-11-

983 53 8
                                    


Maç başlamıştı.Kulübemde oturarak maçı takip ediyordum.Keşke Rafi de olsaydı.Ah Rafim üzümlü kekim.Maçtan önce numarasını alıp aramıştım.Daha iyi olduğunu söyleyerek 1 hafta sonra antrenmanlara katılacağını söylemişti.Ben de ona artık yeni FCB doktoru olduğumu söylemiştim.Benim adıma çok sevindiğini söyleyerek çok eğleneceğimizi söyledi.Tabi bu hangi konularda bilemiyorum.Ben eğlenecek farklı konular biliyorum ama neyse.

Carol gözlerini Neymara dikmiş avını bekleyen anaconda gibi bekliyordu.Bir sakatlansa da ilk yardım çantamı alıp koşsam der gibi.Bunu dememle birlikte Neymar çelme yiyerek yere devrildi ve sağ ayak bileğini tutmaya başladı.Kalbim deli gibi çarparken bir işaretle hızla yanına gitmeye baktım.İşaret geldiğinde Carolla aynı anda kulübeden çıkmış olduk.Carol tazı  gibi Neymarın yanına gitmeye çalışırken sinirli bir bakış attım.

Hemen yere çökerek ilk yardım çantasını açtım.Neymar acı içinde kafasını bana çevirdi.''Bana bir aceminin bakmasını istemiyorum!''Carol kaşlarını kaldırıp bana gülümsedi ve çekilmem için kafasıyla işaret yaptı.Fazlasıyla rencide olmuştum ama ne diyebilirdim ki.Eğer aramız bu kadar kötü olmasaydı o acemi dediğin kişiyi tebrik etmiştin diye laf sokabilirdim.O kadar çok sinirlenmiştim ki çantamı alıp gidecektim neredeyse.Carol kaya bileğini incelemeye başladı.''Ben yırtılma olduğunu düşünüyorum'''diyerek tahta istedi.

Dikkatle ayak bileğine baktım.Hayır yırtılma yoktu.''Ben yırtılma olduğunu düşünmüyorum.''Eğilip Neymarın ayağına dokundum.Acı içinde ne yaptığıma bakıyordu.Talus kemiğine dokunduğumda inledi.Biraz daha yukarı dokunduğumda tepki vermedi.''Talus kemiği incinmiş.Kamış kemiği ve Talus kemiği arasında bağ zedelenmesi olabilir.Bence buz koyup 5 dakika oyun dışında tutmamız gerek.Ek olarak elastik sargıyla destekleyebiliriz.''Stajyerlerim beni doğrular nitelikte mırıldandılar.Carolun stajyerleri de katılır gibi kafa sallayınca sevinç dansı yapmamak için kendimi zor tuttum. 

Carol öfkeyle''Kaval kemiğinde şişme var farkettiysen.''Tekrar yere eğilerek Neymarın ayağının arka tarafını gösterdimç.''Eğer sizin dediğiniz gibi bir yırtılma olsaydı Aşil tendonu şişerdi.Buna ek olarak Kuboid kemiği bağları zedelendiğinden ayağının içine basamazdı ki gördüğüm kadarıyla basabiliyor.Dinlenmesi ve destek alması gerek maça tekrar giremeyecek kadar kötü değil.''

''Sikeyim maça girmek isityorum.''Neymar yere uzandı.İlk yardım çantamı alarak kulübeme yöneldim.Arkamdan Neymarın sedyeyle olduğumuz kulübeye getirildiğini anlamamam için aptal olmam gerekirdi herhalde.

Kulübede otutturulduğunda baş hekim beni yanına çağırarak dediğim buz uygulaması ve sargısını yapmamı söyledi.Carol öfkeden kıpkırmızı olmuştu.Bugün ne kadar da güzel geçiyordu böyle.

***

Elbette yanılmıştım.Neymarın olduğu ortamda günüm nasıl güzel geçebilirdi ki.Buz uygularken mızmızlanmış bir kaç kere laf sokmuştu.Ben de artık geride kalmayıp ona bir kaç kere söylenmiş ve ayağına bilerek baskı yaparak onu inletmiştim.

Maç bitmiş 3-2 yenmiştik.Şimdi herkes toparlanıyordu.John Suareze maçtan önce antiseptil solüsyon ile sargı yaptığını söyleyerek Samden soyunma odasından onu almasını söylüyordu.Sam ise işinin olduğunu söylerken olaya dahil oldum.''Ben de zaten ilk yardım çantasını hazırlayacağım.Ben alırım.''John teşekkür ederek kabanını aldı ve çıktı.

