I Won't Give Up - Jason Mraz

318 13 21
  • Dedicated to Sa mga ewan na nag-pasimuno ng kalokohan na pamilya. XD
                                    

Note: Ang sumusunod na mababasa nyo ay wag nyo pakialaman. Joke. Ito po ay kathang-isip lamang na may halong katotohanan. :P Ang mga pangalan, lugar at pangyayari na katulad sa iba ay tanging pag-kakataon lamang.

------------------------------

"When I look into your eyes

It's like watching the night sky

Or a beautiful sunrise

There's so much they hold

And just like them old stars

I see that you've come so far

To be right where you are

How old is your soul?"

I looked to the lone picture on my wallet, habang nag-sosoundtrip kasama ang MP3 ko. Tumingin ako sa orasan, it was already 9 p.m. sharp. Sino ba naman ang hindi makakatulog, nang iniwan ka ng taong mahal mo sa harapan mo.

>>Flashback<<

"Hoy babae! Sorry na! Di ko naman sinasadya eh!" Sinabi ko sa kanya.

"Kasalanan ko bang sobrang defensive mo?! Ang OA na eh! Di na sweet yun! Tsaka hindi kita boyfriend para maging ganun sa akin!" She left that monologue.. tumakbo sa akin.. at hinagis sa akin ang singsing.

You heard it right. Simula first year high school palang kami, bestfriends na kami nyan. Akala nga nung iba meron kaming secret relationship eh. Pero wala. Bestfriends kami. At hindi ako friendzone or whatever you call that thing.

Ung singsing na yan? Gift ko yan para sa second "anniversary" ng friendship namin. Sign yan na 'Bestfriends Forever and Together."

--------------------------

"Mister Bear! Ganito nalang usapan natin!"

"Ano?! May ginagawa pa ako eh!"

Umupo sya sa tabi ko habang naka-akbay.

"Ayoko na isa sa atin ang ma-depress dahil sa set-up natin. Kaya ganito nalang."

"Bilisan mo kasi! Ang bagal eh."

"Galit ka?"

"Hindi. Sabi ko lang bilisan mo, tulungan mo muna ako dito sa project."

"Kasalanan ko bang hindi mo tinapos yan. Kahit kailan talaga ang tamad mo, Conaaaaaaaaaan." Piningot pa ung ilong ko. >///<

"Ganito na nga lang kasi." Pag-papatuloy nya.

"Bilis. Pagagalitan pa ako ni Tesla eh." Si Ms. Tesla. Teacher namin sa Science. Terror, pero magaling mag-turo. Mas malupet pag naka-turn-off ang terror switch nya. Pinaka-nakakatawang terror teacher ever.

"Hindi naman tayo ang pipili kung sino ang mamahalin natin." I knew the seriousness in her voice.

"Anong gagawin ko? Mag-papaka Shakespeare ka dyan?" I managed to cut what she is saying.

"Patapusin mo kasi ako!"

"Okay, okay." Kinakalikot ko pa rin tong volcano na to. Si Tesla kasi. >.<

"So, kung mahal naman kita, magiging tayo naman diba?"

"Di kita gets banana."

"Umm.. Wala wag mo na pansinin."

"Sabihin mo na kasi. Tsaka bata pa tayo para isipin yan."

"Nandyan na si Tesla!"

>>End Flashback<<

Music Into WordsWhere stories live. Discover now