When A Revenger Falls in Love

Chapter 11 - *The Tears of Eureka*

Para sa isa sa mga favorite kong author at ang nagbibigay ng inspiration sa akin magsulat, love you author xD *Feeling close* Sa totoo lang nahihiya akong magdedic kasi mali2 yong story ko pero sige na nga lang. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

New beginnings are often disguised as painful endings. 

-Lao Tzu

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

EUREKA’S POV

“Then let me be…..Will you?”

“Anong sabi mo? Nagbibiro ka ba Kurt? Sabihin mo lang para naman makatawa ako ha” I said full of sarcasm

“I’m not kidding here Eure, Why are you so rude on me?”

“Are you sure that you’re asking me that huh?” I said again full of sarcasm “Don’t bother to answer that non-sense question Eure, sagutin mo nalang ako, Will you let me?” Hindi ko alam ang isasagot, simple lang naming tanong eh kaso bakit hindi ko masabing ‘Hindi dahil hindi kita mahal’

“Eure, will you?” Ulit niya “Kurt…” Bakit parang mahirap sabihin, napapayuko lang ako

“Kahit gawin mo akong rebound okay lang sa akin Eure, gamitin mo ako para hindi ka na masaktan” Ano ba ang sinasabi ni Kurt, hindi ko siya maintindihan

“Kurt, hindi kita maintindihan” Hindi naman sa hindi naiintindihan ang mga sinasabi niya well what I do not understand is the reason that he’s doing this, Hindi ako makatanggi dahil parang gusto ko igrab ang chance na makapagmove-on at magsimula muli.

Tumila na ang ulan at saktong narinig namin ang sigaw ng aming nga kasama. It saved me. I don't know how to react to these non-sense thoughts anymore. It's just Ugh!

"Eure" He said. Napipikon na talaga ako kay Kurt. Ginugulo niya ang isipan ko, mahal ko si Zaire and it looks like it won’t change whatever happens but here he is offering himself to me

"Bakit!? Kurt would just shut your fvcking mouth!" Sigaw ng lungs ko, Dahil sa ginagawa niya feeling ko ang sama-sama ko na, like I’m not worth it :( "Eu--" He signed as he heard our teacher's voice.

"Okay lang ba kayo guys?! God, kinabahan ako sa inyo ha, ang layo na ng narating niyo. Come on over here, Let's talk where there is light" then everyone followed except for him.Kurt.

"AHHHHH!" My classmate screamed! "Si Kurt Sir! nahimatay po siya! At-----at may dugo!!!!!!!!" Oh my gosh, Hindi ako makagalaw.Kasalanan ko ito. Alam ko yun. "God! Someone here call the admin for the emergency then I'll be carrying him! Faster!!" Hindi ko alam ang gagawin ko, kasalanan ko ito dahil kong hindi ako nakipag-away sa kanya at nagmatigas na humiwalay sa kanya hindi siya mapapahamak dahil hindi na namin kailangan lumayo pa.

"Sa-sama ako saninyo sir!!!!!!!!" Inalalayan ko si sir at ang mga nurse sa clinic, Gosh what have I done! :( “Miss Yeong stay here okay? I’ll be talking to the students outside and to the administration too” Bilin ni Sir ”Yes Sir, ako nalang po ang bahala sa kanya pakisabi nalang po kina Teozel at George na ako ang nagbabantay kay Kurt po. Salamat Sir” Lumabas na si Sir pati yung mga nurse.

Hinawakan ko ang kamay niya “Kurt okay ka lang ba? Ano ba Eure ang obvious nang hindi nagtatanong pa! Oh my, sorry Kurt, nabigla lang talaga ako, sorry *sob* sana magising kana, ang putla mo ohh………..pero…gwapo parin” at binatukan ko na talaga ang sarili sa kalandian ko!“Ang landi mo Eure! Kainis! Basta magpagaling ka Kurt ha? Alam kong kasalanan ko ito kaya gagawin ko ang lahat para maging okay ka lang”