Ένοπλη συγκατοίκηση

Συναισθήματα τρενάκι

Ανοίγω τα μάτια μου και προσπαθώ να σηκωθώ αλλά νιώθω ένα βάρος στην μέση μου. Βλέπω το χέρι του Μάριου να με κρατάει σφιχτά κοντά του με αποτέλεσμα να μην μπορώ να σηκωθώ. Προσπαθώ να σηκώσω το χέρι του αλλά με σφίγγει ακόμα πιο πολύ. Γαμωτο μου δηλαδή ....και θέλω να κατουρησω....και πεινάω. Μετά από μερικές προσπάθειες να σηκωθώ θυμώνω οπότε του τραβάω το χέρι και κάθομαι καλύτερα για να σηκωθώ αλλά πιάνει το χέρι μου βιαστικά.

Μ-"Που πας;" γυρνάω και έχει ακόμα κλειστά να μάτια του. "Που πας ρώτησα ;"

Α-"Βαρέθηκα " με τραβάει στο κρεβάτι και έρχεται από πάνω μου.

Μ-"Κάτι μου έρχεται στο μυαλό μου "

Αρχίζει να με φιλάει και ανταποκρινομαι για λίγο αλλά μετά από λίγο τον σπρώχνω έχοντας μια ξινιλα στην μούρη μου. Είμαι σίγουρη ότι θύμωσε γιατί η φλεφα στο μέτωπο του έγινε πολύ έντονη.

Μ-"Το καταλαβαίνω γιατί δεν θες αλλά γιατί είναι έτσι η μούρη σου ;"

Α-"Πως είναι η μούρη μου ;"

Μ-"Έτσι " λέει και με δείχνει με τον δείκτη του.

Τον σπρώχνω από πάνω μου και κατεβαίνω τα σκαλιά.

Πάω στον πάγκο της κουζίνας και αρχίζω να τρώω κάτι κρουασανακια βουτύρου που είχε , μετά από λίγο παίρνω και πίνω ένα ποτήρι γάλα. Μπορώ να πω νιώθω πολύ καλύτερα τώρα.

Πάω να φάω άλλο ένα κρουασανακι όταν βλέπω τον Μάριο να κατεβαίνει φορώντας μόνο μια μαύρη φόρμα , βλέπω τους κοιλιακούς και τα μπράτσα του που από την τελευταία φορά έχουν γίνει τεράστια και μου πέφτει το κρουασανακι από το χέρι ενώ έχω μείνει με ανοιχτώ το στόμα. Παμαγιααα μουυυ!!! Στον Όλυμπο βρίσκομαι ;!! Ανακατεύει τα βρεγμένα του μαλλιά με το χέρι του και ετοιμάζεται να μου πέσει να σαγόνι στο πάτωμα. Με το που πατάει το πόδι του στο τελευταίο σκαλί πριν προλάβει να σηκώσει το κεφάλι του , τον σπρώχνω στον τοίχο , πέφτω πάνω του και αρχίζω να τον φιλάω λυσσασμένα.

Με απομακρύνει για να πάρει ανάσα και με κοιτάει ξαφνιασμένος.

Μ-"Όχι ότι παραπονιέμαι αλλά γιατί όλο αυτό ;" κατεβάζω τα χέρια του απότομα και του λέω 'σκάσε και φίλα με ' πριν αρχίσω να τον ξανά φιλάω και να δαγκώνω τα χείλια του λαίμαργα. Πηδάω πάνω του και με πιάνει ενώ με κολλάει στον τοίχο. Μην με ρωτάτε , ούτε εγώ ξέρω από που τόση πολύ λύσσα στα ξαφνικά. Του τραβάω τα μαλλιά και μου ζουλαει τα οπίσθια κάνοντας με να αναστεναξω. Κολλάει το σώμα του παραπάνω στο δικό του και καταλαβαίνω από το μόριο του πόσο πολύ έχει ανάψει. Και έτσι ξαφνικά , ξενέρωμα , πουφ πάει. Τον σπρώχνω και κατεβαίνω από πάνω του ενώ ανεβαίνω χαλαρά τα σκαλιά.