Acemi Doktor/Neymar JR

-7-

Medya Eleador.

3 saattir buradaydım ve sıkılmıştım.Neymarı son olaydan sonra görmemiştim sanırım hala odasındaydı.Ben ise sıkıntıdan koltuk değiştirip duruyordum.Hatta biraz da sosyal medya hesaplarımda gezinip durdum.

Offlayıp tırnaklarımı incelemeye başladım.Vanilya kokusu burnuma dolduğunda Neymarın sonunda Salona teşrif ettiğini anladım.Hiçbirşey söylemeden önümden geçti.

''Aç mısın?'' 

Arkasını dönmeden buzdolabını açtı.Bana trip mi atıyordu.''Hayır değilim.''Karnımdan beni rezil eden guruldama geldiğinde yandan bana bir bakış fırlattı.

''Miden öyle demiyor.''Dondurulmuş et ve bir kaç yiyecek çıkarıp ocağa koydu.''Belki biraz aç olabilirim.''

Başka birşey söylemedi.Tuhafıma gitmiş olsada umursamadım.Doğruları söylemiştim sadece.Tabi bu zamana kadar kimseden duymamıştı gerçekleri.Bu da acıtmıştı büyük ihtimalle.

Mutfağa ilerleyip tezgahın başında etleri küçük parçalara bölen Neymarı seyrettim.Biraz hayret etmiştim doğrusu.Onun yemek yapabileceği aklımın ucundan bile geçmiyordu.Hizmetçisi felan olur diye düşünüyordum.

Kıvırcık saçları uzamıştı ve bir tutamı alnından sarkıyordu.Yeni çıkmış sakalları çenesini çevrelemiş,uzun gür kirpikleri yaptığı işin ciddiliğiyle kırpışıp duruyordu,dolgun dudaklarını arada bir diliyle ıslatıyordu ki bu harika bir manzaraydı.Burun delikleri arada bir genişliyor düzenli nefesler alıp veriyordu.Beyaz tişörtünden bile belli olan kasları gergin duruyordu.Gri eşofman altı o kadar yakışmıştı ki arkasından sarılıp kollarımı kavuşturmak istedim bir an.

Resmen sanat eseri gibiydi.Oturup saatlerce onu izleyebilirdiniz.Saçlarımı hızla dağınık topuz yapıp bileğimdeki siyah tokayla tutturdum.

Askıdan önlük aldım ve boynumdan geçirdim.Arkamdan bağlamaya uğraştım.Kollarım boyumla orantılı olduğu için birazcık kısaydı.Ve ben tersime geldiği için bağlayamıyordum.Soğuk eller ellerimin üstünü kapladığında yavaşca ipleri Neymara bıraktım.

Arkamdaki bedeninin sıcaklığı elleriyle ters orantılıydı ve beni yakıyordu.Bu haz anlamındaydı.Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım.Arkamda olduğu süre zarfı boyunca kokusunu ciğerlerime doldurup saklamak istiyordum.

Sıcak nefesi az önce hayran hayran baktığım dudaklarından enseme ulaştı.Ve geri çekildi.Sanki bir uçurumdan aşağıya bırakılmış gibi hafif sıçradım.

Birşey olmamış gibi arkamı dönüp dolaba ilerledim domates,marul,havuç vs. çıkarıp tezgaha koydum.Hepsini teker teker yıkadım ve aynı zamanda Neymarın bakışlarına karşılık vermemek için çabalamaya başladım.

Doğrama tahtasını tezgaha bırakıp arkamdaki uzun başka bir tezgahta asılı olan bir bıçak aldım.Üstteki dolaplardan birinin kapağını açıp salata tabağına bakındım.Ve bir tane gördüğümde Neymara bir bakış fırlattım.Çünkü boyum oraya ulaşmak için fazlasıyla kısaydı.

''Şu salata tabağını versene.''Fısıltı gibi konuşmuş olacağım ki anlamsızca bana baktı.

''Ne?''

Gözlerimi devirip sesimi az birşey daha yükselttim.''Şu yukardaki salata tabağını versene.''

Bir kaç saniye bana baktıktan sonra kahkaha attı.Hah harika şimdi elindeki işi bırakmış karnını tutarak bana gülüyordu.

''Sen neden alamıyorsun.Dur tahmin edeyim boyun yetişmiyor değil mi?''Sinir tepeme yükselirken kıpkırmızı olduğuma emindim gözlerimi kısarak ellerimi gögsümde birleştirdim.Tek ayağımla ritim tutarak kahkahasının bitmesini bekledim.