Koridorun başındayken Carol'u gördüm.Tıbbi Malzeme odasından çıkıyordu.Ve arkasından Neymar çıktı.İkisi de gülüşüyordu.Göz devirdim.İkisi de tam birbirini bulmuştu.Yılışıklar.

Koridoru yarıladığımda Neymar'a çarpmamak için omuzumu çektim ama o daha da dibime girerek omuz attı.Sahte bir kahkaha attım.Carolun Neymar'a ''Hey sizin aranızda ne var?Tanıyor musun o kızı?''dediğini duydum.

İçeri girip kapının girişinden boş ilk yardım çantası aldım ve hidrofil gaz steril,esmark bandajı,flaster vs doldurmaya başladım.Hazır olduğuna karar verdiğim an adımlarımı soyunma odasına çevirdim.

Neymar olayının dalgınlığıyla soyunma odasının önüne geldiğimde kapıyı çalmadan öküz gibi içeriye daldım ve BOM! Boxersiz çırılçıplak Neymar karşımd! Sağlık çantasını yere atıp panikle çığlık attım ve arkamı döndüm.''SİKTİR!''

Neymar kahkaha attı.''O kadar mı büyük?''

''Sen hastasın!Gerçekten yardıma ihtiyacın var!''Bir kaç hışırtı sesi geldi.

''Dönebilirsin.''Yavaş yavaş arkamı dönüp gözlerimi açtım.Üzerine boxer giymişti.Hışımla yanından geçip dolabın üstünde duran antiseptil solüsyonu aldım.Yere attığım çantanın içine koyarken kapıdan kilitlenme sesi geldi.

Neymar koşarak kapıya gitti ve açmaya çalıştı.''Sikeyim seni Messi.''Kapıyı zorlayarak açmaya çalıştı.''Ne oluyor be?''diyip çemkirdim ve bende kapıyı zorlamaya başladım.

''Her maç maçtan önce odaya birini kitliyoruz.Gelenek gibi düşün.Ve sayende ben kitlendim.''Neymar sinirle kapıyı tekrar zorlamaya başladı.

''Demek benim sayemde ha?Ben mi sana boxersiz gez dedim?''Kapıya sinirle bir tane geçirip beni kapıyla arasına aldı.Şu an o kadar yakındık ki.Şaşkınlıkla iki elim yan tarafa açılmış gözlerim şaşı bir şekilde Neymara bakıyordum.

''Sikeyim kes artık şu sesini!''gözleri öfkeden parlıyordu resmen.Gözlerimi gözlerine dikip elimi kalbinin üzerine koydum.Deli gibi atıyordu.''Şuan öfke nöbeti geçiriyorsun Junior ve bir daha bana sikerim dersen kasıklarına bir tekme yersin ve o işi yapacak organın kalmaz.''

İlk önce şaşırdı.Sonra her zamanki muzip gülümsemesini takındı.Açık konuşmak gerekirse bu gülümsemeyi özlemiştim.Kaç gündür birbirimizin yüzüne bakmıyorduk.

''Elini kalbime koyduğunda böyle bir cümle söyleyeceğini tahmin etmiyordum.''Tek eliyle yeni çıkmış sakallarını kaşır gibi yaptı.''Demek o işi yapacak organım kalmaz ha?''Dahada dibime girdi.Nefeslerimiz birbirine çarpıyordu.Ve az önce ona dediğim şey benim için gerçekleşmişti.Kalbim deli gibi atıyordu.Yüzüme düşmüş bir saç tutamını kulağımın arkasına koydu.Sanırım bir şey dememin zamanı gelmişti.

Tuttuğum nefesimi geri vererek''Özür dilerim.''diye fısıldadım.Gülümsedi.Ama her zaman ki muzip gülümsemesi değil de kırık birinin gülümsemesi gibiydi.''Beni kullandığın için mi?''

''Seni kullanmadım Junior.Bana bir teklif sundular ve ben de kabul ettim.Hem sen 6 yıl Tıp okumak nedir bilir misin?Ömrüm çürüdü resmen.Senin de bu kadar sorun edeceğini düşünmemiştim.''Gözlerimi gözlerine dikerek''Demek ki seninde bir kalbin varmış.''

''Eğer bana yemek yaparsan belki seni affedebilirim.''İşaret parmağımı yanağıma sürtünce içimde uyanan hisle gülümsedim.''Kabul.''

Arkasını dönüp giderken efsane dolgun poposuna baktım.''Yarın görüşürüz o zaman.Bana konum atarsın.''

''Ah!Yarın Davi gelecekti.Onu da getirsem sıkıntı olur mu?''Ellerimi çırptım.

''Olmaz tabi ki çocuklara bayılırım!''

OY VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN

Acemi Doktor/Neymar JRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin