστά τους και βηχω ψεύτικα.

Ν-"Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ ;"

Α-"Αυτό που φιλάς εκεί είναι δικό μου , και μια φιλική συμβουλή φιλενάδα από μικρούλα ήμουν πολύ εγωιστικό κοριτσάκι δεν μου αρέσει να μοιράζομαι τα πράγματα μου όποτε μάζεψε το χιλιοπηδημένο σωματάκι σου και δρόμο "