Bir gün, birisi gelip size başka bir isim söylüyor. Size ait olmayan bir isim. Emanet bir isim.
Ne yapardınız?
Ona itiraz mı ederdiniz?
Yoksa oymuş gibi mi davranırdınız?
Ben, ikisini de denedim. Önce itiraz ettim. Olmadı, onun gibi davranmaya yeltendim.
Sonrasında, hayatım tepetaklak oldu. Ben, uçurumun kenarında dans eden kız. Kanatlarım yok. Ve orada öylece dans ediyorum. En fazla ne kadar dayanabilirim ki?
Düştüm. Bu hiçbir düşüşe benzemiyordu. Bu düşüş, ruhumu üşütüyordu. Bu düşüş, kalbime en ağır darbelerini savuruyordu. Her nefes aldığımda biraz daha yaklaşıyordum ölüme. Sessizce bekledim. Her şeyin bitmesini.
Bitmedi. Tam tersine, her şey yeni başlamıştı.
Geriye doğru sayın. Bombanın pimi çekildi. Patlamak üzere.
Üç,
İki,
Bir!
Ve bom.
