Хаалганы цаанаас орж ирэх залуу миний амьсгалыг боогдуулж агаарыг минь сорж харах зайг минь хязгаарлаж хамаг анхаарлыг минь өөртөө соронз мэт татаж байгаа тийм л хүйтэн залуу.
Тиймээ тэр бол
Тэр бол Бён Бэкхён.
Аав түүн рүү найрсагаар хараад: Зиа сайнуу Бэкхён. Их том болоо шивдээ? Гэж хэзээний мэддэг хүн шиг түүн рүү хараад суудалд суухыг урилаа.
Бэкхён: Тиймээ захиралаа. Таньтай одоо уулзаж байгаадаа маш их баяртай байна гээд тэр анх удаа инээмсэглэлээ. Цээжнээс нэг зүйл огшиж хэд хэд хатгах шиг боллоо. Түүний инээмсэглэл түүний бүх зүйл зүгээр л намайг цусгүй алж байх шиг байна. Яагаад ч юм би түүнтэй хамт амьдарч түүний хувцсыг угааж түүний хоолыг хийгээд хувцасыг нь угаагаад өглөө бүр зангиаг нь зангилж өгөөд хамтдаа ажилдаа явна гэж бодохоор үнэхээр би итгэхгүй байна. Хэмээн бодсоор нэг мэдэхэд стакантай усаа асгах дөхлөө
Ах: Жүни яасан бэ?? Эвгүй байнуу? 'шивнэх'
Би: Үгүйээ ахаа би энэ хүнтэй нэг газар ажилладаг.
Ах: Тэгээд?
Би: Надад таатай байнаа ахаа. 'мишээх'
Оройн хоол өндөрлөж Бэкхёний аав: За та хоёр өнөөдөртөө бие биетэйгээ танилцаад дотносоод авбал ямрав?
Бэкхён: Тэгэлгүй яахав ааваа. Та хэд түрүүлээд явж бйа бид 2 салхилж байгаад би Жүниг хүргээд өгөе. гээд Бэкхён миний мөрөн дээр гараа тавьхад миний зүрх амаар гарах шахам догдлож нүүр авах юмгүй болтлоо улайжээ. Ах түрүүнээс хойш л Бэкхён руу сэжигтэй харж байснаа: Бэкхён хэсэгхэн уулзаадхуу? гээд тэр 2 саад руу явлаа.
Жунсогийн талаас:
Жунсог: За Бён Бэкхён миний дүү чамд таалагдаж байнуу? гээд ширүүхэн асуув
Бэкхён: Тиймээ маш их
Жунсог: Нэг л удаа гомдоовол тэр үед чи өөрийгөө энэ дэлхийд байхгүй байсан гэж бодоорой. Чиний аав ээж чинь ямар хүн байх надад хамаагүй. Миний ганц дүү бол энэ дэлхийд амьдарч байгаа амьдралын минь утга учир гэдгийг чи ойлгох хэрэгтэй шүү гээд ямар нэгэн эелдэг аялгаар биш Бэкхёнд ширүүхэн хэлээд орхиод явах нь тэр.
Миний талаас:
Аав ээжүүд явсны дараа бид хоёр Кофе шоп орж суулаа.
Бэкхён: Юу гээч
Би: "Би яг үнэндээ юу гэхээ мэдэхгүй маш их догдолж байна." За?
YOU ARE READING
SoRRoW...
أدب الهواةБүх зүйл эхлээд гайхалтай үлгэрийн мэт боловч хэр удаан үргэлжлэх агаад хэзээ яаж буруугаар эргэхийг хэн ч мэдэхгүй. Яагаад гэвэл амьдралд бүх зүйл хэзээ ч амархан байдаггүй. People feel something so right doing the wrong thing. But they'll realize...
