When in coma

Hoofdstuk 8 - Zie jij mij als een bedreiging?

"Sam?" Een mooi meisje komt de kamer binnen, ik herken haar als de vriendin van Sam: Jenna. "Hallo liefje." Ik rol met mijn ogen. Sam staat op en wilt Jenna een kus geven maar zij houdt hem op afstand. Ze wijst op coma-Kat. "Wie is dat?" Vraagt ze pinnig. "Dat is Kat, een goede vriendin van mij." Antwoord Sam en kijkt me met een glimlach aan. "Hoelang ligt ze al plat?" Ik veer verontwaardigt van mijn stoel op. "Pardon?" Gil ik schel. "Wat is mis met dat wijf?" Sam gebaart dat ik me rustig moet houden. Ik grom een paar scheldwoorden en draai hem mijn rug toe. "Ze ligt al 6 maanden in coma." Vertelt Sam. Jenna snuift. "Waarom moet je dan nog steeds elke dag bij haar langs?" Vraagt ze zuchtend. "Omdat ik denk dat ze me hoort en ze het op prijs stelt." Antwoordt Sam rustig. Jenna draait zich naar coma-Kat toe. "Ik stel het op prijs dat jij niet meer hier komt." Verbaast wacht ik Sams reactie af. Hij vernauwt zijn ogen. "En waarom is dat?" Vraagt hij verdacht kalm. Met een dramatische zucht draait Jenna zich weer naar Sam toe. "Omdat ik je thuis mis!" Ik lach spottend. "Jeetje! Wat een gezeur." Sam negeert mij en richt zijn aandacht op Jenna. "Vorig jaar was ik elke keer pas om 6 uur thuis." Jenna laat zich in een stoel vallen. "Maar ik mis je!" Sam schud zijn hoofd. "En daarbij ben ik al een half jaar een uur later thuis en nu is het pas een probleem." Jenna laat een zucht horen. "Oké, het spijt me. Ik dacht dat je vreemd ging. Ik kwam er vanmiddag achter dat je veel eerder vrij was en dat je elke keer een uur lang weg was en dat ik niet wist wat je dat uur deed." Geeft ze uiteindelijk toe. Sams wenkbrauwen vliegen omhoog. "We zijn bijna 5 jaar samen, ik heb jou altijd op de eerste plek gezet en alsnog vertrouw je me niet? Lekker is dat!" Schreeuwt hij kwaad en stormt de deur uit. "Kom niet achter me aan." Roept hij nog.

Dat was waarschijnlijk ook voor mij bedoelt, dus ik blijf in de stoel zitten. Jenna kijkt vol walging naar coma-Kat. "Dat hij nu boos is, is jouw schuld!" Sist ze boos. "Hoezo dat?" Vraag ik half verbaast, half spottend. "Waarschijnlijk ging hij met jou vreemd voor je coma en komt hij nu op bezoek omdat hij zich schuldig voelt." Mijn ogen vallen bijna uit mijn oogkassen. "Waar heb jij het over, gek wijf?" Vraag ik. "Jij bent niet goed hoor!" Jenna buigt naar coma-Kats ook en ik kruip dichterbij om het ook te kunnen horen. "Ik hoop dat je dit kan horen. Wanneer jij wakker wordt, of liever gezegd: ALS jij ooit wakker wordt, blijf dan uit de buurt van Sam. Hij is van mij en jij pakt hem niet van me af!" Ik lig nu letterlijk op de grond van het lachen. "Zie jij mij nu serieus als een bedreiging? Ik lig in coma! Wat grap!" Ik gier het uit van het lachen. Met grote stappen loopt Jenna de kamer uit.

Na een tijdje komt Sam weer de kamer binnen. Ik lig nog steeds op de grond. "Wat heb jij?" Vraagt hij verbaast. Ik schud mijn hoofd. "Die spoort niet hoor!" Gil ik hysterisch van het lachen. "Ze is jaloers op een comapatiënt, bang dat coma-Kat jou van haar afpakt!" Sam haalt zijn schouders op. "Ze is een beetje achterdochtig geworden, sinds we samen wonen." Mompelt hij. Ik schud mijn hoofd. "Een beetje maar." Grinnik ik. Sam zucht en gaat op een stoel zitten. "Niet zo bijdehand." Mompelt hij. Ik rol lachend met mijn ogen. "Ach, jij moet er mee samenleven. Ik niet." Zeg ik uiteindelijk, half lachend. "Je komt er nog wel achter, dan weet je hoe ze werkelijk is." Mompel ik geheimzinnig, met een enorme grijns op mijn gezicht. "Doe nu niet zo achterlijk." Bromt Sam, dan glimlacht hij vals. "Of ben jij een beetje jaloers?" Hij kijkt me treiterend aan. "Is Kat jaloers op Jenna? Is Kat stiekem verlieft op de geweldige Sam?" Vraagt hij met een pesterig toontje en een pruillip. Ik grinnik lachend mijn hoofd. "Mocht je willen, helaas is jou persoonlijkheid niet zo sprankelend als dat jij denkt. En daarbij lijkt je op een Griekse god, maar dan die ene vrouw met slangen als haren. Dus van je geweldige uiterlijk moet je het ook niet hebben." Kaats ik terug. Sam vindt het erg grappig en dat is voor mij genoeg motivatie om nog even door te gaan. "Dus dan zou je het van je humor moeten hebben, maar dat is zo grappig als een pot augurken..." Eindig ik met een trieste blik. Sam kijkt mij met een schuin hoofd aan. "Een pot augurken?" Vraagt hij verbaast. "Ja, niet grappig als in de dingen die de pot zegt, maar redelijk humoristisch als je naar het uiterlijk kijkt." Nu ligt Sam helemaal in een deuk. "Dus ik zie er humoristisch uit? Zie ik eruit als Pipo de Clown ofzo?" Ik knik met een ernstig gezicht mijn hoofd. "Ja, je bent een mix van Pipo de Clown en Bassie van Bassie en Adriaan en een blobvis." Sam trekt zijn wenkbrauwen omhoog. "Blobvis?" Ik knik. "Ja, zoek anders maar op. Dat zijn van die grote vissen die eruitzien als plumpuddingen, met een kabouterneus en een vies roze kleurtje. Google het anders even, ze zien er erg grappig uit. Tja, dat krijg je als ik dagenlang animalplanet kijk." Sam knikt langzaam. "Ik zal het eens opzoeken, misschien is die belediging van jou dan grappig. Dan ben jij eindelijk eens een keertje grappig." Ik kijk hem arrogant aan. "Hallo! Jij was net kei hard om mijn grappen aan het lachen!" Roep ik uit. "Daar heb je gelijk ik." Geeft Sam toe. "Maar ik ga naar huis toe, ik zie je morgen weer." Ik knik. "Tot morgen en veel succes met Jenna." Sam grinnikt even en loopt dan de kamer uit. Ik ga tv kijken, waar toevallig een programma het over de blobvis heeft. Ik grijns en ga naast coma-Kat op bed liggen.

💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟

Hallo lieve lezers❤️,

Zoals al in mijn beschrijving staat dat er langzame updates komen, is dat vanaf nu het geval. Ik heb geen hoofdstukken meer geschreven en ik heb weinig inspiratie voor de volgende hoofdstukken. De inspiratie komt in vlagen. Dus als ik een vlaag heb, zal ik 1 of 2 hoofdstukjes schrijven. Sorry daarvoor!

Xxx Riez-_-💕