O sahaya atladığımda tek düşündüğüm hayallerimi süsleyen o adamı kurtarmaktı.
Sadece iki elin beni sarmalayıp geri çekene kadar geçerli kaldı bu.
"Bırak beni onu kurtaracağım!"
Yeşil irislere öfkeyle bakarken doktor önlüğümün üstündeki ismime ve öğr...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bana öyle bakma."somurtarak navigasyona bakıp direksiyonu sağa kırdım.
Bana sinsice bakan Neymar'a göz devirip sahte bir şekilde öksürdüm.Neymar alayla bana bakarken ben size onu nasıl yola getirdim onu anlatayım.
Bu özel doktor olma olayını duyunca bende ki tüm algılar açıldı tabi.Etrafa bağırıp duran Neymar'ı sakinleştirmek için iki şey yapmam gerekti.
Şey diyerek geçmek istemiyorum çünkü ikiside pişman olacağım şeyler.
İlki ona ayı alacaktım.Aynen doğru okudunuz.Benim ayıma benzer bir ayı.
Bu katlanır birşey elbet.
İkinci ise onun istediği birşeyi yapacağım.Bunu der demez ayağına tekme yemiş olabilir ama önceden kuralımı koydum cinsel içerik içerirse silahla kovalayacağım.
"Ee ayımı ne zaman alıyorsun?"dalga geçer bir vaziyette elini çenesinin altına koydu.
"Aslında bir ayıya ihtiyacın yok Neymar.Aynaya bakman yeterli."Ufak bir kahkaha attı ve yüzünü acıyla buruşturdu.Dudağının kenarı patlamıştı ve muhtemelen ona acı veriyor olmalıydı.
"Çok komiksin Eleador."Ayaklarını geniş BMW'sinde uzattı.Sonra ellerini göğsünde birleştirdi."Yarına kadar da aynısını düşünecek misin acaba?"
***
Anahtarı anahtarlığa bırakıp ilerlemeye başladı.Evi bilmediğimden onu takip ettim.Geniş bir salona girdik.Mutfakla birleşik olan Salonda şampanya rengi hakimdi genelde. Kocaman bir Televizyon yanındaki bej rengi dolapta ise film ve oyunlar vardı.Önünde ise PlayStation.
Deri siyah koltuklar etrafını çevrelemişti.Köşelerde yine bej rengi dolaplar vardı ve içleri bir kaç aile fotoğrafı ile doluydu.Salonun merkezinde ise kocaman bir tablo vardı.Şaşkın bir biçimde tabloya doğru ilerledim.
Tablo bana bir yerden tanıdık geliyordu.Gözlerimi kısarak tabloya baktım rastgele çizilmiş çizgiler ve daire gibi geometrik desenler hakimdi.İçimde istemsizce bir burukluk oluştu.Tablo birşey anlatıyor gibiydi.Kendimi biraz daha zorladım.Ama hayır.Tanıdıklık hissi dışında hiçbir şey yoktu.
"Tam bir götsün."Sırıtmaya çalıştı."Ne yani tabloya bakınca beni ve götümü mü düşündün."Yüzümü ekşiltip tiksinmiş gibi yaptım. Baş parmağımı gögsüne bastırdım."Sapık ruhlusun biliyorsun değil mi?"
Tam ağzını açıp yine kirli düşüncelerini dile getirecekken elimi kaldırıp onu susturdum."Lütfen sadece acil yardım çantasını ver bana.Şu yüzünü temizleyelim."
"Pekala."Yine önden ilerleyerek merdivenleri çıktı bende onu takip ettim.Evi harika bir biçimde genişti. Üst katta bir çok kapı vardı.En sondakinin önünde durdu ve bana döndü. "Burası benim yatak odam.İstersen ilk girişini farklı bir biçimde yapabiliriz."Yine hunharca sırıttığında cilveli bir şekilde gülümsedim.Bir an yüzü ciddileşti.
