KARANLIKTAN GÖKYÜZÜNE

-2-

Ece'nin anlattıklarımdan sonra gözlerini kocaman açıp bana degisik sekilde bakması biraz korkutmustu.

Kızım sen resmen ilk görüşte çocuğa "tutulmuşsun" demesiyle içtiğim suyu püskürttüm. Kızım ne diyorsun sen, sacmalama diyip gecistiriverdim. Ama Ece bu dinlermi? Tabiki hayır. Hadi kızım anca kendini kandırırsın zil çalınca nasıl dışarı koştuğunu görmedim sanki. O an sessislesmistim.

" Sahi neden onu arıyordu gözlerim."

Neden direk onu görmek icin dışarı koşmuştum. Yoksa Ece haklı mıydı? Diye düşünürken sacmala kızım kendine gel nediyorsun sen diyip, kafamdaki düşüncelerden sıyrıldım. Tabi ece hala gözlerini üstümden çekmemişti. Ve hala aynı bakışlarla gözlerimin içine bakıyordu. Bende daha fazla bakmayıp kafamı cevirdim hemen. Ama Ece bu artık dilinden düşmezdim. Şu anlık konusma burda bitse de eminim tekrar açılacaktı. Neden bilmiyorum ama bir türlü aklımdan çıkmıyordu.
"Gün boyunca sadece o mavi gözleri düşünmüştüm."

Neden böyle hissediyordum, bilmiyorum ama uzun zaman olmuştu. Sanırım bu hisleri uzun zamandır yaşamıyordum. Bir anda böyle hissedince belkide etkilenmistim. Ne de olsa bir kac güne gecerdi.

*******************************************

Zil çalmıştı ve eve gitme vaktiydi. Eceye sarılıp durağa doğru yürürken birden bire o gözler beliriverdi uzaktan. Bu o cocuktu uzaktan da olsa görmüstüm. Yanında biri vardı. Kimdi o sevgilisimiydi acaba? Diye düşünürken, amaann banane diyip otobüse bindim. Boş yer bulmuştum ve oturdum. Eve gidene kadar müzik dinlemistim. Normalde de müzik dinlemeyi seven bir insandım. Ama eskiden dinleyince hep mutluluk verirdi, simdi ise anlamlı geliyorlardı. Müzik dinlerken gözlerimi kapatmıştım.  Birden yine o gözler aklima geldi neden gitmiyordu ki gözümün önünden. Yoksa korktuğum şey mi diye içimden geciverdi. O an iyi ce düşünmüştüm, ama böyle bir sey olamazdı. Çünkü Burak'ı hala unutamamıştım ben, yalnızca yokluğuna alışmıştım. Ama bunları düsününce, bir anda bi korku sarmıştı beni, yoksa adını dahi bilmedigim "gökyüzü gibi gözleri olan" o adama mı aşık olmuştum!

Ya aklımdan çıkmazsa naparım diye düsünürken şoförün son durak demesiyle kendime geldim. Eyvah! Eve gec kalacaktım. Koşar adımlarla mahallenin yolunu tuttum. Aslının yanına geldigimde okul coktan dağılmıştı. Aslı 'da tek başına bir bankta beni bekliyordu. Hemen Aslının yanına gidip oturdum. Biraz soluklandıktan sonra evin yolunu tuttuk. Annem sabah temizlige gidiyor, akşam da bir işyerinde part time çalışıyordu. Bu yüzden eve gec saatte geliyordu. Ama artık alışkındık korkmuyorduk. Hem önemli olan Aslı'ydı,  o daha çok küçüktü ilgisizligi kaldıramazdı. Bu yüzden ona hep ilgi gösterirdim ve hic bir zaman baba yokluğunu hissettirmemeye çalışırdık annemle, ama annem de aslıyla ilgilenemiyordu. Bu duruma üzülüyordum ama elden bisey gelmiyordu. Babam öldükten sonra hiç bir akrababımız yardımcı olmamıştı. Allahtan babamdan kalan müstakil bir evimiz vardı da, kira derdiyle uğraşmıyorduk. Bende az da olsa anneme yaz tatilinde yardım ediyordum. Annem çok agır bir yük taşıyordu, o yüzden hic bir zaman onu üzmemeye calısyordum. Eve geldiğimde kahvaltı hala masada duruyordu. Evi toparlayıp elimden geldigince yemek yapmaya başladım. Biraz da olsa becerebiliyordum. Aslı ödevlerini yaparken ,ben de sofrayı  kurmuştum. Annemi bekliyorduk ve  kapı çalınca kapıya doğru  yöneldim. Annem' di ,hoşgeldin anne diyip, öptüm. Yorulmuştu her halinden belliydi.

Hemen sofraya oturdu biraz Aslıyla ilgilenip bulaşıkları yıkayacağını söyledi. Ama yorgundu buna izin veremezdim. Annemi zor da olsa ikna edip yatağına yatırdım. Ve bulaşıkları yıkayıp odama çıktım. Ders çalışmaya koyulacaktım ki yine o çocuk aklıma geldi. Ama aklımdan çıkarmalıydım benim bitirmem gereken bir okulum vardı, ve son senelerimdi aklımı bu tür islerle yormamalıydım. Ygs ve Lys ye hazırlık yapmalıydım. Aklımı boşalttıktan sonra ders çalışmaya koyuldum. Biraz çalıştıktan sonra masanın üzerinde uyuya kalmışım. Sanırım yağmur yağacaktı, çünkü gök gürültüsüyle yerimden zıpladım. Aslı da korkmuş olmalı ki; yanima gelmisti. Aslı korktugu icin yanimda uyumasina izin vermistim. Ve gözlerimi tekrar kapatmıştım. "Ve rüya görüyordum yine,  o sonunu getiremediğim gökyüzü."