When A Revenger Falls in Love

Prologue - *A Revenger's Cry*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Love or Law, it's your choice.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nandito ako ngayon sa aking kwarto, umiiyak, nagdadasal at iniisip ang mga nangyari sa akin. Pinagkatiwalaan ko sila, pero bakit nila ako niloko?Nagsakripisyo, ilang beses nang nagpatawad at ibinigay ko ang lahat paero anong nakuha ko!?

Ang Gulo-gulo na ng buhay ko, gusto ko nang mamatay, bakit ako pa? Bakit kailangan kong pagdaanan ito?

Bakit?

Ganoon na ba ako na makasalanan? *sob* *sob*

Ito na ba ang kaparusahan sa lahat ng nagawa ko? Nasaktan rin naman ako ah, at ibinalik ko lang naman ang dapat nilang pagdusahan nakagaya ng ipinaranas nila sakin noon. Wala na ba talaga akong karapatan maging masaya?

"Panginoon, Patawarin niyo na po ako, hindi ko napokaya. I really tried not to let this happen again pero alam niyo naman na sobra po ang galit ko, please forgive me Lord, help me from this misery I am in now. Sana po someday magkalakasako ng loob at mapatawad ko pa sila sa mga kataksilan nilang ginawasa akin. Maghihinatay po ako Lord, salamat po sa lahat lahat na ibinigay niyo sa akin. Salamat po talaga Lord dahil kahit alam niyong napakamakasalan ko ay pinapatawad niyo parin ako, diba? Salamat po panginoon. I trust You. Amen."

panalangin ko habang iniisip ko ang aking pinagdaanan. Sinaktan ko na ang aking mga kaibigan, pamilya, ang aking sarili at ang lalaking walang ibang ginawa kung hindi protektahan ako. Ang bobo ko. Pagkatapos kong magdasal ay nakakita ako ng papel. The magic paper na ibinigay ng isang bata

Way back then the boy who gave me a Pink sticky note pad

it said "my mother said that when you wrote something you wanted the most on that pink stuff, it'll come true. I know its kinda weird and kikay bec its pink but just give it a try I had used a piece of it but its not coming true yet but im waiting patiently naman, my mom told me that too, I guess i dont need that anymore dahil nasulat ko na gusto ko, sana bumalik na nga si mommy ko,sana nga.I guess you need it more than i do na, see? you cry like a pig"

Ako ay naiiyak nanaman, mabuti pa yong bata nakakaya ang malayo sa nanay niya at hindi nawawalan ng pag-asa makita ang nanay niya, he was my childhood crush. Walang kataposang iyakan, hindi ko natalagakaya.

"Alam kong hindi na talaga tama itong mga nagawa kong kabobohan, Sana nga parang fairy tale nalang ang buhay at matupad ang mga isinulat ko dito, grabe kahit pambata ginagawa ko na" sabi ko saking sarili and a tear drop fell on the paper.

I kept the paper, alam kong walang magagawa ang pasulat-sulat ko rito but somehow it helps because it keeps the thought of a strong boy na kinakaya niya ang problema, ako pa kaya? Sana nga.

Matataposrinito, matataposngaba?

Sana , sabinganila

Walang impossible sa mata ng Diyoshindiba?

Itonalangangpinanghahawakan ko,

Maghihintay ako......Sana nga lang, buhay pa ako kung dumating na ang panahong iyon.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N: This is my first time po, sana Magustohanniyoito. ≧﹏≦

Don't forget to VOTE & FOLLOW po, Kansahamnida :)

~SweetRedChili♥